ဘဝရွင္သန္နည္းမ်ား

 

သင့္အား ထိခိုက္နာက်င္ေစသူကို ေက်းဇူးတင္ပါ။
သူ႔ေၾကာင့္ သင့္စိတ္ဓာတ္ ပိုႀကံ့ခိုင္ခဲ့လို႔ပါပဲဲ။

သင့္အား ခလုတ္တိုက္လဲက်ေစသူကို ေက်းဇူးတင္ပါ။
သူ႔ေၾကာင့္ သင့္ေျခႏွစ္ဖက္ ပိုသန္မာခဲ့လို႔ပါပဲ။

သင့္အား လိမ္ညာခဲ့သူကို ေက်းဇူးတင္ပါ။
သူ႔ေၾကာင့္ သင္အသိဉာဏ္ ပိုတိုးခဲ့လို႔ပါပဲ။

သင့္အား အထင္အျမင္ေသးသူကို ေက်းဇူးတင္ပါ။
သူ႔ေၾကာင့္ သင့္ကိုယ္သင္ေလးစားရမွန္း သိခဲ့လို႔ပါပဲ။

သင့္အား စြန္႔လြတ္ခဲ့သူကို ေက်းဇူးတင္ပါ။
သူ႔ေၾကာင့္ သင့္ကိုယ္သင္ အားကိုးတတ္ခဲ့လို႔ပါပဲ။

(၁) ဘဝကိုေျပာင္းလဲခ်င္ရင္ ပထမဦးဆံုးေျပာင္းလဲရမွာက ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ စိတ္ေနစိတ္ထားကို ျဖစ္တယ္။ စိတ္ေနစိတ္ထားေျဖာင့္မွန္ရင္ ဒီေလာကႀကီးက ေနေရာင္ေတြနဲ႔ လင္းလက္မွာျဖစ္တယ္။

လူလူခ်င္းၾကားမွာ ထူးျခားတဲ့ျခားနားခ်က္ေတြက သိပ္မရွိၾကဘူး။ တကယ္ျခားနားတယ္ဆိုလို႔ စိတ္ေနစိတ္ထားပဲ ရွိတယ္။

"ဘဝကို သင္ေမာင္းႏွင္မလား? ဘဝေမာင္းႏွင္တာကို သင္ခံမလား? သင့္ရဲ႕စိတ္ေနစိတ္ထားက ေမာင္းႏွင္သူရဲ႕ေနရာမွာ ဘယ္သူရွိမယ္ဆိုတာကို ဆံုးျဖတ္ေပးလိမ့္မယ္"တဲ့။

စိတ္ညစ္စရာ၊ စိတ္ဓာတ္က်စရာအျဖစ္နဲ႔ ႀကံဳတဲ့အခါ လူတခ်ဳိ႕က ကိုယ့္ရည္မွန္းခ်က္၊ ကိုယ့္စိတ္ကူးအိပ္မက္ကို လက္လြတ္ၿပီး ကိုယ္လြတ္ရုန္းၾကတယ္။ လက္ေလွ်ာ့ၾကတယ္။ လူတခ်ဳိ႕က ေခါင္းငံု႔အရႈံးမေပးဘဲ ကိုယ့္အမွားကိုခဲြျခမ္းစိတ္ျဖာၿပီး ေရွ႕ကိုရဲရဲတိုးၾကတယ္။ အခက္အခဲက အလြတ္ရုန္းၿပီး ကိုယ့္ရည္မွန္းခ်က္၊ ကိုယ့္စိတ္ကူးဦးတည္ရာကို ဆက္ေလွ်ာက္ၾကတယ္။

ကံၾကမၼာ အခက္အခဲေတြကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ထိန္းခ်ဳပ္မရႏိုင္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ စိတ္ေနစိတ္ထားကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ထိန္းခ်ဳပ္လို႔ရႏိုင္တယ္။ တျခားလူကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေျပာင္းလဲလို႔မရႏိုင္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေျပာင္းလဲလို႔ရတယ္။ ျဖစ္ပ်က္ၿပီးတဲ့အရာေတြကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေျပာင္းလဲလို႔ မရႏိုင္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ စိတ္ေနစိတ္ထားကို ပံုမွန္ျဖစ္ေအာင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေျပာင္းလဲလို႔ရႏိုင္တယ္။

လုပ္လိုစိတ္ရွိရင္ အခက္အခဲဆိုတာကို ေက်ာ္လႊားႏိုင္သလို လုပ္ခ်င္စိတ္ရွိရင္ လမ္းက ေပါက္စၿမဲပါ။ ေျဖာင့္မတ္မွန္ကန္တဲ့ စိတ္ေနစိတ္ထားက လူကို စိတ္လက္ခ်မ္းသာရွိေစပါတယ္။ စိတ္ေနစိတ္ထားဆိုတာ သင္ကိုယ္တိုင္ လုပ္ယူလို႔ရတဲ့အရာပါ။ မွန္ကန္တဲ့ စိတ္ေနစိတ္ထားကို သင္လိုခ်င္တိုင္း ရႏိုင္ပါတယ္။

(၂) ရွင္သန္ရပ္တည္ေနတယ္ဆိုတာ ျပႆနာ၊ အခက္အခဲေတြကို ရင္ဆိုင္ေျဖရွင္းဖို႔ပါ။ ဒါမွလည္း ဘဝက အဓိပၸာယ္ျပည့္စံုသလို ဘဝကို ေက်နပ္အားရမႈျဖစ္ေစပါတယ္။ အခက္အခဲကို ေရွာင္လဲြတာ ေရွာင္ပုန္းတာဟာ နည္းတစ္ခုမဟုတ္ပါဘူး။ တည့္တည့္ရင္ဆိုင္တာဟာ အခက္အခဲကို ေျဖရွင္းတဲ့ အေကာင္းဆံုးနည္းျဖစ္တယ္။

လူ႔ဘဝလမ္းက အၿမဲတေစ သာယာေျဖာင့္ျဖဴးေနမွာ မဟုတ္ဘူး။ ေခ်ာေမြ႔တဲ့လမ္းရွိသလို ၾကမ္းတမ္းတဲ့ ခေရာင္းေတာလမ္းလည္းရွိတယ္။ ေအာင္ျမင္ျခင္းဆီသြားတဲ့ လမ္းေပၚက သင္ေတြ႔ႀကံဳရတဲ့ အခက္အခဲေတြက သင့္ကို ပိုေရွ႕ဆက္တိုးဖို႔ ေစ့ေဆာ္ေပးတယ္၊ လႈံ႔ေဆာ္ေပးတယ္။ တနည္းေျပာရရင္ အခက္အခဲ၊ ညႇင္းပန္းႏွိပ္စက္မႈေတြက သင့္ကိုပိုသန္မာေစတယ္၊ ႀကီးျပင္းေစတယ္။ အခက္အခဲႀကံဳခ်ိန္မွာ သင့္ရဲ႕သန္မာႀကံ့ခိုင္မႈနဲ႔ ေပ်ာ့ညံ့မႈက အႏိုင္အရႈံးကို ခဲြျခမ္းေပးပါတယ္။ ကံၾကမၼာဆိုးကို တြန္းလွန္ၿပီး ထူးျခားတဲ့ဘဝတစ္ခုကို ဖန္တီးႏိုင္ဖို႔ သင့္ယံုၾကည္မႈကလည္း အေရးပါတယ္။ သင့္ယံုၾကည္မႈက သင့္ဘဝကို ထူးျခားႏိုင္စြမ္းရွိပါတယ္။

အခက္အခဲနဲ႔ရင္ဆိုင္ရတဲ့အခါ လူအမ်ားလက္လြတ္ခ်ိန္ ေနာက္ဆံုးစကၠန္႔ထိ သင္ေတာင့္ခံႏိုင္ရင္ သင္ဟာ ေအာင္ႏိုင္သူျဖစ္တယ္။ ေအာင္ျမင္ျခင္းဟာ မ်ားေသာအားျဖင့္ ေနာက္ဆံုးမွေရာက္လာတတ္တဲ့ အရာျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘာပဲလုပ္လုပ္ တစ္ဝက္တစ္ပ်က္ကေန ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရပ္မသြားသင့္ဘူး။ ေရွာင္လဲြမသြားသင့္ဘူး။ ေရွ႕ဆက္လမ္းေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲ ခက္ခဲၾကမ္းတမ္းပါေစ ႀကံ့ႀကံ့ခံၿပီး ဆက္ေလွ်ာက္သြားသင့္တယ္။ ဒါမွ ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ ငါမလုပ္လိုက္ရပါလားဆိုတဲ့ ေနာင္တေတြ မက်န္မွာျဖစ္တယ္။

ႏွစ္သက္ေပ်ာ္ဘြယ္တဲ့ဘဝဆိုတာ အခက္အခဲၾကားက တည္ေဆာက္ထားတာျဖစ္တယ္။ အခက္အခဲဆိုတာ လူတစ္ေယာက္အတြက္ ဓားေသြးေက်ာက္ျဖစ္တယ္။ အခက္အခဲေတြကို သင့္ရဲ႕သန္မာမႈ၊ သင့္ရဲ႕ယံုၾကည္မႈနဲ႔ ရင္ဆိုင္ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့ရင္ ေရာင္ျခည္ျဖာတဲ့ဘဝကို သင္ေတြ႔ရပါလိမ့္မယ္။

(၃) ႏိုင္ခ်င္ရင္ ရႈံးမွာကို မေၾကာက္နဲ႔။ ရႈံးတာကိုမေၾကာက္မွ ေနာက္ဆံုးမွာ ေအာင္ႏိုင္တာကိုရမယ္။ ရႈံးတာကိုေၾကာက္ေနရင္ ေနာက္ဆံုးမွာ ရႈံးတာပဲရမယ္။

လူ႔ဘဝလမ္းမွာ အႏၱရာယ္အမ်ဳိးမ်ဳိး၊ စိန္ေခၚမႈအမ်ဳိးမ်ဳိးကို ကၽြန္ေတာ္တို႔လူတိုင္း ရင္ဆိုင္ရတတ္တယ္။ ေအာင္ႏိုင္တာရွိသလို ရႈံးနိမ့္တာလည္းရွိတယ္။ ဒါေပမဲ့ လူ႔ဘဝရဲ႕ေအာင္ႏိုင္မႈဆိုတာ တခဏတြင္းမွာရတဲ့ ေအာင္ႏိုင္မႈကိုေခၚတာ မဟုတ္ဘူး။ ေနာက္ဆံုးအထိ ႀကံ့ႀကံ့ခံႏိုင္သူမွ တကယ့္ေအာင္ႏိုင္သူျဖစ္တယ္။ လူ႔ဘဝရဲ႕ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္မေရာက္မခ်င္း ဘယ္သူႏိုင္တယ္၊ ဘယ္သူရႈံးတယ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္တို႔သတ္မွတ္လို႔ မရဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဘဝရဲ႕ဘယ္အခ်ဳိးအဆစ္မွာျဖစ္ျဖစ္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အားမေလ်ာ့သင့္ဘူး။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ႔ အၿမဲျပည့္ေနသင့္တယ္။

နာက်င္မႈေၾကာင့္ သင့္ရဲ႕ေရြးခ်ယ္မႈကို လက္မလြတ္ပါနဲ႔။ တကယ့္ေအာင္ႏိုင္သူဆိုတာ တျခားလူထက္ ေပးဆပ္မႈမ်ားၿပီး တျခားလူထက္ ဆင္းရဲဒုကၡ ပိုေတြ႔ႀကံဳရတာေလးပါပဲ။ နာက်င္ေပမယ့္ ေရြးခ်ယ္မႈကို လက္မလြတ္တဲ့လူသာ ေအာင္ျမင္မႈကို ရမွာျဖစ္တယ္။

ဇာမဏီငွက္ေတြဟာ ျပင္းထန္တဲ့နာက်င္ခက္ခဲမႈေတြကို ေတြ႔ႀကံဳခံစားရၿပီးမွ လွပတဲ့ ခႏၶာနဲ႔အေမႊးအေတာင္ကို ရခဲ့တာျဖစ္တယ္။ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ေအာင္ျမင္မႈက မေတာ္တဆရတာမ်ဳိး မဟုတ္ဘူး။ မေရမတြက္ႏိုင္တဲ့ က်ရႈံးမႈေတြ၊ နာက်င္မႈေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္ႀကံဳေတြ႔ၿပီးမွ ရလာတာျဖစ္တယ္။ လူေတြက သူ႔ရဲ႕ေအာင္ျမင္မႈကိုသာ ေတြ႔တယ္။ အဲဒီေအာင္ျမင္မႈဆီေရာက္ဖို႔ သူရင္းခဲ့တဲ့ ေသြးနဲ႔ေခၽြးေတြကိုေတာ့ သူကိုယ္တိုင္ပဲသိပါတယ္။

(၄) လူ႔ဘဝရည္မွန္းခ်က္က သတ္မွတ္ရ လြယ္ကူေပမယ့္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔ရာ ခက္တယ္။ တကယ္လို႔ မလႈပ္ရွား၊ မေဆာင္ရြက္ရင္ အေကာင္အထည္ေပၚဖို႔ ဆိုတာလည္း ရွိမွာမဟုတ္ဘူး။

မိုင္ေထာင္ေပါင္းခရီးက စလွမ္းတဲ့ေျခလွမ္းတစ္လွမ္းရဲ႕ေအာက္မွာ ရွိတယ္။ ေျခတစ္လွမ္းစ,မလွမ္းရင္ မိုင္ေထာင္ေပါင္းခရီးကလည္း ရွိမွာမဟုတ္ဘူး။ ေခ်ာင္းေျမာင္းေတြ မေပါင္းစီးရင္ ပင္လယ္ဆိုတာလည္း ရွိမွာမဟုတ္ဘူး။ ႀကီးတာရခ်င္ရင္ ေသးတာကေန စလုပ္ရတယ္။ တကယ္လို႔ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ရင္ထဲမွာ ႀကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္တဲ့ စိတ္ကူးအိပ္မက္ေတြရွိၿပီး တစ္လွမ္းခ်င္း စ,မႀကိဳးစားခဲ့ရင္ အေကာင္အထည္ေပၚဖို႔ဆိုတာလည္း လံုးဝရွိမွာ မဟုတ္ဘူး။

ပံုျပင္တစ္ပုဒ္က ဒီလိုဆိုတယ္။ ဘုန္းႀကီးႏွစ္ပါးဟာ ေတာနက္တစ္ေနရာမွာ သီတင္းသံုးေနၾကတယ္။ တစ္ေန႔မွာ ဘုန္းႀကီးတစ္ပါးက ေတာင္ပင္လယ္ဘက္ဆီ သြားမယ္လို႔ဆိုတယ္။ ဒုတိယဘုန္းႀကီးက ဘာနဲ႔သြားမလဲလို႔ေမးေတာ့ ေရတစ္ပုလင္း၊ ထမင္းတစ္ထုပ္နဲ႔သြားမယ္လို႔ ပထမဘုန္းႀကီးက ေျဖတယ္။ ေတာင္ပင္လယ္ဆီ ေလွနဲ႔သြားဖို႔ စဥ္းစားခဲ့တာေတာင္ အခုထိ အေကာင္အထည္ မေပၚေသးဘူး။ ေရတစ္ဗူး၊ ထမင္းတစ္ထုပ္နဲ႔ဆို ပိုဆိုးတယ္လို႔ ဒုတိယဘုန္းႀကီးက ဆိုပါတယ္။

(၂)ႏွစ္အၾကာမွာ ေနရပ္ကို ပထမဘုန္းႀကီးျပန္ေရာက္လာၿပီး ဒုတိယဘုန္းႀကီးကို ေတာင္ပင္လယ္ဘက္က အေၾကာင္းေတြ ေျပာျပခဲ့တယ္။ လူ႔ဘဝရည္မွန္းခ်က္က သတ္မွတ္ရ လြယ္ကူေပမယ့္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔ရာ ခက္ပါတယ္။ တကယ္လို႔ မလႈပ္ရွား၊ မေဆာင္ရြက္ရင္ အေကာင္အထည္ေပၚဖို႔ ဆိုတာလည္း ရွိမွာမဟုတ္ဘူး။ ပထမေျခလွမ္းကို စလွမ္းရဲတာနဲ႔ ေအာင္ျမင္ဖို႔အခြင့္အေရးက ပိုနီးစပ္သြားခဲ့ပါတယ္။

(၅) လူ႔ဘဝမွာ ဒီလို ထူးဆန္းမႈေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ တိမ္ေပၚတက္ဖို႔ထက္ ခက္တယ္လို႔ ထင္ျမင္ရတဲ့ အခက္အခဲေတြက တစ္ခါတေလမွာ လြယ္လြယ္ကူကူနဲ႔ ၿပီးေျမာက္ေအာင္ျမင္သြားႏိုင္တယ္။ ဒါဟာ လြန္ကဲတဲ့ ယံုၾကည္မႈေၾကာင့္ျဖစ္တယ္။

ဟိုးေရွးေရွးတုန္းက ဆင္းရဲသား ဆိတ္ေက်ာင္းသားတစ္ဦးဟာ လူမမယ္ကေလးငယ္ႏွစ္ေယာက္နဲ႔အတူ ဆိတ္ေက်ာင္းရင္း အသက္ေမြးဝမ္းျပဳတယ္။ တစ္ေန႔မွာ ဆိတ္ေက်ာင္းရင္း ေတာင္ကုန္းတစ္ကုန္းေပၚ သူတို႔ေရာက္လာခဲ့ၾကတယ္။ အဲဒီမွာ ဘဲတစ္အုပ္က အသံတစာစာနဲ႔ သူတို႔အေပၚကေန ျဖတ္ပ်ံသြားတယ္။ သားငယ္က ဆိတ္ေက်ာင္းသားဖခင္ကို "ေဖေဖ.. ေဖေဖ.. ဒီဘဲအုပ္ေတြ ဘယ္ကိုပ်ံသန္းၾကသလဲ"လို႔ ေမးတယ္။ "ေဆာင္းခိုဖို႔ ေႏြးတဲ့အရပ္ဆီ ပ်ံသန္းသြားၾကတာပါ" လို႔ ဖခင္က ေျဖပါတယ္။ အဲဒီမွာ သားႀကီးက အားက်တဲ့မ်က္လံုးနဲ႔ "ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း ဘဲေတြလို ပ်ံသန္းႏိုင္ရင္ အရမ္းေကာင္းမွာပဲ။ တကယ္လို႔ ပ်ံသန္းႏိုင္ရင္ ဘဲေတြထက္ ပိုျမင့္ေအာင္ ကၽြန္ေတာ္ပ်ံသန္းၿပီး ေကာင္းကင္ထက္မွာ ေမေမရွိတဲ့ေနရာကို အေရာက္သြားမယ္" လို႔ ဆိုတယ္။ သားငယ္ကလည္း "ပ်ံသန္းတတ္တဲ့ ဘဲတစ္ေကာင္ျဖစ္ရတာ သိပ္ေကာင္းတာပဲ၊ ဒီလိုဆိုရင္ ဆိတ္ေက်ာင္းစရာမလိုေတာ့ဘူး။ ကိုယ္သြားခ်င္တဲ့ေနရကို ပံ်သန္းသြားလို႔ရတယ္" လို႔ဆိုတယ္။

ဆိတ္ေက်ာင္းသားဖခင္က ခဏေလာက္ တိတ္ဆိတ္သြားၿပီး သားႏွစ္ေယာက္ကို "သားတို႔တကယ္ျဖစ္ခ်င္ရင္ တကယ္ပ်ံႏိုင္လိမ့္မယ္" လို႔ဆိုတယ္။

ဖခင္စကားအတိုင္း သားႏွစ္ေယာက္လံုး စမ္းပ်ံၾကည့္ၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ ထပ်ံလို႔မရႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္စလံုး ဖခင္ကို သံသယမ်က္လံုးနဲ႔ ၾကည့္ခဲ့ၾကတယ္။ ဖခင္က သူပ်ံျပမယ္ဆိုၿပီး ထပ်ံခဲ့ေပမယ့္ မေအာင္ျမင္ခဲ့ဘူး။ "ေဖေဖက အသက္ႀကီးလို႔ မပ်ံႏိုင္ေတာ့တာပါ။ သားတို႔က ငယ္ေသးတယ္။ မျပတ္ႀကိဳးစားၿပီး ပ်ံၾကည့္ပါ။ တစ္ေန႔မွာ ပ်ံသန္းႏိုင္ၿပီး သြားခ်င္တဲ့ေနရာကို သြားႏိုင္လိမ့္မယ္" လို႔ ေျပာခဲ့တယ္။ ဖခင္ရဲ႕စကားကို သူတို႔စဲြစဲြၿမဲၿမဲမွတ္သားၿပီး မျပတ္ႀကိဳးစားခဲ့ၾကတယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာ ေအာင္ျမင္ၿပီး သြားလိုရာကို သူတို႔ေရာက္ခဲ့ၾကတယ္။

လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ရင္ထဲမွာ ယံုၾကည္မႈဆိုတာရွိၿပီး ႀကံ့ႀကံ့ခံ မျပတ္ႀကိဳးစားခဲ့ရင္ ေအာင္ျမင္မႈကို မလဲြမေသြရမွာ အမွန္ျဖစ္တယ္။

(၆) လူ႔ဘဝရဲ႕ အႀကီးဆံုးအခက္အခဲနဲ႔ ရင္ဆိုင္ခဲ့ရရင္ အဲဒီအခက္အခဲကို ေျဖရွင္းႏိုင္တဲ့ေရွ႕ေျပးက --- အသက္ရွင္ေနဖို႔ပဲျဖစ္တယ္။ အသက္ရွင္ေနမွ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဆိုတာရိွမယ္။ ဘယ္ေလာက္ပဲ နာက်င္ေနပါေစ၊ ဘယ္ေလာက္ပဲ စိတ္ပ်က္ဝမ္းနည္းေနပါေစ အသက္ရွင္ေနမွ အရာရာအားလံုးကို ရင္ဆိုင္ေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္မွာ ျဖစ္တယ္။ ေအာင္ႏိုင္မွာျဖစ္တယ္။

ဘဝဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ဘုရားသခင္ေပးတဲ့ အထူးလက္ေဆာင္ျဖစ္တယ္။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့တဲ့ ႏြံ႔အိုင္ထဲနစ္ေနရင္ေတာင္ ဘဝရဲ႕အလင္းတန္းကို (အလင္းစက္ေလး တစ္စက္ပဲျဖစ္ေနရင္ေတာင္) ဖမ္းဆုပ္ၿပီး လဲက်မသြားဖို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အားေပးေတာင့္ခံထားသင့္တယ္။ အသက္ရွင္ဖို႔ႀကိဳးစားရမယ္။ အသက္ရွင္ေနမွ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဆိုတာရွိမယ္။ ေလာကမွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့တဲ့အရာ ဆိုတာမရွိဘူး။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့တဲ့ လူပဲရွိတယ္။ အသက္ရွင္ေနမွ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဆိုတာရွိတယ္။ အသက္ရွင္ေနမွ စိတ္ကူးအိပ္မက္ဆိုတာ ရွိတယ္။

(၇) တကယ့္ေအာင္ျမင္တဲ့ဘဝဆိုတာ ေအာင္ျမင္မႈအႀကီးအေသးေပၚ မမူတည္ဘူး။ ကိုယ့္ရည္မွန္းခ်က္ကို ကိုယ္တကယ္ႀကိဳးပမ္းၿပီး အားစိုက္ထုတ္ခဲ့တဲ့အေပၚ မူတည္တယ္။ ကိုယ္ပိုင္လမ္းေလးအျဖစ္ ေလွ်ာက္လွမ္းႏိုင္ဖို႔ပဲ လိုပါတယ္။

ေအာင္ျမင္သူေတြရဲ႕ အင္အားပါတဲ့တက္ၾကြမႈက သာမန္လူတခ်ဳိ႕ရဲ႕ရင္ကို ေနမသိထိုင္မသာတဲ့ ခံစားမႈမ်ဳိးျဖစ္ေစတယ္။ ေအာင္ျမင္သူေတြရႈံးနိမ့္ၿပီး သူတို႔လို သာမန္တဲ့ဘဝကိုေရာက္ဖို႔ သူတို႔ေမွ်ာ္လင့္ၾကတယ္။ ဘဝဆိုတာ ျပဇာတ္တစ္ပုဒ္နဲ႔တူတယ္။ ဒီကေန႔မွာ သင္ဟာ လူသားအားလံုးရဲ႕ဇာတ္လိုက္ျဖစ္ေပမယ့္ မနက္ျဖန္မွာ သင္ဟာ ကာလိုက္ကာဆဲြတဲ့ လူတစ္ေယာက္လည္း ျဖစ္သြားႏိုင္တယ္။ ေျဖာင့္ျဖဴးေခ်ာေမြ႔တဲ့လမ္းဆိုတာ ရွိသလို သတိမမူ ဂူမျမင္တဲ့အခါလည္းရွိတယ္။ ထက္ျမက္တဲ့လူက လူ႔ဘဝရဲ႕ အတက္အက်ကို ျဖစ္ရိုးျဖစ္စဥ္လို႔ပဲ မွတ္ယူထားတယ္။ ဒါဟာ အသိဉာဏ္တစ္မ်ဳိးျဖစ္တယ္။ စင္ေပၚေရာက္ေရာက္ စင္ေအာက္ေနေန ႀကံ့ခိုင္သင့္တယ္။ ေပါ့ပါးေနသင့္တယ္။

ထက္ျမက္တဲ့လူေတြက ကိုယ့္ဘဝကို အဆင့္အတန္းတစ္ခု သတ္မွတ္ထားတယ္။ လူတကာသတ္မွတ္လို႔ လိုက္သတ္မွတ္တာမ်ဳိး မဟုတ္ဘဲ ကိုယ့္စိတ္ထဲ တကယ့္ရွိေနတဲ့ အဆင့္အတန္း၊ စံႏႈန္းကို သတ္မွတ္တာျဖစ္တယ္။ ကိုယ့္အတြက္ အဓိပၸာယ္ရွိတယ္လို႔ ထင္တဲ့အရာကို ဇဲြနဲ႔လုပ္ေဆာင္တာမ်ဳိးျဖစ္တယ္။ တျခားလူကိုလည္း မထိခိုက္၊ ေလာကႀကီးကိုလည္း မထိခိုက္ဘဲ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာ၊ ကိုယ္ေျပာခ်င္တာကို ေျပာဆိုလုပ္ကိုင္တာမ်ဳိးျဖစ္တယ္။ ဒါဟာ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေအာင္ျမင္တဲ့အႏွစ္သာရျဖစ္တယ္။

(၈)ေခါင္းငံု႔တာဟာလည္း အင္အားတစ္မ်ဳိးပါ။ ေခါင္းငံု႔တယ္ဆိုတာ သိမ္ငယ္တာမဟုတ္ဘူး၊ ေပ်ာ့ညံ့တာမဟုတ္ဘူး။ တစ္ခါတေလမွာ ေခါင္းေလးနည္းနည္းငံု႔တာက ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ လူ႔ဘဝကို ပိုမိုေတာင္ေျပာင္ေစႏိုင္ပါတယ္။

လူ... စိတ္ေကာင္းရွိရတယ္၊ ရိုးသားရတယ္၊ ႀကံ့ခိုင္ရတယ္။
လူ... ေအာင္ျမင္ခ်ိန္ စိတ္ႀကီးမဝင္သင့္ဘူး။ ရႈံးနိမ့္ခ်ိန္ ရည္မွန္းခ်က္ကို လက္မလြတ္သင့္ဘူး။
လူ... ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေလးစားမႈမရွိရင္ အရွက္တရားဆိုတာလည္း ရွိမွာမဟုတ္ဘူး။ အရွက္တရားမရွိရင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေလးစားမႈဆိုတာလည္း ရွိမွာမဟုတ္ဘူး။
လူ... စကားတစ္ခြန္း၊ လုပ္ရပ္တစ္ခုပဲျဖစ္ျဖစ္ ေျပာဆိုျပဳလုပ္ၿပီဆိုရင္ သူတစ္ပါးကို အက်ဳိးသက္ေရာက္ေစလား၊ မသက္ေရာက္ေစဘူးလား၊ ထိခိုက္လား၊ မထိခိုက္လားဆိုတာ အရင္စဥ္းစားပါ။ ဒါဟာ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕အေျခခံ ၾကန္အင္လကၡဏာျဖစ္တယ္။

ဂရိပညာရွင္ ဆိုကေရးတီးကို လူတစ္ဦးက ဒီလိုေမးခဲ့တယ္။

"ေလာကႀကီးမွာ မင္းက ပညာအရွိဆံုုးဟုတ္လား! ဒါဆိုရင္မင္းကို ေမးမယ္။ ေကာင္းကင္နဲ႔ေျမႀကီးရဲ႕ အျမင့္ကဘယ္ေလာက္လဲ?"

"၃ေပ" ဆိုကေရးတီးက မဆိုင္းမတြေျဖတယ္။

"၃ေပ! ငါတို႔လူေတြေတာင္ ၅ေပအျမင့္ရွိၾကတယ္။ ေကာင္းကင္နဲ႔ေျမႀကီးက ၃ေပပဲရွိတယ္ဆိုရင္ ငါတို႔က ေကာင္းကင္ကို ေဖာက္ထြက္သြားၾကမွာေပါ့!"

"ဟုတ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ၃ေပထက္ျမင့္တဲ့လူေတြက ေကာင္းကင္နဲ႔ေျမႀကီးအျမင့္ထက္ ျမင့္ခဲ့လို႔ ေခါင္းငုံ႔ဖို႔ နားလည္တတ္ရမယ္" လိုိ႔ ဆိုကေရးတီးက ေျပာခဲ့တယ္။

သူတို႔ေျပာတဲ့ "ေခါင္းငံု႔တတ္ရမယ္နဲ႔ ေခါင္းငံု႔ဖို႔နားလည္ရမယ္"ဆိုတဲ့စကားေတြဟာ သင္မွာဘယ္ေလာက္ပဲ အရည္အခ်င္းရွိေနပါေစ၊ ရာထူးအာဏာ ျပည့္စံုေနပါေစ က်ယ္ေျပာတဲ့ေလာကႀကီးထဲမွာ သင္ဟာ အမႈန္ေလးတစ္ခုသာျဖစ္တယ္။ ေသးငယ္တဲ့ အမႈန္ေလးပဲျဖစ္တယ္။

ရည္ရြယ္ခ်က္ပန္းတိုင္ကို ျမင့္ျမင့္ထားေလ လူ႔ဘဝဇာတ္ခံုမွာ အသံနိမ့္နိမ့္ သီဆိုရေလ၊ ဘဝအေျခအေနကို ခ်ဳိးႏွိမ္ရေလျဖစ္တယ္။ မိမိကိုယ္ကို ႏွိမ္ခ်ၿပီး သူတစ္ပါးကို အေလးေပးရမွာျဖစ္တယ္။ မိမိကုိယ္ကို အထင္ႀကီးသူေတြဟာ တစ္ပါးသူရဲ႕ေကာင္းကြက္ကို မျမင္တတ္သူေတြျဖစ္တယ္။ မာန္မာန ေဒါသႀကီးသူေတြဟာ ေလာကအလွအပကို မျမင္တတ္သူေတြျဖစ္တယ္။ ေခါင္းငံု႔ၿပီး မေမာက္မာ၊ မဝံ့ၾကြားတတ္သူေတြကမွ သြန္သင္ဆံုးမတာေတြကို ခံယူတတ္မယ္၊ သူတပါးရဲ႕ေအာင္ျမင္မႈကို မုဒိတာပြားမယ္၊ ဝမ္းသာပီတိျဖစ္မယ္။ သူတပါးကို ကိုယ္ခ်င္းစာ နားလည္တတ္ၿပီး အခက္အခဲ၊ ျပႆနာေတြကို ေခါင္းေအးေအး ရင္ဆိုင္တတ္မွာျဖစ္တယ္။

(၉) တခ်ဳိ႕အခ်ိန္မွာ မေပ်ာ္ရႊင္တာဟာ ေပ်ာ္ရႊင္ဖို႔ အေျခအေနမေပးေသးလို႔ မဟုတ္ဘူး။ ဘဝ မရိုးရွင္းလို႔ျဖစ္တယ္။

ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းဆိုတာ ဘာလဲ?

ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းဆိုတာ အိတ္ထဲမွာ ေငြေၾကးေတြျပည့္ေနတာကို ဆိုလိုတာမဟုတ္ဘူး။ ရာထူးအာဏာ ႀကီးျမင့္တာကို မေခၚဘူး။ သာမန္လူေတြမွာလည္း သာမန္တဲ့ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြရွိတယ္။ ဘဝမွာ ဘယ္လိုရွင္သန္ရမွာဆိုတာကို နားလည္ထားရင္ ဘဝရဲ႕လွပတဲ့အရာေတြကို လက္မလြတ္ခဲ့ရင္ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းက သင့္အနားမွာအၿမဲရွိေနပါလိမ့္မယ္။

ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းဆိုတာ ရိုးရွင္းတဲ့အရာျဖစ္တယ္။ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းက လူတိုင္းရဲ႕အနားမွာရွိတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းကို လူတိုင္းမျမင္ၾကဘူး။ ရိုးရိုးရွင္းရွင္းၾကည့္မွ ကိုယ့္အနီးနားက ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းကို ျမင္ရမွာျဖစ္တယ္။ တိုက္တာႀကီးထဲေနရမွ၊ စားေကာင္းေသာက္ေကာင္းေတြ စားရမွ၊ ရာထူးအာဏာႀကီးမွ ေပ်ာ္ရႊင္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ အလုပ္အကိုင္ရွိတဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း၊ အိမ္သူမိသားစုနဲ႔ အတူေနရတဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း၊ ကိုယ္စိတ္လြတ္လပ္တဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း.... ေပ်ာ္ရႊင္ဖို႔က အဲဒီေလာက္ ရိုးရွင္းပါတယ္။

ရိုးရွင္းတဲ့ဘဝဆိုတာ အရာရာကို လက္လြတ္ခိုင္းတာ မဟုတ္ဘူး။ ရိုးရွင္းတဲ့ဘဝဆိုတာ သင့္ရင္ထဲက စစ္မွန္တဲ့အရာျဖစ္တယ္။ ရိုးရွင္းတဲ့ဘဝဆိုတာ ဆင္းရဲျခင္းထဲနစ္ဝင္တာကို ေျပာတာမဟုတ္ဘူး။ တန္ဖိုးႀကီးတဲ့ကားတစ္စင္း ေမာင္းေနရင္လည္း ရိုးရွင္းတဲ့ဘဝကို ရႏိုင္ပါတယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုရိုးသားဖို႔နဲ႔ ကိုယ့္ဘဝမွာ ဘယ္အရာက အေရးႀကီးဆံုးလည္းဆိုတဲ့ အေျခခံအခ်က္ကို နားလည္ထားဖို႔ပဲ လိုပါတယ္။

(၁ဝ) ေက်းဇူးသိတတ္တာဟာ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းကို ရတာပါပဲ။ ေက်းဇူးသိတတ္တာဟာ ကိုယ့္ပတ္ဝန္းက်င္က အရာေတြအားလံုး လွပေနတာကို ေတြ႔ျမင္တာပဲျဖစ္တယ္။

ရြက္ေၾကြေလး ေလထဲလႊင့္ေျမာၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတးတစ္ပုဒ္ကို ဆိုညည္းတယ္။ ဒါဟာ ကမာၻေျမႀကီးကို သစ္ပင္က ေက်းဇူးတင္တာျဖစ္တယ္။ တိမ္ျဖဴေလးေတြ ေကာင္းကင္ယံထက္လႊင့္ဝဲၿပီး လွပတဲ့ ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ကို ဆဲြတယ္။ ဒါဟာ ေကာင္းကင္ျပာကို တိမ္ျဖဴက ေက်းဇူးတင္တာျဖစ္တယ္။

ဘဝရဲ႕ ေနရာတိုင္းမွာ ေက်းဇူးတင္သင့္တာေတြရွိတယ္။

လူတစ္ေယာက္မွာ ေက်းဇူးသိတတ္တဲ့စိတ္တစ္ခု ပိုင္ဆိုင္ထားရင္ ဘယ္အရာဟာ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းလည္းဆိုတာကို သူခံစားမိလိမ့္မယ္။ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းရဲ႕အရသာကို ေနရာတိုင္းမွာ သူခံစားရလိမ့္မယ္။ ဒီလိုဆိုရင္ ဘဝရဲ႕အရာအားလံုးကို သူတန္ဖိုးထားလိမ့္မယ္။ လူ႔ဘဝဟာ လွပတယ္လို႔ သူခံစားမိလိမ့္မယ္။

တကယ္လို႔ လူလူခ်င္းၾကားမွာ ေက်းဇူးသိတတ္တာေတြရွိခဲ့ရင္ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးက ပိုသင့္ျမတ္ၿပီး၊ ပိုခ်စ္ခင္ရင္းႏွီးၾကလိမ့္မယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ရင္ထဲမွာ ေက်းဇူးတရားေတြ ကိန္းေအာင္းေနရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ခႏၶာဟာလည္း က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္လိမ့္မယ္။

ေလာကမွာ တျခားလူႏွိပ္စက္၊ အႏိုင္က်င့္တာထက္ ပိုဆိုးတဲ့အရာတစ္ခုရွိတယ္။ အဲဒါကေတာ့ တစ္ခါမွ အႏိုင္က်င့္၊ အႏွိပ္စက္ မခံရဖူးတာပဲျဖစ္တယ္။ အေၾကာင္းက လူတစ္ေယာက္ဟာ အႏွိပ္စက္၊ အႏိုင္က်င့္ခံရေလ သူ႔ရဲ႕တိမ္ငုပ္ေနတဲ့ အရည္အခ်င္းေတြက ပိုေပၚေလ၊ ပိုသတၱိရွိေလ၊ ပိုရင္ဆိုင္ရဲေလျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္......

သင့္အား ထိခိုက္နာက်င္ေစသူကို ေက်းဇူးတင္ပါ။
သူ႔ေၾကာင့္ သင့္စိတ္ဓာတ္ ပိုႀကံ့ခိုင္ခဲ့လို႔ပါပဲဲ။

သင့္အား ခလုတ္တိုက္လဲက်ေစသူကို ေက်းဇူးတင္ပါ။
သူ႔ေၾကာင့္ သင့္ေျခႏွစ္ဖက္ ပိုသန္မာခဲ့လို႔ပါပဲ။

သင့္အား လိမ္ညာခဲ့သူကို ေက်းဇူးတင္ပါ။
သူ႔ေၾကာင့္ သင္အသိဉာဏ္ ပိုတိုးခဲ့လို႔ပါပဲ။

သင့္အား အထင္အျမင္ေသးသူကို ေက်းဇူးတင္ပါ။
သူ႔ေၾကာင့္ သင့္ကိုယ္သင္ေလးစားရမွန္း သိခဲ့လို႔ပါပဲ။

သင့္အား စြန္႔လြတ္ခဲ့သူကို ေက်းဇူးတင္ပါ။
သူ႔ေၾကာင့္ သင့္ကိုယ္သင္ အားကိုးတတ္ခဲ့လို႔ပါပဲ။

ေျမြလည္ဆြဲ (Ringneck snake)

လည္ပင္းမွာ လည္ဆြဲလို အဆင္းက်ားပါလို႔ ေျမြလည္ဆြဲ (Ringneck snake) လို႔ေခၚဆုိျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

အသြင္သ႑န္ကေတာ့ ပံုမွာ ျမင္ေတြရတဲ့အတိုင္း အေရာင္အေသြးစံု လင္လွျပီး အနီေရာင္၊ အဝါေရာင္၊ အျပာေရာင္၊ လိေမၼာ္ေရာင္၊ အနက္ေရာင္ အစရွိသျဖင့္ စံုစံုလင္လင္ကို ပါရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သက္တံ့ေျမြလို႔လည္း တင္စားၾကပါတယ္။ လူသားေတြကို အႏၱရယ္ျပဳရေလာက္ေအာင္ အဆိပ္မျပင္းပါဘူး။ အခ်ိဳ ႔ဆို အလွေတာင္ ေမြးထးၾကပါေသးတယ္။ အရြယ္ကေတာ့ ၁၀ လက္မ ကေန ၁၈ လက္မၾကားအထိ ရွည္ႏိုင္ပါတယ္။ Ringneck ေျမြမွာကိုမွ မ်ိဳးစိတ္ ၁၄ ခုေလာက္ ထက္ကြဲေနပါေသးတယ္။

အေမရိကန္ႏိုင္ငံ၊ မကၠဆီကိုအလယ္ပိုင္း၊ ကေနဒါႏိုင္ငံ အေရွ ႔ပိုင္းတို႔မွာ သာ ေတြ႔ရတဲ့ ေျမြမ်ိဳး ျဖစ္ပါတယ္။ အေမရိကန္မွာဆုိရင္ တကၠဆက္တို႔ လို ေနရာမွာပဲ အေတြ႔မ်ားတဲ့ ေျမြ ျဖစ္ပါတယ္။ ပုတ္သင္၊ ပုတက္၊ ၾကြက္ အစရွိသျဖင့္ အေကာင္ေသး ေျမေအာင္း သတၱဝါမ်ား စားသံုးျပီး တစ္ခါခါ မ်ိဳးကြဲ ေျမြေတြကိုလည္း စားသံုးပါတယ္။

ေန႔ဘက္မွာ ျမင္ရခဲျပီး တစ္ခါခါမွ ေနပူဆာ ထြက္လံုတတ္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ပံုစံအားျဖင့္ အျမင္တင့္တယ္လွတဲ့ Ringneck Snake (ေျမြလည္ဆြဲ)ကို ယခု လို ျမင္ေတြ႔ ရပါတယ္။

by innewsmyanmar

တ ကယ္ ပဲ လား ........

တကယ္ပဲလား

မင္းနဲ႔ငါ
ျဖတ္ေလွ်ာက္ခြင့္
မရွိဘူး
ဆုိေပမယ့္

ဒီ .........

တံတားမွာ
သံေယာဇဥ္
လက္က်န္ေတြ
အမ်ားႀကီးပဲေနမွာေပါ့

တစ္ေယာက္
တစ္ဘက္ဆီပါပဲ
လွည့္ၾကည္ရုံေလး
ဆုိေပမယ္႕

ေၾကာခ်င္းကပ္
လမ္းခြဲခဲ့တာမွ
မဟုတ္တာ
စာေရးဆရာ

တာရာမင္းေ၀
ေျပာသလုိ
သံေယာဇဥ္ဆုိတာ
အေရာ၀င္လုိ႔

မေကာင္းတဲ့
ေခြးကေလးတစ္ေကာင္
ပါလုိ႔ သိရက္နဲ႔

ငါက ........

လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲ
ႀကိဳဆုိေနမိတယ္
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေလ .....

ငါ့ရဲ႕ .....
ဘယ္ဘက္ရင္အုံမွာ
မင္းအၿမဲတမ္းရွိေနဖုိ႔က
အေရးႀကီးတယ္
မင္းနဲ႔ ပက္သက္ၿပီး
အသက္ရႈသံေတြ
မရပ္သေရြ႕ေပါ႔ ......

ေလးစားစြာျဖင့္
ေမာင္သူရ (ကုန္းျမင့္ေျမ)

အ ၿဖည္႕ခံ (ခ်စ္သူဖတ္ဖို႔)

အ ၿဖည္႕ခံ

စူးရွေတာက္ပၿခင္းေတြနဲ႔
ေရာင္စံုၿဖာခမ္းနားေနမ
ွ တန္ဖိုးထားတတ္တဲ႔

ခ်စ္သူအတြက္
ငါ ....... က .....
မီးအိပ္ေလးတစ္လံုး ၿဖစ္ခဲ႔တယ္။

ထိန္ထိန္ညီး
ေအာင္ေတာ႔
မစြမ္းေဆာင္နဳိင္ခဲ႔ေပမဲ႔

ခ်စ္သူရဲ႕ဘဝ
တစ္ေထာင္႔ တစ္စိတ္
တစ္ေဒသ မွာေတာ႔

ေမွာင္ရိပ္က်ေနတဲ႔
အခ်ိန္မ်ိဳးမွာေတာ႔
အင္အားရွိသေလာက္
ထြန္းလင္းၿဖည္႕စီးေပးခဲ႕တယ္။

ခ်စ္သူအနားက
မ်ားၿပားတဲ႔
မီးေရာင္စံုေတြကို
မယွဥ္သာေပမဲ႔

ငါလင္းလက္တိုင္းမွာ
ငါ႕ဘဝတစ္ခုလံုးၿမဳပ္ႏွံရင္း
စစ္မွန္နက္ရွိဳင္းတဲ႔

ငါရဲ႕ခ်စ္ၿခင္းကို
ငါ႕အလင္းေတြနဲ႔
ခင္းက်င္းခဲ႔တယ္

ခ်စ္သူ ...

မင္းရဲ႕ႏွလံုးသားမွာ
ေနရာေလးတစ္ခုၿမဲဖို႕အတြက္
ထားရာေန ေစရာသြား
ဘဝနဲ႕ ငါဘယ္ေလာက္ပဲ

ၾကိဳးစားခဲ႔ပါေစ ေမွးမွိန္သြားၿခင္းကို
ေနရာမေပးတတ္တဲ႔

သူက .....

သန္းေခါင္ကေန
ေရွ႕မဆက္တဲ႔
ခက္နက္နက္ညေတြမွာ

ငါ႕ကိုၿပန္ၿပီး
အေမွာင္ခ်
စူးရွေတာက္ပၿခင္းေတြနဲ႔
ေရာင္စုံၿဖာ ခမ္းနားေနမွ

တန္ဖိုးထားတတ္တဲ႕
မင္းအေပၚမွာ အၿဖည္႕ခံ ရင္း

မင္းအတြက္
ငါရဲ႕အင္အားရွိသေလာက္
အၿမဲ ထြန္းလင္း

ေပး ေန ဆဲ ပါ ပဲ ခ်စ္ သူ .....

ခ်စ္ၿခင္း အားၿဖင္႔ ေစာင္႔ေမွ်ာ္ လွ်က္ ....

ေနေဇာ္လင္း

Dreamweaver နဲ႕လုပ္ထားတဲ့၀ဘ္ဆိုဒ္ေတြရဲ႕ ဒီဇိုင္းကို hack ၾကစို႕

မဂၤလာပါ။ ကြ်န္ေတာ္ခု Tech in Blogging မွာ hacking ပိုစ့္တစ္ခုတင္မယ္။ Blogspot အတြက္ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ Hosting နဲ႕၀င္လုပ္ထားတဲ့ ၀ဘ္ဆိုဒ္ေတြရဲ႕ ဒီဇိုင္းေတြကို ခုဟက္ျပမယ္ဗ်ာ။ ဘာမွမခက္ပါဘူး။ ဥပမာ သင္ ၀ဘ္ဆိုဒ္တစ္ခုရဲ႕ဒီဇိုင္းကိုႀကိ

ဳက္တယ္ဆုိရင္ hack လို႕ရေအာင္လို႕ပါ။ ဒါေလးက CSS ခိုးနည္းေလးပါ။


တျခားေပ့ login page စသျဖင့္ ေတြကိုေတာ့ Access Denied ေပးထားေပမယ့္ css ဒီဇုိင္းကို လံုး၀ မပိတ္ထားဘူးဆိုတာကို ကြ်န္ေတာ္သိရပါတယ္။ ၉၄% ေလာက္ေတာ့ ဒီဇိုင္းကို hack လို႕ရမယ္လို႕ ကြ်န္ေတာ္ယံုၾကည္ထားပါတယ္။ ဒီ page ေတြအမ်ားစုက Dreamweaver နဲ႕လုပ္ခဲ့တာျဖစ္တယ္။ ဟိုးအရင္က website ေတြဆိုရင္css , html ေတြနဲ႕ပါ။ ကြ်န္ေတာ္တို႕ခုကိုင္ေနတဲ့ Blogger, Wordpress ေတြမထြက္ေသးပါဘူး။

ကဲကဲ။ Tutorial အေနနဲ႕ ဗဟုသုတျပဦးမယ္ဗ်ာ။ Mozilla Firefox နဲ႕သံုးဖို႕အၾကံေပးခ်င္ပါတယ္။ Internet Explorer နဲ႕မလုပ္ပါနဲ႕။

http://www.imcs.me.pn/ ကိုဥပမာအေနနဲ႕ CSS ကိုခိုးျပမယ္ဗ်ာ။ ဒီပံုက IMCS ရဲ႕ page တစ္ခုေလးပဲဆိုပါေတာ့။

ၾကိဳက္တဲ့ေနရာမွာ right click ကို ကလစ္ပါ။ View Page Source ကိုကလစ္လုပ္ပါ။ shortcut နဲ႕သြားမယ္ဆုိရင္ Ctrl + U ကို keyboard မွာရွာၿပီး တၿပိဳင္နက္ ႏွိပ္လိုက္ပါ။

 ဒီလို page မ်ိဳးေပၚလာပါလိမ့္မယ္။ ဘာဆက္လုပ္ရမလဲဆိုတာကို ဆက္ဖတ္ၾကည့္ပါ။

Ctrl + F ကိုကလစ္ပါ။ ၿပီးေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ ေပးတဲ့ code ကိုကူးပါ။


    <link href="

အနီးကပ္ပံုပါ။ ဒါေပမယ့္ <link href=" ကေန တစ္ခါတေလ ႏွစ္ခုရွိတာကိုေတြ႕လိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ အၿမဲတမ္း အေပၚက <link href="  ကိုယူပါ။ မရရင္လည္း ကြ်န္ေတာ္ အလြယ္ဆံုးရွာနည္းေပးမယ္ဗ်ာ။
<link href=" ရဲ႕ ေနာက္က လင့္ေလးကိုကူးလိုက္ပါ။ " " ေတြကို လံုး၀ထည့္မကူးပါႏွင့္။ Ctrl + C ကို ႏွိပ္လိုက္ပါ(ေကာ္ပီကူး) အကယ္လို႕သာတစ္ခုတည္းဆုိရင္ ရွာရကံေကာင္းမယ္။

လင့္ေလးရဲ႕ညာဘက္မွာ ကြ်န္ေတာ္တစ္ခုခုထည့္မယ္။ ေသခ်ာၾကည့္ပါ။ အဲ့အေနာက္မွာ / ကိုထည့္ၿပီး ကီးဘုတ္ထဲမွာ Ctrl + V ကိုရွာၿပီးႏွိပ္လိုက္ပါ။

အေနာက္မွာႏွိပ္ၿပီးရင္ ဒီလိုရပါၿပီ။ ၿပီးရင္ Enter ကိုကလစ္ပါ။


ဟဟ။ code ေတြပဲ။ loading ၿပီးေအာင္ေစာင့္ ၿပီးတာနဲ႕ ႀကိဳက္သလိုသာ ကလိေပေတာ့။ ေခြ်းေဇာနဲ႕ ဒီဇိုင္းထြင္ထားတဲ့ ကိုကိုမမႀကီးေတြေတာ့ အလကားနစ္နာရၿပီေပါ့။ free free ပဲ။ သူမ်ားေတြေပး၀ယ္သေလာက္ ကိုယ္က ခိုးေနၿပီ။ ဟဟ။
ခုနလို မကူးေစခ်င္ရင္ ေအာက္ပါအတိုင္း တစ္ခုခ်င္းကိုကူးၿပီးEnter ေခါက္ပါ။ ပထမ တစ္ခုမရရင္ ဒုတိယ... စမ္းၾကည့္ပါ။ ဒါကအမ်ားဆံုးယိုစိမ့္ေနတဲ့ေနရာေလးပါ။

ဒါေလးေတြေပါ့။ အကယ္လို႕ အေပၚကအဆင့္ေလးေတြနဲ႕မလုပ္ခ်င္ရင္... ေအာက္က လင့္ေလးေတြနဲ႕သာ ခ်ေပေတာ့။


    style.css
    css/style.css
    files/style.css
    sheet.css
    css/sheet.css
    files/sheet.css
    upload/style.css
    upload/sheet.css
    sheet.css.htm
    css/main_stylesheet.css
    css/stylesheet.css
    stylesheet.css


ယိုဆိမ့္ေနတဲ့ဆိုဒ္မ်ား ကို စုေပးထားပါတယ္။ ေအာက္က ႀကိဳက္တဲ့လင့္ကိုေဒါင္းပါ။

Virus မဟုတ္ပါ။ E-book နဲ႕ထည့္ေပးထားတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ Foxit Reader နဲ႕ဖတ္ပါ။
http://adf.ly/Mcv1J
http://adf.ly/MdMWL
http://adf.ly/MdMZC
http://adf.ly/MdMcu

ရွိေသးရင္ ထပ္ေပးပါဦးမယ္။ http://www.myanmars.net ကိုယ္တုိင္ စီးပြားေရးရွာၿပီး ဒီဇိုင္းလုပ္ေပးထားတဲ့ဆုိဒ္ေတြရဲ႕ ေဖာက္နည္းလည္း ေျပာျပပါဦးမယ္။ သူက  sheet.css.htm လိုႀကီးေပးထားတဲ့အတြက္ လုပ္မယ့္သူေတြေခါင္းစားေနပါဦးမယ္။ ေမွ်ာ္။ အမွန္ေတာ့ ဟက္ကာမဟုတ္ပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ္က အေပ်ာ္တမ္းဘေလာ့ဂါပါ။ အဲ့ဒါကို ကြ်န္ေတာ္အေသးစိတ္ေရးၿပီး ေသခ်ာရွင္းျပထားတာပါ။

http://whitekaungkinnge.blogspot.com

ရုပ္လွစရာမလို အေနလွဖို႕သာလိုသည္

မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ဟာ ေမြးရာပါ ရုပ္မလွခ်င္ေန ဒါေပမဲ့ ဘ၀မွာ လွလွပပေတာ့
ရွင္သန္သင့္တယ္။

ဘယ္အခ်ိန္အခါပဲျဖစ္ျဖစ္ ျပည့္စံုတဲ့အသိပညာ၊ ေကာင္းမြန္တဲ့စရိတၱ၊ ထက္ျမက္တဲ့
အျပဳအမူ၊

သိမ္ေမြ႔တဲ့အေျပာအဆို၊ ႀကီးျမတ္တဲ့ စိတ္သေဘာထားနဲ႔ ေမတၱာနဲ႔ျပည့္တဲ့
ႏွလံုးသားတစ္စံုရွိတဲ့
မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ဟာ ရုပ္ရည္မလွသည့္တိုင္ ဘ၀ကို အမွန္တကယ္ လွပေစႏိုင္ပါတယ္။
ဘ၀မွာ
လွလွပပရွင္သန္ႏိုင္သူဟာ လွပတဲ့စိတ္ခံစားမႈ၊ အဆင့္တစ္ခု၊ စိတ္၀ိညာဥ္တစ္ခုကို
ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္မွာျဖစ္တယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို
မစြန္႔လြတ္သေရြ႕ ဘယ္သူကမွ ကိုယ့္တက္လွမ္းကို တားဆီးပိတ္ပင္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး။

တခ်ဳိ႕က မိန္းကေလးေတြဟာ "ေတာင္တန္း"ပါတဲ့။ ခန္႔ညား၀င့္ထည္ၿပီး သေဘာထားႀကီးသတဲ့။
တခ်ဳိ႕က မိန္းကေလးေတြဟာ "ေရ" ပါတဲ့။ ႏူးညံ့ေပ်ာ့ေပ်ာင္းၿပီး ညင္သာသတဲ့။

မိန္းမေကာင္းဆိုတာ စာအုပ္ျဖစ္တယ္။ အသိပညာေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္လို႔ေနတယ္။
မိန္းမေကာင္းဆိုတာ ဆိပ္ကမ္းျဖစ္တယ္။ ေဘးဒုကၡႀကံဳသူကို လံုလံုၿခံဳၿခံဳ
နားခိုခြင့္ေပးတယ္။
မိန္းမေကာင္းဆိုတာ အရက္ျဖစ္တယ္။ ေမႊးႀကိဳင္ျခင္းနဲ႔ ျပည့္စံုတယ္။
မိန္းမေကာင္းဆိုတာ ေရေႏြးၾကမ္းျဖစ္တယ္။ အရသာခံေသာက္ေလ ေမႊးေလျဖစ္တယ္။
မိန္းမေကာင္းဆိုတာ တက္မျဖစ္တယ္။ အိမ္ေထာင္ေရးလမ္းေၾကာင္းကို ပဲ့ကိုင္ေပးတယ္။
မိန္းမေကာင္းဆိုတာ ရူခင္းျဖစ္တယ္။ ရာသီအလိုက္ ေရာင္စံုပန္းမန္ေတြနဲ႔ လွပေစတယ္။

မိန္းမေကာင္းဆိုတိုင္း ရုပ္ရွည္လွပေနမွ မဟုတ္ဘူး။ ျဖဴစင္ရိုးသားတဲ့စိတ္
ရွိတယ္။ ေက်ာ္ၾကားျခင္းနဲ႔
ၾကြယ္၀ျခင္းရဲ႕ ျဖားေယာင္းျမဴဆြယ္မႈေၾကာင့္ စိတ္ကို မညစ္ႏြမ္းေစဘဲ
ကိုယ့္လမ္းကိုယ္ဆက္ေလွ်ာက္သူ၊
လုပ္သင့္တာကို ဆက္လုပ္သူျဖစ္တယ္။ အေနနိမ့္က်၊ ဆင္းရဲဒုကၡနဲ႔
ရင္ဆိုင္ရသည့္တိုင္ ရင္ကိုေကာ့ ေခါင္းကိုေမာ့ၿပီး
အၿပံဳးမပ်က္သူျဖစ္တယ္။

ရိုးသားၾကင္နာျခင္းဆိုတာ ေလာကမွာ အလွဆံုးပန္းတစ္ပြင့္ျဖစ္တယ္။
ဘယ္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကမွ
အဲဒီပန္းဖူးပြင့္ဖို႔ မျငင္းဆန္တတ္ၾကဘူး။ မိန္းမေကာင္းဆိုတာ မိခင္ေကာင္း၊
ဇနီးေကာင္းတစ္ဦးျဖစ္တယ္။
မိန္းမေကာင္းဆိုတာ အဲဒီအလွဆံုးပန္းျဖစ္တယ္။ မိန္းမေကာင္းေတြဟာ
ကိုယ့္ဘ၀ခရီးတစ္ေလ်ာက္ကို ပန္းတစ္ပြင့္ရဲ႕
ၾကန္အင္လကၡဏာေတြနဲ႔ ျပည့္စံုေစတယ္။

မိန္းမေကာင္းေတြက မ်က္ရည္နဲ႔အၿပံဳးကို ကြယ္၀ွက္ထားစရာမလိုဘူး။
ရိုးသားၾကင္နာျခင္းဟာ
သာမန္မိန္းကေလးတစ္ဦးကို ပိုလွပေစတယ္။ ပိုႏွစ္လိုေစတယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္တိုင္ကို
ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္မယ္၊
ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းေတြကို ခ်စ္မယ္၊ သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြေတြကိုခ်စ္မယ္၊ သဘာ၀၊
သက္ရွိအားလံုး
ေလာကမွာ ခ်စ္လို႔ရတဲ့အရာေတြကို ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္မယ္။ ႏွလံုးသားထဲ
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာရွိတဲ့
မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ဟာ ဘယ္ေလာက္ပဲ ရုပ္ဆိုးေနပါေစ သူ႔မ်က္၀န္းထဲကေန ေႏြးေထြး၊
ၾကင္နာတဲ့
အရိပ္ေတြကို ေတြ႔ႏိုင္တယ္။ လင္းလက္တဲ့အၿပံဳးကို ေတြ႔ျမင္ႏိုင္တယ္။

မိန္းမေကာင္းဆိုတာ စားပဲြေပၚမွာ အလွထားတဲ့ ပန္းအိုးမဟုတ္ဘူး။ သူတစ္ပါး
တန္ဆာဆင္မွ
လွပတာမဟုတ္ဘူး။ မိန္းမေကာင္းဆိုတာ ကိုယ့္ကိုယ္ေလးစားမႈရွိတယ္၊
ေပ်ာ့ညံ့သူမဟုတ္ဘူး။ ေယာက္်ားေတြကို
မွီခိုသူမဟုတ္ဘူး။ ဘုရားသခင္က အာဒံကို ဖန္ဆင္းခဲ့တယ္။ ဧ၀ကိုလည္း
ဖန္ဆင္းခဲ့တာဟာ ေယာက္်ားသားေတြနဲ႔အတူ
ဒီေလာကကို ကူညီထမ္းပိုးဖို႔ျဖစ္တယ္။ မိန္းကေလးတိုင္း ထူးခၽြန္ထက္ျမက္မွာ
မဟုတ္ဘူး။ ထင္ရွားမွာမဟုတ္ဘူး။
ဒါေပမဲ့ ရိုးရွင္းတဲ့ဘ၀မွာ သမီးက သမီး၀တၱရား၊ မယားက မယား၀တၱရား၊ မိခင္က
မိခင္၀တၱရားနဲ႔
ကိုယ့္၀တၱရားကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး၊ အေကာင္းဆံုး ေက်ေက်ပြန္ပြန္ ေဆာင္ရြက္ၿပီး
နားလည္မႈနဲ႔ ေလးစားမႈကို
ေအာင္ႏိုင္ရယူသူေတြျဖစ္တယ္။

ေမြးဖြားရာေဒသကို ကၽြန္မတို႔ ေရြးခ်ယ္ခြင့္မရွိခဲ့ဘူး။
ေမြးရာပါရုပ္ရွည္လွပဖို႔လည္း ကၽြန္မတို႔
မစြမ္းသာခဲ့ဘူး။ ဆင္းရဲသားမိသားစု၊ ခ်မ္းသာတဲ့မိသားစုမွာ
ေမြးဖြားႏိုင္ဖို႔လည္း ကၽြန္မတို႔
ေရြးခ်ယ္ခြင့္မရွိခဲ့ဘူး။ ဒါေပမဲ့ ရုပ္ရွည္မလွပလို႔၊ မခ်မ္းသာလို႔ ကၽြန္မတို႔
သိမ္ငယ္စရာမလိုဘူး။
စိတ္လွဖို႔ကိုေတာ့ ကၽြန္မတို႔ကိုယ္တိုင္ ဖမ္းဆုပ္ႏိုင္ပါတယ္။

တကယ့္ မိန္းမေခ်ာ၊ မိန္းမလွဆိုတာ ပိန္တာ၊ ၀တာနဲ႔မဆိုင္ဘူး။ မ်က္ႏွာေပါက္
လွတယ္၊ မလွဘူးနဲ႔
မဆိုင္ဘူး။ သဘာ၀နဲ႔ဆိုင္တယ္။ ဆဲြေဆာင္ႏိုင္တဲ့ အရည္အခ်င္းနဲ႔ ပိုဆိုင္တယ္။
ျပင္ပအလွျဖစ္တဲ့ ရုပ္ဆိုးတယ္၊ ၀တယ္၊
ပိန္တယ္ဆိုတာကို ေျပာင္းလဲဖို႔ခက္ေပမယ့္ တကယ့္စိတ္ထဲကျဖစ္လာတဲ့
ႏွစ္လို႔ဖြယ္အလွကိုေတာ့ လူတိုင္းလုပ္ႏိုင္တယ္၊
က်င့္ႀကံႏိုင္ပါတယ္။

(၁) နာလိုစိတ္မရွိတဲ့ မိန္းကေလးေတြဟာ ေအးေဆးတည္ၿငိမ္တယ္။ မ်က္ႏွာက လမင္းလို
ၾကည္လင္၀င္းပတယ္။

(၂) အမုန္းရန္ၿငိဳးမရွိတဲ့ မိန္းကေလးေတြဟာ ႏူးညံ့သိမ္ေမ႔ြတယ္။ မ်က္၀န္းထဲမွာ
စစ္မွန္တဲ့
ရိုးသားမႈေတြရွိတယ္။

(၃) စကားေျပာ ညင္သာေပ်ာ့ေပ်ာင္းၿပီး စကားၾကမ္းမေျပာတဲ့ မိန္းကေလးေတြဟာ
ပန္းေလးတစ္ပြင့္နဲ႔တူတယ္။ ခူးယူသူရဲ႕လက္ကို ရနံ႔ေတြနဲ႔ ေမႊးႀကိဳင္ေစတယ္။

(၄) ရမၼက္ေလာဘ ကင္းရွင္းတဲ့ မိန္းကေလးေတြဟာ ျမင့္ျမတ္တဲ့ရုပ္ကိုေဆာင္တယ္။
ရည္မြန္ေက်ာ့ရွင္းတယ္။

(၅) စိတ္ႀကီးမ၀င္တဲ့ မိန္းကေလးေတြဟာ ရိုးသားစစ္မွန္တယ္။ စိမ့္စမ္းေရလို
ေအးျမတယ္။

(၆) သက္ရွိေတြအေပၚ ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္တဲ့ မိန္းကေလးေတြဟာ တန္းတူေမတၱာနဲ႔
ေပးဆပ္တဲ့မိခင္လို
ေမတၱာေရာင္ျခည္မ်ဳိး ထြန္းေတာက္တယ္။ ညွာတာၾကင္နာတယ္။

(၇) အလိုမႀကီး၊ မၿငီးတြားတဲ့ မိန္းကေလးေတြဟာ ၾကည္လင္ၿပီး စိတ္ေရာကိုယ္ပါ
က်န္းမာတယ္။

(၈) အာရံုစိုက္ၿပီး လုပ္တတ္တဲ့၊ စိတ္ရိုးရွင္းတဲ့ မိန္းကေလးေတြဟာ
အသားအရည္၀င္းပၿပီး တည္ၾကည္တယ္။
လရဲ႕အလင္းတန္းလို ၾကည္လင္ၿပီး ဆဲြေဆာင္မႈနဲ႔ျပည့္လို႔ေနပါတယ္။

မိန္းကေလးတိုင္း ေမြးရာပါ ရုပ္ရွည္မလွပခ်င္ေနပါေစ ဘ၀ကိုေတာ့ လွလွပပ
ရွင္သန္ေနထိုင္သင့္တယ္။
ဖတ္မိသမွ် မွတ္မိသမွ်

ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ႕ေသာ အိမ္ေထာင္ေရး

 

အၾကင္လင္ ႏွင္႔ မယားတို႔ ကုိယ္စိတ္ႏွတ္ျဖာ ခ်မ္းသာေစႏိုင္ေသာ နည္း ၇ နည္း



ဥပေဒသ အမွတ္ ( ၁ )။ ။နားပူနဆာ မလုပ္ပါႏွင္႔

ဥပေဒသ အမွတ္ ( ၂ )။ ။အၾကင္လင္မယားတို႔သည္ တစ္ဦးကို တစ္ဦး ျငီးေငြ႔ေအာင္မလုပ္သင္႔ပါ

ဥပေဒသ အမွတ္ ( ၃ )။ ။ဆူပူၾကိမ္းေမာင္းျခင္း မျပဳပါႏွင္႔

ဥပေဒသ အမွတ္ ( ၄ )။ ။ေစတနာျဖင္႔ ခ်ီးက်ဴးရန္ မေမ႔ႏွင္႔

ဥပေဒသ အမွတ္ ( ၅ )။ ။တဖက္သားကို ၾကင္နာယုယ ပါ

ဥပေဒသ အမွတ္ ( ၆ )။ ။ရုိေသေလးစားပါ

ဥပေဒသ အမွတ္ ( ၇ )။ ။အိမ္ေထာင္သည္တို႔ ၏ ရာဂစိတ္ ေျပျငိမ္းေၾကာင္း စာအုပ္ေကာင္းကို ဖတ္ပါ

၁၉၉၃ ခု ဇြန္လတြင္ထုတ္ေ၀ေသာ အေမရိကန္ မဂၢဇင္း တစ္ေစာင္တြင္ အမၼက္ကရိုဇီယာ ေရးသားေသာ `အိမ္ေထာင္မ်ား အဘယ္႔ေၾကာင္႔ပ်က္ရသနည္း` ေဆာင္းပါးတစ္ေစာင္ပါရွိေလသည္။ ေအာက္ပါေမးခြန္းတို႔သည္ ထိုေဆာင္းပါးမွ ေကာက္ႏုတ္၍ ေဖာ္ျပလိုက္ခ်င္း ျဖစ္ပါသည္။ ထိုေမးခြန္းမ်ား ကို သင္ကိုယ္တိုင္ေျဖဆိုႏုိင္ အက်ိဳးရွိေပလိမ္႔မည္။ `ဟုတ္ကဲ႔` ဟု ေျဖႏိုင္ေသာ အေျဖတိုင္းကို အမွတ္ ၁၀ မွတ္ေပးပါ။ အားလံုးကို ေျဖျပီးလွ်င္ သင္အမွတ္မည္မွ်ရသည္ကို တြက္ၾကည္႔ပါေလ။



ေယာက္်ားမ်ားအတြက္



၁။ သင္သည္ သင္၏ မိန္းမကို မညားမီအခါက ဂရုစိုက္ခဲ႔သကဲ႔သို႔ ယခုတိုင္ ပန္းကေလးက အစ လက္ေဆာင္ကေလးအစ ေပးလ်က္ရွိပါေသးသလား။ မညားမီကက႔ဲသို႔ သင္၏ မိန္းမအေပၚတြင္ ၾကင္ၾကင္နာနာႏွင္႔ ယုယ ေထြးပိုက္ျခင္းရွိပါေသးရဲ႕လား။

၂။ အျခားလူမ်ားေရွ႕တြင္ သင္႔မိန္းမကို ျပစ္တင္ ဆူပူၾကိမ္းေမာင္းျခင္း မ်ိဳးမွ အထူဂရုစိုက္ကာ ေရွာင္ရွားပါရဲ႕လား။

၃။ သူ သေဘာက် သလို သံုးစြဲႏိုင္ရန္ သင္႔မိန္းကို အိမ္စရိတ္ အျပင္ ေငြပိုမ်ား ေပးပါရဲ႕ လား။

၄။ သင္႔မိန္းမ၏ လိုအင္ဆႏၵတို႔ကို ေကာင္းစြာ သိရွိေအာင္ သင္ၾကိဳးစားပါရဲ႕လား။ သင္႔မိန္းမသည္ ပင္ပန္းႏြမ္းလ်က္ရွိေသာအခါ ၌ လည္းေကာင္း၊ စိတ္မအီမသာ ျဖစ္ေနေသာအခါ ၌ လည္းေကာင္း သင္သည္ သင္႔မိန္းမကို အကူအညီေပးပါရဲ႕လား။

၅။ သင္သည္ သင္ရေသာ အားလပ္ခ်ိန္ကို တစ္၀က္ခြဲ ၍ သင္႔မိန္းမႏွင္႔ အတူတူ ၾကည္ျဖဴစြာ ေနထိုင္ပါရဲ႕လား။

၆။ သင္႔မိန္းမ ၏ အခ်က္အျပဳတ္ႏွင္႔ အိမ္ေထာင္ထိန္းသိမ္းမႈသည္ သင္၏ မိခင္ (သို႔) ကိုျဖဴ႕ ၏ မိန္းမ အခ်က္အျပဳတ္ အိမ္ေထာင္ထိန္းသိမ္း မႈ႕ထက္ ညံ႕သည္ဟု မေျပာပဲ ပို၍ေကာင္းသည္ ဟု အလိမၼာဖက္ကာ ယွဥ္ျပပါရဲ႕လား။

၇။ သင္မိန္းမ ဖတ္ၾကားေသာစာအုပ္မ်ား သင္႔မိန္းမ၏ အေပါင္းအေဖာ္မ်ား ျမိဳ႕ရြာအေရး ႏွင္႔ စပ္လွ်င္း ၍ သင္႔မိန္းမ၏ ယူဆခ်က္မ်ားေပါတြင္ သင္သည္ အေသအခ်ာ စိတ္၀င္စားပါရဲ႕ လား။

၈။ သင္သည္ သ၀န္ေၾကာင္ေသာစကားမ်ိဳးကို မသံုးပဲႏွင္႔ သင္႔မိန္းမအား အျခားေယာက္်ားမ်ားႏွင္႔ စကားေျပဆိုသည္ကို လည္းေကာင္း၊ မိတ္ေဆြတို႔၏ ဘာ၀ ဂရုတစိုက္ျပဳသည္ကိုလည္းေကာင္း ခြင္႔ျပဳႏုိင္ပါရဲ႕လား။

၉။ အခြင္႔အလမ္းမ်ားေပၚတိုင္း သင္႔မိန္းမကို ခ်ီးက်ဴးရန္ႏွင္႔ ေျမွာက္စားရန္ သင္႔မွာ အသင္႔ရွိပါရဲ႕လား။

၁၀။ သင္႔အကႌ် ၾကယ္သီးျပဳတ္ေနသည္ကို ျပန္တပ္ေပးျခင္း၊ သင္႔ေျခအိတ္ေပါက္ေနသည္ကို ဖားေပးျခင္း၊ သင္႔အ၀တ္အစားမ်ားေလွ်ာ္ဖြတ္ေပးျခင္း စေသာအလုပ္ေလးမ်ားအတြက္ သင္သည္ သင္႔မိန္းမအား ေက်းဇူးတင္စကားေျပာပါရဲ႕လား။



မိန္းမ်ားအတြက္

၁။ သင္႔ေယာက္်ား၏ အလုပ္တြင္ ၀င္မစြက္ပဲ သီးသန္႔ေနပါရဲ႕လား၊ သူ႔အေပါင္းသင္းမ်ားကို ဘယ္သူနဲ႔ မေပါင္းပါနဲ႔၊ ဘယ္သူဟာ လူရႈပ္ပဲ အစရွိသျဖင္႔ အျပစ္ေျပာျခင္း၊ သူ႔အလုပ္လက္ေထာက္ကို ခန္႔ထားရာ၌ ၀င္ေရာက္ေျပာဆိုျခင္း၊ သူသြားေရာက္လည္ပတ္ရာ၌ ဆူပူျခင္းမ်ားမွ ကင္းလြတ္ပါရဲ႕လား။

၂။ သင္႔ေနအိမ္ႏွင္႔ တကြ သင္႔အေပါတြင္ သင္႔ေယာက္်ားသည္ စိတ္၀င္စားေအာင္ သင္သည္ အစြမ္းကုန္ ၾကိဳးစားပါရဲ႕လား။

၃။ ယေန႔ေတာ႔ ဟိုဟင္းၾကီးစားရအံုးမွာပဲ ဟူ၍ စိတ္ထဲမွာ မေတြးႏုိင္ေအာင္ စားဖြယ္ေသာက္ဖြယ္ အမ်ိဳးမိ်ဳးတို႕ကို သင္ကိုယ္တိုင္ စီမံ၍ သင္႔ေယာက္်ားအား ခ်က္ျပဳတ္ေကၽြးေမြးပါရဲ႕လား။

၄။ သင္႔ေယာက္်ားသည္ သူ႕အလုပ္အတြက္ သင္႔ထံမွ အကူအညီလိုခ်င္ခဲ႔ပါလွ်င္ အကူအညီေပးႏုိင္ေအာင္ သင္႔ေယာက္်ား၏ အလုပ္ေအေၾကာင္းကို သင္႔ေလ႔လာပါရဲ႕လား။

၅။ စီးပြားပ်က္ေသာအခါ ဘယ္သူေတြလုပ္လိုက္တာ ဘယ္လိုခ်မ္းသာသြားတာပဲ၊ သူ႔လုပ္ပံုကို ကဒီလိုျဖစ္မွာေပါ႔ အစရွိသျဖင္႔ သင္႔ေယာက္်ားကို ဆူပူျခင္း မလုပ္ပဲ ေအးအတူ ပူအမွ် ခံႏုိင္ေသာ သတၱိ သင္႔မွာ ရွိပါရဲ႕လား။

၆။ သင္႔ေယာက္်ား၏ မိခင္ႏွင္႔ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ေဆြမ်ိဳး ဉာတိမ်ားႏွင္႔ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ သင္႔တင္႔ညီညြတ္စြာ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံႏိုင္ရန္ ၾကိဳးစားပါရဲ႕လား။

၇။ အ၀တ္အစား၀တ္ရာ၌ လည္းေကာင္း သင္႔ေယာက္်ား မၾကိဳက္ေသာ အဆင္ႏွင္႔ အ၀တ္အစားမ်ားကို ေရွာင္ရွားျပီးလွ်င္ သင္႔ေယာက္်းၾကိဳက္ေသာ အဆင္ႏွင္႔ အ၀တ္အစားမ်ားကို ၀တ္ဆင္ပါရဲ႕လား။

၈။ လင္မယားျခင္း သင္႔ျမတ္စြာေပါင္းသင္း ဆက္ဆံႏုိင္ရန္အတြက္ အနည္းငယ္ သေဘာကြဲလြဲခ်က္မ်ားကို သင္သည္ ေလွ်ာ႔ေပးပါရဲ႕လား။

၉။ သင္႔ေယာက္်ားႏွင္႔ အားလပ္ခိ်န္မ်ားတြင္ အတူတူ ေနႏုိင္ရန္ သင္႔ေယာက္်ား ၀ါသနာပါေသာ အားကစားမ်ားကို သင္ၾကားထားပါရဲ႕လား။

၁၀။ သင္႔ေယာက္်ား၏ ပါရမီကို ကူညီေသာအားျဖင္႔ ေန႔စဥ္ သတင္ထူး၊ စာအုပ္မ်ား အၾကံသစ္မ်ားကို သင္ကိုယ္တိုင္စုေဆာင္ေပးပါရဲ႕လား။



တိုက္တြန္းခ်က္

အိမ္ေထာင္သည္ ေယာက္်ားတိုင္း မိန္းမတိုင္း အထက္ပါေမးခြန္းမ်ား အနက္ မိမိတို႔ႏွင္႔ဆုိင္ရာ ေမးခြန္းမ်ားကို ေျဖျပီးလွ်င္ အမွတ္ ၁၀၀ မရမခ်င္း မေလွ်ာ႔ေသာ လံု႕လျဖင္႔ အမွတ္ ၁၀၀ ရႏုိင္ေအာင္း ၾကိဳးစားၾကပါေစသတည္း။

ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ႕ေသာ အိမ္ေထာင္ေရးကို တည္ေဆာက္ႏိုင္ၾကပါေစ။

ဟုိတယ္ မရဏေဆာင္ထဲမွ အနီေရာင္ခ်စ္သူ (စ၊ဆံုး)

လြန္ခဲ့တဲ့၃ႏွစ္ေလာက္ကေပါ့ဗ်ာ... အလုပ္ကလည္း မရွိ ဘုိင္ကလည္းက်ေနတာနဲ႕ ရတဲ့အလုပ္ျဖစ္တဲ့ ညေစာင့္လံုျခံဳေရးအလုပ္ကုိ ၀င္လုပ္လုိက္တယ္.. အမယ္.. အလုပ္၀င္၀င္ခ်င္း ဟုိတယ္တစ္ခုမွာ အလုပ္လုပ္ရတယ္ဗ်.. ငါေတာ္ေတာ္ကံေကာင္းပါလားေပါ့.. ဟုတ္တယ္ေလ.. ဟုိတယ္သူေဌးနဲ႕မန္ေနဂ်ာကလည္းသေဘာေကာင္း..ေနရာတုိင္းမွာ CCTV ကင္မရာေတြကလည္းရွိေတာ့ သူခိုးအတြက္လည္းသိပ္ပူစရာမလို.. ေနာက္ျပီး ဧည့္သည္ေတြမစတဲ့ ေဘာက္ဆူးေလးေတြလည္း ရသဗ်...
ခုထိ သရဲမလာေသးလုီ႕ စိတ္ေတာ့မဆုိးနဲ႕ဗ်.. ကၽြန္ေတာ္က စာဖတ္သူေတြ မ်က္လံုးထဲ ျမင္ေယာင္လာေအာင္ ပံုေဖာ္ေပးခ်င္ေသးတယ္.. ဟုိတယ္ဆုိေပမယ့္ ၾကီးၾကီးမားမားခမ္းခမ္းနားနားၾကီးေတာ့မဟုတ္ဘူးဗ်... တည္းခိုခန္းပံုစံမ်ိဳးကို ျခံနဲ႕၀င္းနဲ႕ ပန္းပင္ေတြနဲ႕ အလွဆင္ထားတဲ့သေဘာပဲ.. ဟိုတယ္က ဂပံုစံဗ်.. အခန္းေတြကလည္း သိပ္မ်ားမ်ားစားစားမရွိဘူး.. ၂၀ေလာက္ပဲ.. တစ္ျခံလံုးမွာ အမ်ားဆံုးကေတာ့ ပန္းပင္ေတြပဲ.. ေတာ္ေတာ္လွတယ္.. အေရွ႕ေတြေရာ အေနာက္ေတြေရာ ပန္းပင္ေတြရွိတယ္.. ေနာက္ျပီး ဟုိတယ္က ကုန္းျမင့္မွာ ေဆာက္ထားတာဆိုေတာ့ ေလတျဖဴးျဖဴးနဲ႕ေပါ့ဗ်ာ...

ကၽြန္ေတာ္ အလုပ္စ၀င္တဲ့ပထမရက္မွာပဲ သတိထားမိတာက ဟိုတယ္ျခံ၀င္းေထာင့္ဆံုးနားေလာက္က အေဆာင္ငယ္ေလးတစ္ခုကိုပဲ.. သာမာန္စတိုသေဘာမ်ိဳးေဆာက္ထားတာလိုလည္း မဟုတ္ဘူးဗ်..သီးသန္႕လာတည္းတဲ့ပံုစံပဲ.. တစ္ျခံလံုးက ပန္းပင္ေတြလည္း စိမ္းစိမ္းစိုစိုနဲ႕ပါဗ်ာ.. ဒါေပမယ့္အဲဒီအေဆာင္နားက ပန္းပင္ေတြကေတာ့ ေျခာက္ကပ္ေနတယ္ဗ်.. ဘာေၾကာင့္ဆုိတာ ကၽြန္ေတာ္ ပထမမသိခဲ့ဘူး.. သူေဌးကလည္း တစ္ျခံလံုးက အပင္ေတြကို ေရေလာင္းခုိင္းတယ္.. ကုိယ့္အလုပ္မဟုတ္ေပမယ့္ ေဘာက္ဆူးေလးရတဲ့ေနရာျဖစ္ေနလုိ႕ လက္လြတ္ခံလုိ႕ မျဖစ္ဘူးေလ.. ေရကေတာ့ မနက္တစ္ခါ ညေနတစ္ခါေလာင္း၇တယ္.. ဒါေပမယ့္ အေဆာင္ေလးနားကိုေတာ့ ေရမေလာင္းဖုိ႕ မန္ေနဂ်ာက ေျပာထားတယ္..ဘာျဖစ္လုိ႕လဲ ေမးေတာ့..အဲဒီေနရာကေရေလာင္းစရာမလုိဘူးတဲ့.. ကၽြန္ေတာ္လည္း ဘာမွဆက္မေမးေတာ့ဘူး... အလုပ္၀င္ျပီး ၃ ရက္ေလာက္ကေတာ့ ဘာမွမထူးျခားဘူး.. ကၽြန္ေတာ္လည္း အေဆာင္ေလးနားကို မသြားျဖစ္ဘူး.. ဒါေပမယ့္ ေျခာက္ေသြ႕ေနတဲ့ပန္းပင္ေလးေတြၾကည့္ျပီး စိတ္မေကာင္းဘူး.. တစ္ရက္ေတာ့ မသိေအာင္ေရေလာင္းမယ္လို႕ စိတ္ကူးမိေသးတယ္..

အလုပ္၀င္ျပီး ၄ရက္ေျမာက္ေန႕... မနက္ေစာေစာ ျခံထဲကအပင္ေတြေရေလာင္းေတာ့ အေဆာင္ေလးနားေရာက္ခဲ့တယ္.. ဘာျဖစ္လဲကြာ.. ပန္းပင္ေလးေတြေရေလာင္းတာေလာက္ကေတာ့ ဘာမွမျဖစ္ေလာက္ပါဘူး ဆုိျပီး အဲဒီအေဆာင္ေရွ႕မွာပန္းပင္ေလးေတြေရေလာင္းေနတဲ့အခ်ိန္... ရုတ္တရက္ ေခါင္းေတြၾကီး.. ၾကက္သီးေတြထျပီး ေရေလာင္းေနတဲ့လက္ေတာင္ တဆက္ဆက္တုန္လာတယ္.. ကၽြန္ေတာ့္ကို တစ္ေယာက္ေယာက္က စူးစိုက္ျပီးၾကည့္ေနသလုိပဲ.. ကၽြန္ေတာ္ေဘးပတ္၀န္းက်င္ကို ၾကည့္ေတာ့ ဘာမွမေတြ႕ရဘူး.. အဲဒီအခ်ိန္္မွာ အပုတ္နံ႕တစ္ခုကို ရလုိက္တယ္.. ေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ့အပုတ္နံ႕ဗ်ာ... စိတ္ထဲမွာ မသိုးမသန္႕ၾကီးျဖစ္လာတာနဲ႕ ေရဆက္မေလာင္းေတာ့ဘဲ လွည့္ျပန္လာခဲ့တယ္.. စိတ္ထဲမွာေတာ့ ဇေ၀ဇ၀ါပဲ.. ဘယ္သူမွမရွိလုိ႕ စိတ္ေခ်ာက္ျခားတာပဲ ျဖစ္မွာပါ.. ကုန္းျမင့္ဆိုေတာ့ ေလေၾကာင္းသင့္လုိ႕ အေကာင္ပုတ္ တစ္ခုခုဆီက အနံ႕ထြက္တာ ျဖစ္မွာပါ လုိ႕ ေတြးျပီး အဲဒီအေၾကာင္းကို ေမ့လုိက္တယ္..


အဲဒီေန႕ ညေနပုိင္း အလုပ္၀င္ခါနီး ေဟာ္တယ္ အနီးတစ္၀ုိက္ကို ပတ္ျပီးဘယ္အေကာင္ပုတ္မ်ားေတြ႕မလဲ ရွာၾကည့္ေသးတယ္.. ဘာမွမေတြ႕ဘူး.. ဒီလုိနဲ႕...ေနာက္ေန႕အေဆာင္ပတ္၀န္းက်င္ကို ေရမေလာင္းျဖစ္ဘူး.. ထူးဆန္းတာက အဲဒီအေဆာင္ေလးကို ကၽြန္ေတာ္အလုပ္၀င္ကတည္းက ဘယ္သူ႕ကုိမွေပးမဌားသလုိ ဘယ္သူမွလာတည္းတာလည္း မေတြ႕ဘူးဗ်.. အေဆာင္ေလးက အပ်ံစားေလးပါပဲ... ေဘးက ပန္းပင္ေလးေတြသာ စိမ္းစိမ္းစိုစိုေလးသာရွိရင္ ေတာ္ေတာ္ေနဖို႕ေကာင္းတဲ့ေနရာေလး..ေနာက္ျပီး ေက်ာက္ခင္းလမ္းေလးေတြ .. ေရကန္အေသးေလးေတြနဲ႕... ဒါေပမယ့္ အဲဒီအေဆာင္ေလးကို ကၽြန္ေတာ္ေစာင့္တဲ့ ဂိတ္တဲကေန မျမင္ရဘူးဗ်.. ကၽြန္ေတာ္လည္း ျခံထဲပတ္ၾကည့္ရတာ ပ်င္းတာနဲ႕ မနက္ေရေလာင္းတဲ့အခ်ိန္ နဲ႕ ညေနေရေလာင္းတဲ့အခ်ိန္ပဲ အဲဒီအေဆာင္ေလးနားကိုေရာက္တယ္.. ဒါေပမယ့္ အေဆာင္ေလးနားကိုေရာက္တုိင္း စိတ္ထဲမွာ မသုိးမသန္႕ျဖစ္မိတာ အမွန္ပဲဗ်... ထားပါေတာ့ဗ်ာ.. ျပသနာက ေနာက္ေန႕စျဖစ္လာျပန္တာပဲ..

အလုပ္၀င္တဲ့ ၆ရက္ေျမာက္ေန႕ကေပါ့ဗ်ာ.. မနက္ ၃ နာရီခြဲေလာက္ ျခံထဲမွာ ေရေလာင္းျဖစ္တယ္..ေစာေစာေရေလာင္းတာက သိပ္ေနမေကာင္းခ်င္လုိ႕ ေစာေစာေရေလာင္းျပီး ေစာေစာျပန္ဖို႕ ညကတည္းက မန္ေနဂ်ာကို ေျပာထားျပီးသားျဖစ္ေနလုိ႕ပါ.. အေဆာင္နားေရာက္ေတာ့ သတိထားမိတာက အေဆာင္ထဲမွာ မီးလင္းေနတယ္ဗ်.. ေအာ္ .. အေဆာင္ေလးကို ငွားတဲ့လူေရာက္လာျပီ.. ဆိုျပီး အားတက္သြားတာေပါ့.. ဒါနဲ႕ အေဆာင္ေလးနားက ပန္းပင္ေလးေတြေရေလာင္းအုန္းမွ ဆုိျပီး အေဆာင္နားေရာက္ေတာ့.. မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ တိုးတုိးေလး ၾကိတ္ငိုေနတဲ့အသံၾကားရတယ္.. ကၽြန္ေတာ္လည္း သြားစပ္စုရင္ေကာင္းမလား ဒါမွ အကူအညီေလးဘာေလးလုိရင္ ေပးလုိ႕ရတာေပါ့.. ဒါေပမယ့္ အခြင့္မရွိဘဲ အေဆာင္နားသြားလုိ႕ေကာင္းပါမလား ေတြးျပီး ျပန္မလို႕ လုပ္တုန္း..ငိုသံတိတ္သြားျပီး အေဆာင္ျပတင္းေပါက္ လုိက္ကာနားမွာ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ရဲ႕အရိပ္ကို ေတြ႕လုိက္တယ္.. ေအာ္.. ငါၾကည့္မိတာ သိသြားလုိ႕မ်ား ရွက္ျပီးအငိုတိတ္သြားတာလားလုိ႕ေတာင္ မဆီမဆုိင္ေတြးလိုက္မိေသးတယ္.. တေအာင့္ေလာက္ၾကာေတာ့ မီးလည္းျပန္ပိတ္သြားျပီး အရာရာက ပံုမွန္အတုိင္း ျပန္တိတ္ဆိတ္သြားတယ္..

ညေနပုိင္း အလုပ္၀င္ေတာ့ အဲဒီအခန္းကို စိတ္၀င္စားတာနဲ႕ ဘယ္သူေတြတည္းလဲ ဘယ္တုန္းကေရာက္တာလဲ ဆိုျပီး မန္ေနဂ်ာကို ေမးေတာ့ မ်က္ႏွာပ်က္ျပီး မသိခ်င္စမ္းပါနဲ႕ကြာ.. ကိုယ့္အလုပ္သာ ကိုယ္လုပ္စမ္းပါဆိုျပီး စကားလြဲပစ္တယ္..အရင္က ဒီေလာက္သေဘာေကာင္းတဲ့ မန္ေနဂ်ာ ဘာျဖစ္လုိ႕ မ်က္နွာပ်က္ျပီး ဒီလုိေျပာရတာလဲ .. စိတ္ထဲ မေက်မနပ္ျဖစ္ျပီး ကုိယ့္ဘာသာစံုစမ္းဖို႕ ဆံုးျဖတ္လုိက္တယ္.. ဒီလုိနဲ႕..

မနက္ေရာက္ေတာ့ ေရေလာင္းရင္းနဲ႕ အဲဒီအေဆာင္ကိုၾကည့္ေတာ့ ဘာသံမွမၾကားရတဲ့အျပင္ မီးေတြလည္းပိတ္ထားတယ္.. လာတည္းတဲ့လူေတြျပန္သြားၾကျပီထင္ျပီး စိတ္ဓါတ္ပါက်သြားတယ္.. ဒါနဲ႕ေသခ်ာေအာင္ အေဆာင္ရွိရာကို စစ္ၾကည့္ခ်င္စိတ္ေပၚလာတာနဲ႕ အေဆာင္ေလးနားကို လာခဲ့လုိက္တယ္.. အေဆာင္နားလည္းေရာက္ေရာ.. ျဖတ္ခနဲ မီးပြင့္လာတာနဲ႕ အပင္ကြယ္တစ္ခုမွာ ၀င္ပုန္းလုိက္တယ္.. အဲဒီအခ်ိန္မွာ ပထမရက္ကျဖစ္သလုိ ၾကက္သီးေတြထ ေခါင္းေတြၾကီးျပီးအနားမွာ တစ္ေယာက္ေယာက္လာၾကည့္ေနသလိုပဲ.. အဲတာနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္လည္း အေဆာင္ကို မသြားေတာ့ဘဲ လွည့္ျပန္လာဖုိ႕စဥ္းစားတုန္း.. အေဆာင္ေလး တံခါးပြင့္လာတယ္..ဘယ္သူထြက္လာမလဲ ေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ့အခ်ိန္ ဘယ္သူမွထြက္မလာဘဲ အေဆာင္ေလးဆီကေန ကၽြန္ေတာ္ရွိတဲ့သစ္ပင္ကုိ ေက်ာက္ခင္းလမ္းကျဖတ္ျပီးေလွ်ာက္လာတဲ့ေျခသံတစ္ခုၾကားလုိက္တယ္.. ကၽြန္ေတာ္လည္း ဆက္ပုန္းမေနေတာ့ဘဲ ဂိတ္တဲေလးရွိတဲ့ေနရာကို ေျပးထြက္လာခဲ့တယ္.. ဒါေပမယ့္ ေနာက္ကေျခသံကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ေျပးတဲ့အတုိင္း တဖ်က္ဖ်က္နဲ႕လုိက္ေျပးလာတာကို ၾကားရလုိ႕ လွည့္ေတာင္မၾကည့္ေတာ့ဘဲ ေၾကာက္အားလန္႕အားနဲ႕ သံဗုေဒၶဂါထာကိုသာ ရြတ္ရင္း ေျပးခဲ့မိတယ္.. ဂါထာဆံုးေတာ့ ေနာက္နားဆီက ေတာက္ေခါက္သံတစ္ခ်က္ၾကားျပီး ေျခသံလည္းေပ်ာက္သြားတယ္..

ကၽြန္ေတာ့္အဖ်ားလည္းဘယ္ထြက္ေျပးသြားမွန္းေတာင္မသိဘူး.. တစ္ကိုယ္လံုးတုန္ျပီး ေခၽြးသီးေခၽြးေပါက္ေတြက်ေနတယ္.. ေနာက္ စိတ္နဲနဲျငိမ္မွ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထဲ ဇေ၀ဇ၀ါျဖစ္လာတယ္.. ငါတကယ္ပဲ သရဲေျခာက္ခံရတာလား..ဒါမွမဟုတ္ ေနမေကာင္းျဖစ္ျပီးထင္ခ်င္ရာထင္ေနတာလား လုိ႕ေတြးမိတယ္.. တစ္ခါမွလည္း မၾကံဳဖူးေသးပဲကုိး...ကၽြန္ေတာ္နဲ႕အတူလံုျခံဳေရးအဖြဲ႕မွာ အတူတူအလုပ္လုပ္ေနတ့ဲ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာထုိင္ရင္း ဒီအျဖစ္အပ်က္ကိုေျပာျပျဖစ္တယ္...

“ ဒီအျဖစ္အပ်က္ေတြက ငါ့အတြက္ထူးဆန္းေနတာ အမွန္ပဲကြ...”

ကုိျဖိဳးက စပ္ျဖီးျဖီးနဲ႕ “ ေနစမ္းပါအုန္းကြ.. ဒါဆုိ မင္း အဲဒီသရဲကို မေတြ႕ခဲ့ဘူးေပါ့ေနာ္.. ”

“ ေအးကြ.. ဒါေပမယ့္ ဒါက သရဲေျခာက္တာလား.. ငါ့စိတ္က ေခ်ာက္ျခားတာလားဆိုတာ ငါလည္း ေသခ်ာမေျပာတတ္ဘူး..”

“ သရဲမဆိုရင္ မင္းကိုၾကိဳက္လုိ႕ လုိက္လာတာျဖစ္မွာေပါ့.. ဟားဟား”

“ ဒါဆုိရင္ေတာ့ မပူနဲ႕..မင္းဆီကို လြတ္လုိက္မယ္..”

“ ဒါမ်ိဳးကေတာ့ သားသားေၾကာက္ေၾကာက္ေနာ္.. ဟားဟား”

မိုးၾကီးဆိုတဲ့ေနာက္သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က
“ ဒီမွာ ကိုမင္း.. ငါတုိ႕မင္းကို စခ်င္လုိ႕အဲဒီေနရာကို တမင္သြားခုိင္းလုိက္တာ... ငါတုိ႕မင္းကိုလွ်ိဳထားတာ တစ္ခုရွိတယ္..”

“ ဘာလဲကြ.. မင္းကလည္း ေဘာ္ဒါအခ်င္းခ်င္းလွ်ိဳထားစရာလား..”

ကိုျဖိဳး။ ။ “ ငါတုိ႕ကလည္း မင္းကို စခ်င္လို႕ပါကြာ.. အဲဒီေဟာ္တယ္မွာ အလုပ္လုပ္ရင္ တျခားေနရာမွာလံုျခံဳေရးလုပ္ရတာထက္ လစာပုိရတယ္.. ဟုိတယ္မွာလည္း ေအးေဆးပဲ..ေဘာက္ဆူးေလးေတြေတာင္ရေသးတယ္.. ဒီေလာက္ေကာင္းတဲ့ေနရာကို တျခားလံုျခံဳေရးေတြ ဘာလုိ႕လက္ေရွာင္လဲ မင္းသိလား..”

ကၽြန္ေတာ္ေခါင္းခါျပလုိက္သည္။ မိုးၾကီးက “ အဲဒီဟုိတယ္က သရဲအရမ္းေျခာက္လို႕ကြ.. ”

“ ဟုတ္လား..ဘယ္သူေတြကုိ ဘယ္လို ေျခာက္ခဲ့တာလဲ...ေျပာပါအံုး”

မိုးၾကီး။ ။ “ ေအးပါ..ငါေျပာျပပါ့မယ္.. ငါ့သူငယ္ခ်င္း စုိးႏုိင္ဆုိတဲ့လံုျခံဳေရးတစ္ေယာက္ဆုိ အဲဒီဟိုတယ္မွာ အလုပ္ဆင္းျပီး ၃ ရက္ေျမာက္ေန႕မွာပဲ ညနက္ပုိင္း ေခြးေတြတအားေဟာင္ေနလုိ႕ ဟိုတယ္ပတ္ပတ္လည္လုိက္စစ္ရင္းနဲ႕ အေဆာင္ေလးေရွ႕မွာ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္လက္ကိုင္အိတ္ကေလးနဲ႕ ေက်ာေပးျပီးရပ္ေနတာ ေတြ႕ရတယ္ တဲ့.. သူကလည္း ညပုိင္းလာတည္းတတ္တဲ့ ဧည့္သည္တစ္ေယာက္ထင္ျပီး ဘာအကူအညီေပးရမလဲ ေမးဖုိ႕အနားသြားလုိက္တာ အနားလည္းေရာက္ေရာ မ်က္စိေရွ႕မွာတင္ အဲဒီအမ်ိဳးသမီး ေပ်ာက္သြားပါေရာ တဲ့.. သူလည္းေၾကာက္အားလန္႕အားနဲ႕ ျပန္အေျပးမွာ အေနာက္ကလုိက္လာတဲ့အသံလည္း ၾကားေရာ.... အမေလးဗ်..ဆိုျပီး အသံကုန္ဟစ္ျပီးထြက္ေျပးတာ တျခားအခန္းေတြက ဧည့္သည္ေတြေတာင္ ႏိုးကုန္တယ္ တဲ့.. ဒါနဲ႕ ဘာလဲ ဘာျဖစ္တာလဲေပါ့... ဧည့္သည္ေတြကို မန္ေနဂ်ာကေတာ့ တျခားလြဲေျပာလုိက္တယ္.. ငါ့သူငယ္ခ်င္း စုိးႏုိင္လည္း လန္႕ဖ်ားဖ်ားလုိ႕ ၄ ရက္ ၅ရက္ေလာက္ ေဆးကုလုိက္ရေသးတယ္... ေနာက္ပုိင္း လံုျခံဳေရးလည္း မလုပ္ေတာ့ဘူး.. အဲဒီဟုိတယ္ ရွိတဲ့ေနရာကို ေယာင္လုိ႕ေတာင္ ေျခဦးမလွည့္ေတာ့ဘူး.. အဲဒီေလာက္ထိျဖစ္သြားတာ... ”

ကိုျဖိဳး။ ။ “ မင္းကလည္း အရွည္ၾကီးလင္းကို ဆုိ အဲဒီထက္ေတာင္ပုိဆုိးေသးတယ္.. ”

မိုးၾကီး။ ။ “ လုပ္စမ္းပါအုန္းကြ.. ငါလည္း မသိေသးဘူး..”

ကိုျဖိဳး။ ။ “ ေအး.. မင္းလည္း အဲဒီတုန္းက ဒီအဖြဲ႕ထဲမေရာက္ေသးဘူး.. ဒီလုိကြ.. သူ႕နာမည္က လင္းကို.. အရပ္က အရွည္ၾကီးမုိ႕လို႕.. အဖြဲ႕ထဲမွာဆုိ အရွည္ၾကီးလင္းကို ဆုိျပီးေတာ့ပဲ သိၾကတယ္..ရွပ္ကီ( အရက္ ) လည္းေသာက္တတ္တယ္ကြ.. မမူးရင္ လူေကာင္း မူးရင္ ျပသနာရွာတတ္တယ္.. ထားပါေတာ့ကြာ.. ဆက္အုန္းမယ္.. သူက တစ္မ်ိဳးကြ..သရဲဆိုအယံုအၾကည္
လံုး၀မရွိဘူး.. ျဖစ္ႏုိင္ရင္လက္ေတြ႕စမ္းသပ္ခ်င္တဲ့ေကာင္.. ငါတို႕ေျပာထားရဲ႕သားနဲ႕အဲဒီ ဟုိတယ္မွာတမင္သြားလုပ္တာ.. အဲဒီေဟာ္တယ္မွာ သူအလုပ္၀င္ျပီး ဒုတိယညမွာပဲ ဘယ္သူမွမရွိတဲ့အခ်ိန္ အရက္တိတ္တိတ္ေလးခိုးေသာက္ျပီး အဲဒီအေဆာင္ တံခါးကိုသြားေခါက္ျပီး
“ မင္းက သရဲ... ငါက လူ.. မင္းနဲ႕ငါ ဘယ္သူပိုစြမ္းလဲ .. သိခ်င္လုိက္ခဲ့”
ဆိုျပီး ထုိင္းလုိေရာ ျမန္မာလုိေရာ သြားေခၚသတဲ့.... အမယ္.. ဒီေကာင္က လူလည္.. ဂိတ္တဲမွာ အရင္လုံျခံဳေရးေတြထားသြားတဲ့ ဘုရားပံုေတာ္ေတြ.. ပုတီးေတြ ရွိတယ္ေလ.. လာရဲမွာမဟုတ္ဘူး ထင္ျပီးေခၚသြားတာ.. ဒါေပမယ့္ အရွည္ၾကီးက ဆႏၵေစာျပီး ဂိတ္တဲအျပင္ကေန စိန္ေခၚမိတယ္.. စိန္ေခၚလုိ႕ မ်က္စိတစ္မွိတ္အတြင္းမွာပဲ သရဲမက သူ႕လက္တကမ္းေရာက္လာျပီး အရွည္ၾကီးလက္ေကာက္၀တ္ကုိ ဆုပ္ကိုင္လုိက္တယ္..ေနာက္ျပီး..
“ နင္တုိ႕ ငါ့ကို ဘယ္ေတာ့မွ စိန္မေခၚနဲ႕ ”တဲ့...
ေအးစက္စက္လက္ၾကီးနဲ႕ အကိုင္ခံရတာ စဥ္းစားသာၾကည့္ေတာ့ဗ်ာ.. နာတာလည္း အရမ္းပဲ တဲ့... မူးတဲ့အမူးေတြေတာင္ ဘယ္ေနရာထြက္ေျပးသြားလဲ မသိဘူး... အဲတာနဲ႕... “ အားးးး ” ကနဲ တစ္ခ်က္ တေအာ္ျပီး ေဆာင့္ရုန္းျပီး ဂိတ္တဲထဲ ေျပး၀င္လာခဲ့တယ္.. အျပင္က သရဲမကလည္း ဂိတ္တဲအျပင္ကေန မ်က္ေထာက္နီၾကီးနဲ႕ ခါးေထာက္ျပီး စုိက္ၾကည့္ေနတယ္ တဲ့.. တစ္စံုတစ္ရာက တားထားလုိ႕ အထဲ၀င္မရတာနဲ႕ေဒါသထြက္ေနသလုိပဲ... တစ္ညလံုး ဂိတ္တဲအျပင္ ေက်ာက္ခင္းလမ္းကေန ေဒါသတၾကီး လမ္းေလွ်ာက္ေျခသံေပးေနတာကို ၾကားရတယ္ တဲ့.. အရွည္ၾကီးတစ္ေယာက္လည္း ဂိတ္တဲေထာင့္မွာထုိင္ျပီး ဂိတ္တဲ၀ကိုပဲ မ်က္ေတာင္မခပ္စတမ္း ၾကည့္ေနမိတယ္... အနားေရာက္လာမွာ စိုးလုိ႕ေလ.. ဒီလုိနဲ႕ မနက္ ၄ နာရီ ၄ နာရီခြဲေလာက္မွ ေျခသံေပ်ာက္သြားတယ္တဲ့.. ဒါေပမယ့္ ထမၾကည့္ရဲသလုိ အျပင္လည္း မထြက္ရဲဘူး...

ငါတုိ႕ သြားေခၚေတာ့ မ်က္လံုးအျပဴးသားနဲ႕ ဂိတ္တဲ၀ကိုပဲ ၾကည့္ေနတဲ့ အရွည္ၾကီးကိုေတြ႕လုိက္ရတယ္... ငါတုိ႕လည္း ဘာျဖစ္တာလဲ မသိဘူးဆုိျပီး အတင္း လႈပ္ေခၚမွ ငါတုိ႕တစ္ေယာက္ခ်င္းစီ မ်က္ႏွာကိုေသခ်ာၾကည့္ျပီး ငိုၾကီးခ်က္မ ငိုပါေလေရာ.. ငါတုိ႕လည္း ဘာျဖစ္တာလဲ အတင္းေမးေပမယ့္ မေျပာႏုိင္ေသးဘူး...ေနာက္ျပီး ကဲ ဒါဆုိလည္း ျပန္ ၾကရေအာင္ လုိ႕ေခၚတာေတာင္ မျပန္ေသးဘူး.. မလုိက္ဘူး ဆိုျပီး ဂိတ္တဲထဲက လံုး၀မထြက္ဘူး... အဲဒီေန႕က မုိးစင္စင္လင္း ေနထြက္ခါမွ ငါတုိ႕ သူ႕ကိုေခၚလုိ႕ရတယ္.. အျဖစ္အပ်က္ေတြက္ိုေတာ့ စိတ္ျငိမ္သြားေအာင္ လက္ဘက္ရည္ဆုိင္ေရာက္မွ
ေအးေအးေဆးေဆးေမးျဖစ္ေတာ့တယ္.. ဒါေပမယ့္ အရွည္ၾကီး စိတ္မျငိမ္သြားပါဘူး.. တစ္ပတ္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ ဖ်ားျပီး
လန္႕လန္႕ေအာ္ေနတယ္.. ေနာက္ေတာ့ နဲနဲေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ျဖစ္သြားျပီး ျမန္မာျပည္ကို အျပီးျပန္သြားတယ္.
.. ေနာက္ပုိင္း ေကာင္းသြားျပီလုိ႕ေတာ့ ၾကားတာပဲ...” ဆုိျပီး စကားကုိ လက္စသတ္လုိက္တယ္....

“ အင္း ... ေတာ္ေတာ္ဆုိးတာပဲ.. ငါေတာ့ မင္းတုိ႕ေျပာတဲ့ အရွည္ၾကီးလင္းကိုလုိေတာ့ မျဖစ္ေသးတာ ကံေကာင္းတယ္လုိ႕ေျပာလုိ႕ရတာေပါ့... ”

ကိုျဖိဳး။ ။“ ေအးေပါ့ကြ.. မင္းက အရွည္ၾကီးလုိမွ သြားစိန္မေခၚတာ.. မင္းၾကံဳခ်င္ရင္ စိန္ေခၚလုိက္ေပါ့..”

” ေနပါေစကြာ... ေနရာတုိင္းမွာ သူ႕စည္းနဲ႕သူ ရွိတာပဲ ေကာင္းပါတယ္... ကုိယ္က သြားရန္စရင္ ဘယ္ေကာင္းမလဲ.. ဒါနဲ႕ အဲဒီ သရဲမဆိုတာ ဘယ္ကဘယ္လုိစျဖစ္တာလဲ သိလား... ”

ထုိစဥ္ တစ္ခ်ိန္လံုး စကား၀ုိင္းထဲ၀င္မေျပာေသာေသာ မိုးၾကီးအစ္ကုိ ကိုေဇာ္ၾကီးက
“ အခုငါ့ညီ ၾကံဳရတာကေနာက္ပိုင္းေျခာက္တဲ့အျဖစ္အပ်က္ေတြပဲ.. အသံနဲ႕ေျခာက္တာ. အနံ႕နဲ႕ေျခာက္တာ.. ကိုယ္ထင္ျပတာမ်ိဳးေတြေပါ့ကြာ... ”

“ဒါေပမယ့္ ကိုေဇာ္ၾကီးရဲ႕... အေဆာင္ထဲမွာ မီးေရာင္ေတြ.. စကားေျပာသံေတြကားရတာ..လာတည္းတဲ့သူေတြေရာမျဖစ္ႏုိင္ဘူးလား...”

ကိုေဇာ္ၾကီး။ ။ “ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးကြ...”

ကၽြန္ေတာ္။ ။ “ ဘာျဖစ္လုိ႕လဲ..ကိုေဇာ္ၾကီး ”

ကိုေဇာ္ၾကီး။ ။ “ မင္းက ညဂ်ဴတီ၀င္ေတာ့ သိပ္သတိမထားမိလုိ႕ျဖစ္မွာပါ... အဲဒီအခန္းက အခုသရဲျဖစ္သြားတဲ့ေကာင္မေလး ဆံုးကတည္းက ေသာ့ပိတ္ထားတာ... ခုထိပဲ... ေနာက္ဆံုး ေကာင္မေလးရဲ႕ အေဖ သူေဌးကေတာင္ အဲဒီအခန္းမွာပဲ
ေကာင္မေလးေပ်ာ္သလုိေနပါေစ ဆုိျပီး အဲဒီအေဆာင္ကို ဟုိတယ္ပုိင္ရွင္ကို ၾကိဳက္ေစ်းေပးျပီးေတာ့အပုိင္၀ယ္ေပးထားတာ.. ေကာင္မေလးရဲ႕ အဖိုးၾကီးက ေကာင္မေလးကိုေတာ္ေတာ္ခ်စ္တဲ့ပံုပဲ... သူေဌးကလည္း မက္ေလာက္တဲ့ပိုက္ဆံရတာရယ္... သီးသန္႕အေဆာင္ျဖစ္ေနတာရယ္ေၾကာင့္ အေဆာင္ေလးကိုေရာင္းလုိက္တယ္.. ဒါေပမယ့္ ဟိုတယ္နဲ႕ျခံစည္းရုိးခတ္လုိ႕မရဘူး... ခတ္တာနဲ႕ ျပသာနာျဖစ္ေတာ့တာပဲ.. ပုိၾကမ္းလာတာတုိ႕ ဟိုတယ္က တျခားအခန္းေတြကို ခဲနဲ႕ေပါက္တာတို႕ ပန္းအုိးေတြခြဲပစ္တာတုိ႕ျဖစ္ကုန္ေရာ.. ဒါနဲ႕မခတ္ေတာ့ပဲ ဒီအတုိင္းသက္သက္ထားရတာပဲ...”
“ စိတ္၀င္စားစ၇ာေတာ့ေကာင္းသားပဲ... ဒါနဲ႕ ကိုေဇာ္ၾကီး ဘယ္ကစျဖစ္တာလဲ သိလား... ”
ကုိေဇာ္ၾကီး။ ။ “ ေအး .. အဲတာပဲ... မင္းကိုေျပာျပမလုိ႕.. စကားလမ္းလြဲေတာ့မလုိ႕.. ဒီလုိကြ... အဲဒီအျဖစ္အပ်က္ေတြအစက လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ကမွ စျဖစ္တာပဲ...အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ငါကလည္း အဲဒီဟိုတယ္မွာ အလုပ္စ၀င္တဲ့အခ်ိန္ကေပါ့ကြာ... မွတ္မွတ္ရရ မုိးတြင္းၾကီးကြ... ငါလည္း မုိးကလည္း ရြာ... ခ်မ္းကလည္းခ်မ္း... လုိက္လည္း မစစ္ခ်င္တာနဲ႕.. ဂိတ္တဲမွာ ေစာင္ျခံဳေကြးေနတုန္း.. ည ၂ နာရီခြဲေလာက္မွာ ဟိုတယ္ျခံ၀င္းထဲ ကားတစ္စီး၀င္လာတယ္.. မထူးဆန္းပါဘူးကြာ.. ဟုိတယ္ပဲ ကား၀င္မွာေပါ့လုိ႕ မင္းေတြးလိမ့္မယ္.. ဒါေပမယ့္ ငါထူးထူးျခားျခားသတိထားမိတာက.. လွလုိက္တဲ့ကားေလးကြာ... ေဘာ္ဒီနိ္မ့္ေလးနဲ႕ အနီေရာင္ေလး ျပိဳင္ကားပံုစံေလး.. ကားေအာက္မွာ ေအာက္မီးေလးေတြေတာင္ပါလုိက္ေသးတယ္.. ငါလည္း ကားကုိၾကည့္ခ်င္တာေရာ ကားေမာင္းတဲ့သူကိုၾကည့္ခ်င္တာေရာ စိတ္မထိန္းႏုိင္ေတာ့လုိ႕.. မေယာင္မလည္နဲ႕ အနားသြားျပီး ေလ့လာလုိက္ေတာ့ ကားေမာင္းတဲ့သူက ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကြ... အမယ္... သူကလည္း အက်ီအနီေရာင္ေလး လက္ကိုင္အိတ္ အနီေရာင္ေလးနဲ႕ကြ... ရုပ္ကေတာ့ သားသားနားနားထဲကပဲ.. ၀တ္ပံုစားပံုၾကည့္ရတာ နဲနဲေတာ့ ေဂၚလီဆန္မယ့္ပံုပဲ... ငါေတာင္ အနီေရာင္ ေတာ္ေတာ္ၾကိဳက္တတ္တဲ့ မိန္းကေလးပဲလုိ႕ေတြးမိေသးတယ္.. သူလည္း ဟိုတယ္ထဲ၀င္သြားေတာ့ သာမန္အခန္းပဲ ငွားမယ္ထင္တာေပါ့... ဒါေပမယ့္ မဟုတ္ဘူးကြ.. မန္ေနဂ်ာက အဲဒီေကာင္မေလးကို အေဆာင္ေလးကို လုိက္ပုိ႕ခိုင္းမွပဲ အေဆာင္ငွားတဲ့ေကာင္မေလးျဖစ္မွန္းသိေတာ့တယ္.... ထူးထူးဆန္းဆန္းတစ္ေယာက္
တည္းပါလား ေနာက္မွသူ႕ေကာင္ေလးျဖစ္ျဖစ္ ေယာက်ၤားျဖစ္ျဖစ္ လုိက္လာမွာထင္တယ္ လုိ႕ေတာင္ေတြးမိေသးတယ္... ဒီလုိနဲ႕ အေဆာင္ေလးကို ငါလုိက္ပုိ႕ျပီးေတာ့ ငါလည္း ထံုးစံအတုိင္း ဂိတ္တဲထဲ၀င္ေကြးတာေပါ့..

ဒီလုိနဲ႕ေနာက္တစ္ရက္ညေနပုိင္း၆ နာရီေလာက္ ငါအလုပ္စ၀င္တဲ့အခ်ိန္မွာ ကားနီေလးရပ္ထားတာ ေတြ႕လုိက္တယ္.. ငါပန္းပင္ေတြေရေလာင္းရင္းနဲ႕ အေဆာင္နားကိုေရာက္ေတာ့ အဲဒီေကာင္မေလးက ေက်ာက္ခံုေလးမွာထုိင္ျပီး ဖုန္းေျပာေနတယ္... နဲနဲလွမ္းေတာ့ ဘာေျပာေနသလဲေတာ့မၾကားရဘူး .. ဒါေပမယ့္ ေကာင္မေလးၾကည့္ရတာ ဖုန္းေျပာရင္း ငိုေနပံုပဲ... ဘာျပသနာျဖစ္လဲေတာ့မသိဘူး.. ခဏၾကာေတာ့
“ေအး နင္ဒီေနရာကိုလာခဲ့ ငါဒီကပဲေစာင့္ေနမယ္ .. ဘာမွဆက္မေျပာနဲ႕.. နင္မလာမခ်င္းေစာင့္ေနမယ္...”
ဆိုျပီး ဖုန္းကိုပိတ္လုိက္တယ္.. ဒီလုိနဲ႕ ငါလည္း ဘာျပသနာေတြျဖစ္ၾကအုန္းမလဲ မသိဘူးလုိ႕ မဆီမဆုိင္ေတြးလုိက္မိေသးတယ္..
ည ၃ နာရီေလာက္မွာ ေကာင္မေလးက သူ႕ကားဆီကိုထြက္လာတယ္.. ၾကည့္ရတာ တစ္ညလံုး မအိပ္ထားေသးတဲ့ပံုပဲ...

ေဒါသလည္း ေတာ္ေတာ္ထြက္ေနတဲ့ပံုပဲ.. ေနာက္ ကားကို တရၾကမ္းေမာင္းထြက္သြားတာပဲ.. ဒီလုိနဲ႕ မနက္ ၃ နာရီခြဲ ၄ နာရီေလာက္မွာ ဟိုတယ္ကုိဖုန္းလာတယ္.. ေကာင္မေလး ကားေမွာက္လို႕ ဆံုးျပီတဲ့.. မန္ေနဂ်ာေရာ ဧည့္ၾကိဳေတြေရာ
ျပာယာခတ္ျပီး ေျပာလို႕သိရတာေလ.. ေနာက္ေတာ့ ရဲေတြေရာက္လာျပီး မန္ေနဂ်ာကို ေမးစမ္းျပီး သက္ဆုိင္သူကုိ ဆက္သြယ္ထားတဲ့အေၾကာင္းနဲ႕ ေကာင္မေလးပစၥည္းေတြလာယူသြားတယ္...ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ေကာင္မေလးရဲ႕ လက္ကိုင္အိတ္အနီေရာင္ေလးက ကုတင္ေအာက္မွာ က်န္ခဲ့တယ္... လူေတြမ်ား ပစၥည္းအစြဲအလမ္း
အရမ္းေၾကာက္ဖုိ႕ေကာင္းတယ္ကြ.. ေနာက္မွ သိရတာက အဲဒီလက္ကုိင္အိတ္က ေကာင္မေလးအၾကိဳက္ဆံုးလက္ကိုင္အိတ္.. အဲဒီလက္ကုိင္အိတ္ထဲမွာ ေကာင္မေလးအျမဲေရးတဲ့ ဒိုင္ယာရီအနီေရာင္ေလးတစ္အုပ္ပါတယ္တဲ့... မန္ေနဂ်ာလည္း သိသိခ်င္း ရဲကုိအေၾကာင္းၾကားျပီး လာပို႕ရမလား ဖုန္းဆက္ေမးျပီး ခဏေနေတာ့ လက္ကိုင္အိတ္ကို ရဲစခန္းသြားပုိ႕တယ္.. သြားပုိ႕ျပီး ျပန္ေရာက္လာရံုရွိေသးတယ္... လက္ကိုင္အိတ္က အဲဒီအခန္းထဲမွာ ေနရာမပ်က္ျပန္ေတြ႕လုိက္ရတယ္... ဟာ.. ဘာလဲေပါ့.. ေနာက္ ေကာင္မေလးနဲ႕သက္ဆုိင္သူတစ္ေယာက္ေရာက္လာတယ္...

ေကာင္မေလးအေဖျဖစ္မယ္ထင္တယ္... ေကာင္မေလးကိုေတာ္ေတာ္ခ်စ္ပံုပဲ.. ေကာင္မေလးေနာက္ဆံုးတည္းသြားတဲ့ အေဆာင္ကို ေသခ်ာလုိက္ၾကည့္ျပီး လက္ကိုင္အိတ္ေလးနဲ႕ ဒိုင္ယာရီေလးကိုလည္း ေသခ်ာၾကည့္တယ္... ဒုိင္ယာရီေလးဖတ္ျပီး မ်က္ရည္ေတြေတာင္က်တယ္.. ဒီအခ်ိန္မွာ အလံုပိတ္ထားတဲ့ အေဆာင္ထဲက လုိင္ကာေတြ သိသိသာသာလႈတ္လာတယ္.. ေကာင္မေလးအေဖက ေသသြားတဲ့သူ႕သမီးက သူ႕ကိုအိမ္မက္ေပးတယ္ တဲ့... သူဒီမွာေနရတာေပ်ာ္တယ္.. ဘယ္မွလည္း မသြားခ်င္ဘူး ...တဲ့.. ျဖစ္ႏုိင္ရင္ ဒီေနရာေလးကို အပိုင္လုိခ်င္တယ္.. သူ႕ရဲ႕ေနာက္ဆံုးဆႏၵေလးကို ျဖည့္ဆည္းေပးပါ လုိ႕ေျပာတယ္ တဲ့.... ဒါနဲ႕ ဒီအေဆာင္ေလးကိုေရာင္းႏုိင္မလားေပါ့.. ဟုိတယ္သူေဌးကလည္း ပထမ မေရာင္းႏုိင္ဘူး .. ဘာညာေပါ့... မေရာင္းဘဲထားလုိက္တာ ေနာက္အဲဒီအေဆာင္ကိုလာတည္းခိုတဲ့သူေတြကို အသံေတြ၊ ရုပ္ေတြ၊ အနံ႕ေတြနဲ႕ေျခာက္ပါေလေရာ... ဘယ္သူမွမေနႏုိင္ဘူး.. ဒီလုိနဲ႕ေနာက္ဆံုး ဟုိတယ္သူေဌးလည္း ေရာင္းလုိက္ရတယ္... ေနာက္ျပီး ဟိုတယ္နဲ႕ အဲဒီအေဆာင္ျခံခပ္ဖို႕ ၾကိဳးစားေတာ့တာပဲ.. အကုန္လံုး တုိင္းတာျပီးျပီ.. ဒါေပမယ့္ အဲဒီညမွာပဲ သူေဌးကို အိမ္မက္ေပးတယ္.. ျခံမခပ္ဖုိ႕ တဲ့... သူေဌးကလည္း အဲဒီအေဆာင္ကသူနဲ႕မဆုိင္ေတာ့တဲ့အေၾကာင္း ဟိုတယ္လံုျခံဳေရးအတြက္ တည္းခိုတဲ့သူေတြ အေႏွာင့္အယွက္မျဖစ္ေရးအတြက္ ခပ္တာျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပတယ္ တဲ့... ဒါေပမယ့္ ေသသြားတဲ့ေကာင္မေလးက သူရွိတဲ့ အေဆာင္ေလးကို ျခံခပ္ျပီး သီးသန္႕လုပ္မပစ္ရင္ သူ႕ကို အေႏွာင့္အယွက္မေပးရင္ ဘယ္သူ႕ကိုမွမေျခာက္လွန္႕ပါဘူးလုိ႕ ကတိေပးတယ္ တဲ့... သူေဌးက အတင္းခပ္မယ္လုပ္တုန္း သူေဌးရဲ႕ သမီးအငယ္ေလး ညေနတစ္ညေနမွာ ျခံ၀င္းထဲေလွ်ာက္ေဆာ့ျပီး အဲဒီအေဆာင္ဘက္ထြက္သြားတယ္..ေနာက္ အေဆာင္ေရွ႕မွာ အသည္းအသန္ငိုျပီး ဖ်ားတာမေပ်ာက္ေတာ့ဘူး.. ေနာက္ျပီး သူေဌးကိုလည္း အိမ္မက္ထပ္ေပးတယ္..ထပ္လုပ္ရင္ သူေဌးသမီးေလးကို ပုိဆုိးေအာင္လုပ္မယ္ ဆုိလုိ႕ေနာက္ဆံုးသူေဌးလည္း ျခံမခပ္ရဲေတာ့ဘဲ အဲဒီအေဆာင္ကိုေသာ့ခပ္၊ အနားကိုဘယ္သူမွမသြားခုိင္းတာ ခုထက္ထိပဲ.. ငါ့ညီ..”

“ ဒါနဲ႕ ကိုေဇာ္ၾကီး.. အဲဒီ ေသသြားတဲ့ေကာင္မေလးရဲ႕ ဒုိင္ယာရီထဲမွာ ဘာေတြေရးထားလဲ .. မသိဘူးလား... ”

ကိုေဇာ္ၾကီး။ ။ “ ေအး.. ငါလည္းသိခ်င္တာေပါ့... ဒါနဲ႕ မန္ေနဂ်ာက တဆင့္ စံုစမ္းေသးတယ္... သူေျပာျပတာကေတာ့.. “ဒုိင္ယာရီထဲမွာ ေသသြားတဲ့ေကာင္မေလးရဲ႕မိသားစုဓါတ္ပံုပါတယ္...ေနာက္ျပီး ေကာင္မေလးနဲ႕ သူ႕ေကာင္ေလး တြဲရုိက္ထားတဲ့ ဓါတ္ပံုတစ္ပံုပါတယ္.. ငါသိရတာက ေကာင္မေလးကားေမွာက္ျပီး မဆံုးခင္ ရက္စြဲနဲ႕ပါတာကေတာ့

ေကာင္မေလးရဲ႕အေမဆံုးျပီး ေကာင္မေလးက မိေထြးနဲ႕ေနရတာ အရမ္းစိတ္ညစ္လုိ႕ထြက္လာတဲ့အေၾကာင္း.. သူ႕ေကာင္ေလးဆီအျပီးထြက္လာတဲ့အေၾကာင္း... ဒါေပမယ့္ ေကာင္ေလးက သစၥာမရွိဘဲ သူ႕ကြယ္ရာမွာ မိန္းမတစ္ေယာက္ရွိေၾကာင္း... ေနာက္ဆံုးစာရင္းရွင္းဖို႕ထြက္သြားတာျဖစ္ေၾကာင္းနဲ႕ အဲဒီအျဖစ္အပ်က္ေတြက သူ႕ဘ၀ရဲ႕ဒုိင္ယာရီေတြပဲ.. ေကာင္းေကာင္းမွတ္တမ္းတင္ထားရမယ္လုိ႕ ေနာက္ဆံုးေရးထားတယ္ကြ”... လုိ႕ေျပာတယ္.. ”

“အင္း.. ၾကားရတာ စိတ္မေကာင္းစရာပဲဗ်ာ.. ဒါဆုိ သူက ကၽြန္ေတာ့္ကို ဘာလုိ႕ေျခာက္တာလဲ.. ”

ကိုေဇာ္ၾကီး။ ။ “ ေအာ္.. သူ ဒီျခံထဲမွာ ရွိတဲ့အေၾကာင္း... မင္းကို အသိေပးတာ..ျဖစ္မွာေပါ့.. ”

“ အင္း .. ဒါလည္း ျဖစ္ႏုိင္တာပဲ... ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တစ္ခုမရွင္းတာက အဲဒီေကာင္မေလးကို ဘုန္းဘုန္းေတြ အကူအညီနဲ႕ေမာင္းမထုတ္ၾကဘူးလား.. ေျပာခ်င္တာက တျခားေနရာတစ္ခုခုေပးျပီး ဟိုတယ္ထဲမွာ မထားရင္ေရာ...”

မိုးၾကီး။ ။ “ မင္းကလည္း သတိမထားမိဘူးလား.. ဟိုတယ္ပိုင္ရွင္က ခရစ္ယာန္ေလကြာ.. သူတုိ႕လည္း သူတို႕နည္းနဲ႕လုပ္မွာေပါ့..

ကိုျဖိဳး။ ။ “ ေအး..ေနာက္ျပီး ေကာင္မေလးရဲ႕အေဖကိုယ္တုိင္က ဘယ္မွႏွင္မထုတ္ပါနဲ႕ ဆုိျပီး သက္သက္အေဆာင္၀ယ္ေပးထားတာၾကည့္ပါလား... ”

“ အဲတာ မေကာင္းဘူးကြ.. ဒီဘ၀ကေန လြတ္ေအာင္လုပ္မေပးသလုိျဖစ္ေနတယ္..ငါ့ကိုေျခာက္တာကလည္း လြတ္ခ်င္လုိ႕လားမွ မသိတာ... ”

ကိုေဇာ္ၾကီး။ ။ “ ေအး...ျဖစ္ႏုိင္တာပဲ...သူလည္း အခ်ိန္တန္ေတာ့လြတ္ခ်င္မွာေပါ့ကြာ... ဘယ္မွမွမသြားရတာ.. ေတြးၾကည့္ရင္ သနားစရာပါကြာ.. ”

“ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ဘယ္လုိလြတ္ေအာင္လုပ္ေပးႏုိင္မလဲ.. ”

ကုိေဇာ္ၾကီး။ ။ “ေနအုန္းကြ.. သူက တကယ္လြတ္ခ်င္တာလား.. သက္သက္ သူရွိေၾကာင္း ေျခာက္တာလား မသိဘူး...ေတာ္ၾကာရန္စသလုိျဖစ္ေနမွ အရွည္ၾကီးထက္ဆုိးမယ္ေနာ္.. ”

“ အင္း..ဒါဆုိ အဲဒီေကာင္မေလးကို ေမးၾကည့္မွပဲ ရေတာ့မယ္.. ”

ကိုျဖိဳး။ ။ “ မင္းက ဘယ္လုိေမးမွာလဲ... ၾကည့္လုပ္အုန္းေနာ္... ”

“ စိတ္ခ်ပါကြာ.... ငါ့နည္း ငါ့ဟန္နဲ႕ေမးမွာပါ... ကဲ ငါလည္း လစ္ေတာ့မယ္... မနက္ျဖန္မွ ဆံုမယ္ေဟ့.. အားလံုးပဲ လစ္ျပီ... လက္ဘက္ရည္ဖုိး ရွင္းလုိက္ၾကေနာ္.. ဟဲဟဲ..မနက္ျဖန္မွ ငါတုိက္မယ္... ”

ကၽြန္ေတာ္ ေျပာေျပာဆုိဆို လက္ဘက္ရည္ဆုိင္က ထထြက္လာလုိက္သည္.. ရင္ထဲမွာေတာ့ ယေန႕ညအတြက္ အစီအစဥ္ေတြ ဆြဲလ်က္...

ထုိေန႕ညေနဘက္ေရေလာင္းေတာ့ အေဆာင္ေလးကို ေသခ်ာၾကည့္ျပီး ေတြးလုိက္သည္.. ညက်မွ ေတြ႕တာေပါ့ေနာ္..လုိ႕..

ညဘက္ ၂ နာရီေလာက္...
ဟိုတယ္တစ္ခုလံုး အိပ္ေမာက်ေနသည္... စိတ္ထဲမွာေတာ့ ငါဒီမွာ လုပ္ေနတုန္း ဘယ္တည္းခိုသူမွ မလာပါေစနဲ႕လုိ႕ေပါ့... ဒီလုိနဲ႕အေဆာင္ေလးဆီကို ဓါတ္မီးတစ္လက္.. သိမ္၀င္ပုတီးတစ္ကံုး.. ၾကိဳတင္သိမ္းထားသည့္ အုန္းမႈတ္ခြက္ ႏွစ္ခု..ပရိတ္ရည္ တစ္ပုလင္းႏွင့္ လာခဲ့သည္.. ကုိယ္က ဘာဆရာ ဘာဂုိဏ္း၀င္မွ မဟုတ္ပါဘူး.. ဘာမွမတတ္လည္း မတက္ပါဘူး.. ဒါေပမယ့္ စိတ္ထဲမွာေတာ့ ေကာင္မေလးကို သနားေနမိတယ္.. တကယ္လို႕သူလြတ္ခ်င္ေနရင္ ကိုယ္တတ္ႏုိင္သမွ်လုပ္ေပးဖုိ႕ကိုလည္း စဥ္းစားေနမိတယ္... နဲနဲေတာ့လန္႕တယ္ေလ.. ေတာ္ၾကာအရွည္ၾကီးလုိလုပ္ေနမွ... သူ႕ကိုမကယ္ရဘဲ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ျပန္ကယ္ေနရအုန္းမယ္...
အေဆာင္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လာမွာကို ၾကိဳသိေနသလုိ ပုရစ္သံေတြ၊ ပိုးေကာင္ငယ္ေလးေတြ အသံေတြေတာင္ တိတ္ေနတယ္.. စိတ္ထဲမွာ ထိတ္ခနဲပဲ.. အင္း... ငါဘာလုပ္ရင္ေကာင္းမလဲ... ခုခ်ိန္ျပန္လွည့္သြားရင္ မွီႏုိင္ေသးတယ္...

ေတာ္ၾကာ ေျပးေပါက္မွားေနရင္ ဒုကၡ.. ဆုိျပိးေတြးမိေသးတယ္... ဒါေပမယ့္ မထူးပါဘူးကြာ.. ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ဆုိျပီး အေဆာင္ေရွ႕တည့္တည့္ေက်ာက္ခင္းလမ္းေပၚမွာ အရင္ဆံုး ပရိတ္ေရႏွင့္ စည္းေလး ၀ုိင္းတယ္..ေနာက္ျပီး သိမ္၀င္ပုတီးကို လည္ပင္းမွာ စြပ္.. (မသိရင္ သိုက္ဆရာလုိလုိ ဘာလုိလိုနဲ႕ .. ဟဟ..) အုန္းမႈတ္ခြက္ႏွစ္ခြက္ကို စည္းအျပင္မွာထား... အုန္းမႈတ္ခြက္ကုိထားတာကလည္း တစ္ခုက ပက္လက္.. တစ္ခုက ေမွာက္ခံုထားတာ... (ဘာနည္းမွမဟုတ္ဘူး.. ကိုယ့္အၾကံနဲ႕ကိုယ္ေနာ္.. လုိက္လုပ္လုိ႕မွားရင္ မသိဘူးေနာ္..)..ေနာက္ျပီး တုတ္တို မာမာေလးတစ္ေခ်ာင္းကို စည္းအျပင္မွာထားလုိက္တယ္... ျပီးတာနဲ႕... ဂုဏ္ေတာ္ကိုးပါး.. ၂၄ ပစၥည္းနဲ႕စည္းခ်... ဒီလုိလုပ္ေနတုန္း တေ၀ါေ၀ါနဲ႕ေလေတြတုိက္လာတယ္.. တျခားက မဟုတ္ဘူး.. အေဆာင္ဘက္က... ေတြးလိုက္မိေသးတယ္.. မၾကိဳက္လုိ႕မ်ားလား.. ကဲ လုပ္စရာရွိတာ လုပ္မယ္ ဆိုျပီး... စေခၚလုိက္တယ္..
“ ဒီအေဆာင္အတြင္းမွာ ရွိတဲ့ မကၽြတ္မလြတ္ေသးတဲ့ မိန္းကေလး စည္းအျပင္ဘက္ကုိ ၾကြပါ.. ” ဆုိျပီးေတာ့ေပါ့... ဒီအခ်ိန္္မွာ အေဆာင္မီးေတြ ျဖတ္ခနဲလင္းလာတယ္... စိတ္ထဲမွာေတာ့ နဲနဲလန္႕လာတယ္.. ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ငါ့မွာ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ အားကိုးရွိသားပဲ.. သူ႕ကို ဒုကၡေပးဖုိ႕မွ မဟုတ္တာ.. ေၾကာက္စရာမလုိဘူး ဆုိျပီး အားျပန္တင္းမိတယ္.. ဒီအခ်ိန္မွာ.. အေဆာင္တံခါး ကၽြီ ခနဲပြင့္လာျပီး.. ျဖဴျဖဴအရိပ္တစ္ခု တေရြ႕ေရြ႕ေရွ႕တိုးလာတယ္... ပံုစံက မီးခိုးေငြ႕ေတြ စုေနသလုိပဲ.. ဒါေပမယ့္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ပံုစံေပၚတယ္.. ဒါနဲ႕..
“ မင္းက ဒီအေဆာင္က မကၽြတ္မလြတ္ေသးတဲ့ မိန္းကေလးဆိုရင္ ေမွာက္ထားတဲ့ အုန္းမႈတ္ခြက္ကုိ တီးျပပါ.. မဟုတ္ရင္.. လွန္ထားတဲ့ အုန္းမႈတ္ခြက္ကို ခ်ထားတဲ့ တုတ္တိုနဲ႕တီးျပပါ.. ” လုိ႕ေျပာလုိက္တယ္.. အဲဒီခဏမွာ လႈတ္ရွားမႈတစ္စံုတစ္ရာမရွိဘဲ ေမွာက္ထားတဲ့အုန္းမႈတ္ခြက္ကို ေထာက္ခနဲ တီးျပတာ ၾကားလုိက္ရတယ္... ( မဆုိးဘူး... နဲနဲတုိးတက္လာတယ္ေပါ့.. ) သိပ္အမ်ားၾကီးေမးလုိ႕မျဖစ္ဘူး ဆိုတာ သိေနတယ္...

“ မင္း ရွိေနတာ အခု ငါသိရျပီ.. ဒါေၾကာင့္ မင္းကို ကယ္တင္ခ်င္လုိ႕ အခုေရာက္လာတာပဲ.. ဒီဘ၀က မင္းလြတ္ေျမာက္ခ်င္တယ္ဆုိရင္ ေမွာက္ထားတဲ့ အုန္းမႈတ္ခြက္ကုိ တီးျပပါ.. တကယ္္လို႕ မလြတ္ေျမာက္ခ်င္ဘူး.. ဆက္ေနခ်င္တယ္ဆုိရင္.. လွန္ထားတဲ့ အုန္းမႈတ္ခြက္ကုိတီးျပပါ.. ” ေမွာက္ထားတဲ့ အုန္းမႈတ္ခြက္သံ ေထာက္ခနဲ ထြက္လာျပန္တယ္... စိတ္မေကာင္းစရာပါပဲ.. အေရးၾကီးတာ ေမးရအုန္းမယ္..

“ မင္း ဒီအေဆာင္က ထြက္ခြာခြင့္ရွိလား... မင္းအတြက္ အလွဴတစ္ခုလုပ္ေပးဖို႕ မင္းသာဓုေခၚျပီး ေနာက္တဆင့္ ျမင့္တဲ့ဘ၀ေရာက္ဖုိ႕အတြက္ပါ... တကယ္လုိ႕ ထြက္ခြာခြင့္ရွိတယ္ ဆုိရင္ ေမွာက္ထားတဲ့ အုန္းမႈတ္ခြက္ကုိ တီးျပပါ.. မဟုတ္ရင္.. လွန္ထားတဲ့ အုန္းမႈတ္ခြက္ကုိ တီးျပပါ...” ... တေအာင့္ေလာက္ၾကာတဲ့အထိ ဘာအသံမွ ထြက္မလာဘူး.. ကၽြန္ေတာ္ စဥ္းစားရၾကပ္သြားတယ္.. သူထြက္ခြင့္မရတာလား .. ရတာလား... အၾကံတစ္ခုရလုိက္တယ္...

“ ငါျပင္ေမးတယ္.. မင္းကို ငါ တစ္ခုခုနဲ႕လာေခၚရင္ ထြက္လုိ႕ရလား... ရရင္ ေမွာက္ထားတဲ့ အုန္းမႈတ္ခြက္ကုိ တီးျပပါ.. မရရင္.. လွန္ထားတဲ့ အုန္းမႈတ္ခြက္ကုိတီးျပပါ.. ” ဆုိေတာ့ ေမွာက္ထားတဲ့ အုန္းမႈတ္ခြက္ကို တေထာက္ေထာက္နဲ႕ တီးျပတယ္... ၾကည့္ရတာ.. ၀မ္းသာသြားတဲ့ ပံုပဲ... အိုေက.. လံုေလာက္သြားျပီ..
“ ေကာင္းျပီ.. ဒါဆုိ ေနာက္ ၂ ရက္အတြင္း မင္းကို ငါလာေခၚမယ္... မင္း၀မ္းသာဖုိ႕သာျပင္ထားေပေတာ့...” .. ကၽြန္ေတာ္လည္း ၀မ္းသာျပီးေတာ့ “ မင္း၀မ္းသာတယ္ဆုိရင္ ေမွာက္ထားတဲ့ အုန္းမႈတ္ခြက္ကုိ တီးျပပါ..” ဆုိေတာ့ တေထာက္ေထာက္နဲ႕ တီးေနလုိက္တာမ်ားဗ်ာ.. ကၽြန္ေတာ္ဆုိ ေၾကာက္ဖုိ႕ေတာင္ ဘယ္နားမွာမွန္းမသိဘူး.. ၀မ္းသာလုိ႕ ၾကက္သီးေတာင္ထတယ္..
“ အိုေက.. မင္းျပန္လို႕ရျပီ.. ငါနဲ႕အခုလုိလာေဆြးေႏြးတာကို မင္းကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္.. ဒီ ၂ ရက္အတြင္း မင္းဘယ္သူ႕ကိုမွ မေျခာက္လွန္႕ပါနဲ႕.. မင္းရဲ႕လုိအင္ဆႏၵ အျမန္ဆံုးျပည့္၀ပါေစ... ” လုိ႕ ဆုေတာင္းေပးေတာ့ အဲဒီ အရိပ္က တေရြ႕ေရြ႕နဲ႕အေဆာင္ဘက္ျပန္ထြက္သြားျပီး... ေနာက္ အေဆာင္မီးပါ မွိတ္သြားတယ္.... ကၽြန္ေတာ္လည္း ပစၥည္းေတြသိမ္းဆည္းျပီး ျပန္လာခဲ့တာေပါ့.. အျပန္လမ္းမွာ ၀မ္းသာၾကည္ႏူးမႈေတြနဲ႕... ေရွ႕ဆက္လုပ္စ၇ာေတြကို စဥ္းစားရင္း...

မိုးၾကီး။ ။ “ လုပ္စမ္းပါအုန္းကြ.. ငါလည္း မသိေသးဘူး..”

ကိုျဖိဳး။ ။ “ ေအး.. မင္းလည္း အဲဒီတုန္းက ဒီအဖြဲ႕ထဲမေရာက္ေသးဘူး.. ဒီလုိကြ.. သူ႕နာမည္က လင္းကို.. အရပ္က အရွည္ၾကီးမုိ႕လို႕.. အဖြဲ႕ထဲမွာဆုိ အရွည္ၾကီးလင္းကို ဆုိျပီးေတာ့ပဲ သိၾကတယ္..ရွပ္ကီ( အရက္ ) လည္းေသာက္တတ္တယ္ကြ.. မမူးရင္ လူေကာင္း မူးရင္ ျပသနာရွာတတ္တယ္.. ထားပါေတာ့ကြာ.. ဆက္အုန္းမယ္.. သူက တစ္မ်ိဳးကြ..သရဲဆိုအယံုအၾကည္

လံုး၀မရွိဘူး.. ျဖစ္ႏုိင္ရင္လက္ေတြ႕စမ္းသပ္ခ်င္တဲ့ေကာင္.. ငါတို႕ေျပာထားရဲ႕သားနဲ႕အဲဒီ ဟုိတယ္မွာတမင္သြားလုပ္တာ.. အဲဒီေဟာ္တယ္မွာ သူအလုပ္၀င္ျပီး ဒုတိယညမွာပဲ ဘယ္သူမွမရွိတဲ့အခ်ိန္ အရက္တိတ္တိတ္ေလးခိုးေသာက္ျပီး အဲဒီအေဆာင္ တံခါးကိုသြားေခါက္ျပီး “ မင္းက သရဲ... ငါက လူ.. မင္းနဲ႕ငါ ဘယ္သူပိုစြမ္းလဲ .. သိခ်င္လုိက္ခဲ့” ဆိုျပီး ထုိင္းလုိေရာ ျမန္မာလုိေရာ သြားေခၚသတဲ့.... အမယ္.. ဒီေကာင္က လူလည္.. ဂိတ္တဲမွာ အရင္လုံျခံဳေရးေတြထားသြားတဲ့ ဘုရားပံုေတာ္ေတြ.. ပုတီးေတြ ရွိတယ္ေလ.. လာရဲမွာမဟုတ္ဘူး ထင္ျပီးေခၚသြားတာ.. ဒါေပမယ့္ အရွည္ၾကီးက ဆႏၵေစာျပီး ဂိတ္တဲအျပင္ကေန စိန္ေခၚမိတယ္.. စိန္ေခၚလုိ႕ မ်က္စိတစ္မွိတ္အတြင္းမွာပဲ သရဲမက သူ႕လက္တကမ္းေရာက္လာျပီး အရွည္ၾကီးလက္ေကာက္၀တ္ကုိ ဆုပ္ကိုင္

လုိက္တယ္..ေနာက္ျပီး.. “ နင္တုိ႕ ငါ့ကို ဘယ္ေတာ့မွ စိန္မေခၚနဲ႕ ” တဲ့... ေအးစက္စက္လက္ၾကီးနဲ႕ အကိုင္ခံရတာ စဥ္းစားသာ

ၾကည့္ေတာ့ဗ်ာ.. နာတာလည္း အရမ္းပဲ တဲ့... မူးတဲ့အမူးေတြေတာင္ ဘယ္ေနရာထြက္ေျပးသြားလဲ မသိဘူး... အဲတာနဲ႕... “ အားးးး ” ကနဲ တစ္ခ်က္ တေအာ္ျပီး ေဆာင့္ရုန္းျပီး ဂိတ္တဲထဲ ေျပး၀င္လာခဲ့တယ္.. အျပင္က သရဲမကလည္း ဂိတ္တဲအျပင္ကေန မ်က္ေထာက္နီၾကီးနဲ႕ ခါးေထာက္ျပီး စုိက္ၾကည့္ေနတယ္ တဲ့.. တစ္စံုတစ္ရာက တားထားလုိ႕ အထဲ၀င္မရတာနဲ႕

ေဒါသထြက္ေနသလုိပဲ... တစ္ညလံုး ဂိတ္တဲအျပင္ ေက်ာက္ခင္းလမ္းကေန ေဒါသတၾကီး လမ္းေလွ်ာက္ေျခသံေပးေနတာကို ၾကားရတယ္ တဲ့.. အရွည္ၾကီးတစ္ေယာက္လည္း ဂိတ္တဲေထာင့္မွာထုိင္ျပီး ဂိတ္တဲ၀ကိုပဲ မ်က္ေတာင္မခပ္စတမ္း ၾကည့္ေနမိတယ္... အနားေရာက္လာမွာ စိုးလုိ႕ေလ.. ဒီလုိနဲ႕ မနက္ ၄ နာရီ ၄ နာရီခြဲေလာက္မွ ေျခသံေပ်ာက္သြားတယ္တဲ့.. ဒါေပမယ့္ ထမၾကည့္ရဲသလုိ အျပင္လည္း မထြက္ရဲဘူး... ငါတုိ႕ သြားေခၚေတာ့ မ်က္လံုးအျပဴးသားနဲ႕ ဂိတ္တဲ၀ကိုပဲ ၾကည့္ေနတဲ့ အရွည္ၾကီးကိုေတြ႕လုိက္ရတယ္... ငါတုိ႕လည္း ဘာျဖစ္တာလဲ မသိဘူးဆုိျပီး အတင္း လႈပ္ေခၚမွ ငါတုိ႕တစ္ေယာက္ခ်င္းစီ မ်က္ႏွာကိုေသခ်ာၾကည့္ျပီး ငိုၾကီးခ်က္မ ငိုပါေလေရာ.. ငါတုိ႕လည္း ဘာျဖစ္တာလဲ အတင္းေမးေပမယ့္ မေျပာႏုိင္ေသးဘူး...ေနာက္ျပီး ကဲ ဒါဆုိလည္း ျပန္ ၾကရေအာင္ လုိ႕ေခၚတာေတာင္ မျပန္ေသးဘူး.. မလုိက္ဘူး ဆိုျပီး ဂိတ္တဲထဲက လံုး၀မထြက္ဘူး... အဲဒီေန႕က မုိးစင္စင္လင္း ေနထြက္ခါမွ ငါတုိ႕ သူ႕ကိုေခၚလုိ႕ရတယ္.. အျဖစ္အပ်က္ေတြက္ိုေတာ့ စိတ္ျငိမ္သြားေအာင္ လက္ဘက္ရည္ဆုိင္ေရာက္မွ

ေအးေအးေဆးေဆးေမးျဖစ္ေတာ့တယ္.. ဒါေပမယ့္ အရွည္ၾကီး စိတ္မျငိမ္သြားပါဘူး.. တစ္ပတ္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ ဖ်ားျပီး

လန္႕လန္႕ေအာ္ေနတယ္.. ေနာက္ေတာ့ နဲနဲေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ျဖစ္သြားျပီး ျမန္မာျပည္ကို အျပီးျပန္သြားတယ္.

.. ေနာက္ပုိင္း ေကာင္းသြားျပီလုိ႕ေတာ့ ၾကားတာပဲ...” ဆုိျပီး စကားကုိ လက္စသတ္လုိက္တယ္....

ကၽြန္ေတာ္။ ။ “ အင္း ... ေတာ္ေတာ္ဆုိးတာပဲ.. ငါေတာ့ မင္းတုိ႕ေျပာတဲ့ အရွည္ၾကီးလင္းကိုလုိေတာ့ မျဖစ္ေသးတာ ကံေကာင္းတယ္လုိ႕ေျပာလုိ႕ရတာေပါ့... ”

ကိုျဖိဳး။ ။“ ေအးေပါ့ကြ.. မင္းက အရွည္ၾကီးလုိမွ သြားစိန္မေခၚတာ.. မင္းၾကံဳခ်င္ရင္ စိန္ေခၚလုိက္ေပါ့..”

ကၽြန္ေတာ္။ ။ ” ေနပါေစကြာ... ေနရာတုိင္းမွာ သူ႕စည္းနဲ႕သူ ရွိတာပဲ ေကာင္းပါတယ္... ကုိယ္က သြားရန္စရင္ ဘယ္ေကာင္းမလဲ.. ဒါနဲ႕ အဲဒီ သရဲမဆိုတာ ဘယ္ကဘယ္လုိစျဖစ္တာလဲ သိလား... ”

ထုိစဥ္ တစ္ခ်ိန္လံုး စကား၀ုိင္းထဲ၀င္မေျပာေသာေသာ မိုးၾကီးအစ္ကုိ ကိုေဇာ္ၾကီးက “ အခုငါ့ညီ ၾကံဳရတာက

ေနာက္ပိုင္းေျခာက္တဲ့အျဖစ္အပ်က္ေတြပဲ.. အသံနဲ႕ေျခာက္တာ. အနံ႕နဲ႕ေျခာက္တာ.. ကိုယ္ထင္ျပတာမ်ိဳးေတြေပါ့ကြာ... ”

ကၽြန္ေတာ္။ ။ “ဒါေပမယ့္ ကိုေဇာ္ၾကီးရဲ႕... အေဆာင္ထဲမွာ မီးေရာင္ေတြ.. စကားေျပာသံေတြ

ၾကားရတာ..လာတည္းတဲ့သူေတြေရာမျဖစ္ႏုိင္ဘူးလား...”

ကိုေဇာ္ၾကီး။ ။ “ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးကြ...”

ကၽြန္ေတာ္။ ။ “ ဘာျဖစ္လုိ႕လဲ..ကိုေဇာ္ၾကီး ”

ကိုေဇာ္ၾကီး။ ။ “ မင္းက ညဂ်ဴတီ၀င္ေတာ့ သိပ္သတိမထားမိလုိ႕ျဖစ္မွာပါ... အဲဒီအခန္းက အခုသရဲျဖစ္သြားတဲ့ေကာင္မေလး ဆံုးကတည္းက ေသာ့ပိတ္ထားတာ... ခုထိပဲ... ေနာက္ဆံုး ေကာင္မေလးရဲ႕ အေဖ သူေဌးကေတာင္ အဲဒီအခန္းမွာပဲ

ေကာင္မေလးေပ်ာ္သလုိေနပါေစ ဆုိျပီး အဲဒီအေဆာင္ကို ဟုိတယ္ပုိင္ရွင္ကို ၾကိဳက္ေစ်းေပးျပီးေတာ့အပုိင္၀ယ္ေပးထားတာ.. ေကာင္မေလးရဲ႕ အဖိုးၾကီးက ေကာင္မေလးကိုေတာ္ေတာ္ခ်စ္တဲ့ပံုပဲ... သူေဌးကလည္း မက္ေလာက္တဲ့ပိုက္ဆံရတာရယ္... သီးသန္႕အေဆာင္ျဖစ္ေနတာရယ္ေၾကာင့္ အေဆာင္ေလးကိုေရာင္းလုိက္တယ္.. ဒါေပမယ့္ ဟိုတယ္နဲ႕ျခံစည္းရုိးခတ္လုိ႕မရဘူး... ခတ္တာနဲ႕ ျပသာနာျဖစ္ေတာ့တာပဲ.. ပုိၾကမ္းလာတာတုိ႕ ဟိုတယ္က တျခားအခန္းေတြကို ခဲနဲ႕ေပါက္တာတို႕ ပန္းအုိးေတြခြဲပစ္တာတုိ႕ျဖစ္ကုန္ေရာ.. ဒါနဲ႕မခတ္ေတာ့ပဲ ဒီအတုိင္းသက္သက္ထားရတာပဲ...”

ကၽြန္ေတာ္။ ။ “ စိတ္၀င္စားစ၇ာေတာ့ေကာင္းသားပဲ... ဒါနဲ႕ ကိုေဇာ္ၾကီး ဘယ္ကစျဖစ္တာလဲ သိလား... ”

ကုိေဇာ္ၾကီး။ ။ “ ေအး .. အဲတာပဲ... မင္းကိုေျပာျပမလုိ႕.. စကားလမ္းလြဲေတာ့မလုိ႕.. ဒီလုိကြ... အဲဒီအျဖစ္အပ်က္ေတြအစက လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ကမွ စျဖစ္တာပဲ...အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ငါကလည္း အဲဒီဟိုတယ္မွာ အလုပ္စ၀င္တဲ့အခ်ိန္ကေပါ့ကြာ... မွတ္မွတ္ရရ မုိးတြင္းၾကီးကြ... ငါလည္း မုိးကလည္း ရြာ... ခ်မ္းကလည္းခ်မ္း... လုိက္လည္း မစစ္ခ်င္တာနဲ႕.. ဂိတ္တဲမွာ ေစာင္ျခံဳေကြးေနတုန္း.. ည ၂ နာရီခြဲေလာက္မွာ ဟိုတယ္ျခံ၀င္းထဲ ကားတစ္စီး၀င္လာတယ္.. မထူးဆန္းပါဘူးကြာ.. ဟုိတယ္ပဲ ကား၀င္မွာေပါ့လုိ႕ မင္းေတြးလိမ့္မယ္.. ဒါေပမယ့္ ငါထူးထူးျခားျခားသတိထားမိတာက.. လွလုိက္တဲ့ကားေလးကြာ... ေဘာ္ဒီနိ္မ့္ေလးနဲ႕ အနီေရာင္ေလး ျပိဳင္ကားပံုစံေလး.. ကားေအာက္မွာ ေအာက္မီးေလးေတြေတာင္ပါလုိက္ေသးတယ္.. ငါလည္း ကားကုိၾကည့္ခ်င္တာေရာ ကားေမာင္းတဲ့သူကိုၾကည့္ခ်င္တာေရာ စိတ္မထိန္းႏုိင္ေတာ့လုိ႕.. မေယာင္မလည္နဲ႕ အနားသြားျပီး ေလ့လာလုိက္ေတာ့ ကားေမာင္းတဲ့သူက ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကြ... အမယ္... သူကလည္း အက်ီအနီေရာင္ေလး လက္ကိုင္အိတ္ အနီေရာင္ေလးနဲ႕ကြ... ရုပ္ကေတာ့ သားသားနားနားထဲကပဲ.. ၀တ္ပံုစားပံုၾကည့္ရတာ နဲနဲေတာ့ ေဂၚလီဆန္မယ့္ပံုပဲ... ငါေတာင္ အနီေရာင္ ေတာ္ေတာ္ၾကိဳက္တတ္တဲ့ မိန္းကေလးပဲလုိ႕ေတြးမိေသးတယ္.. သူလည္း ဟိုတယ္ထဲ၀င္သြားေတာ့ သာမန္အခန္းပဲ ငွားမယ္ထင္တာေပါ့... ဒါေပမယ့္ မဟုတ္ဘူးကြ.. မန္ေနဂ်ာက အဲဒီေကာင္မေလးကို အေဆာင္ေလးကို လုိက္ပုိ႕ခိုင္းမွပဲ အေဆာင္ငွားတဲ့ေကာင္မေလးျဖစ္မွန္းသိေတာ့တယ္.... ထူးထူးဆန္းဆန္းတစ္ေယာက္

တည္းပါလား ေနာက္မွသူ႕ေကာင္ေလးျဖစ္ျဖစ္ ေယာက်ၤားျဖစ္ျဖစ္ လုိက္လာမွာထင္တယ္ လုိ႕ေတာင္ေတြးမိေသးတယ္... ဒီလုိနဲ႕ အေဆာင္ေလးကို ငါလုိက္ပုိ႕ျပီးေတာ့ ငါလည္း ထံုးစံအတုိင္း ဂိတ္တဲထဲ၀င္ေကြးတာေပါ့.. ဒီလုိနဲ႕ေနာက္တစ္ရက္ညေနပုိင္း၆ နာရီေလာက္ ငါအလုပ္စ၀င္တဲ့အခ်ိန္မွာ ကားနီေလးရပ္ထားတာ ေတြ႕လုိက္တယ္.. ငါပန္းပင္ေတြေရေလာင္းရင္းနဲ႕ အေဆာင္နားကိုေရာက္ေတာ့ အဲဒီေကာင္မေလးက ေက်ာက္ခံုေလးမွာထုိင္ျပီး ဖုန္းေျပာေနတယ္... နဲနဲလွမ္းေတာ့ ဘာေျပာေနသလဲေတာ့မၾကားရဘူး .. ဒါေပမယ့္ ေကာင္မေလးၾကည့္ရတာ ဖုန္းေျပာရင္း ငိုေနပံုပဲ... ဘာျပသနာျဖစ္လဲေတာ့မသိဘူး.. ခဏၾကာေတာ့ “ေအး နင္ဒီေနရာကိုလာခဲ့ ငါဒီကပဲေစာင့္ေနမယ္ .. ဘာမွဆက္မေျပာနဲ႕.. နင္မလာမခ်င္းေစာင့္ေနမယ္...” ဆိုျပီး ဖုန္းကိုပိတ္လုိက္တယ္.. ဒီလုိနဲ႕ ငါလည္း ဘာျပသနာေတြျဖစ္ၾကအုန္းမလဲ မသိဘူးလုိ႕ မဆီမဆုိင္ေတြးလုိက္မိေသးတယ္.. ည ၃ နာရီေလာက္မွာ ေကာင္မေလးက သူ႕ကားဆီကိုထြက္လာတယ္.. ၾကည့္ရတာ တစ္ညလံုး မအိပ္ထားေသးတဲ့ပံုပဲ...

ေဒါသလည္း ေတာ္ေတာ္ထြက္ေနတဲ့ပံုပဲ.. ေနာက္ ကားကို တရၾကမ္းေမာင္းထြက္သြားတာပဲ.. ဒီလုိနဲ႕ မနက္ ၃ နာရီခြဲ ၄ နာရီေလာက္မွာ ဟိုတယ္ကုိဖုန္းလာတယ္.. ေကာင္မေလး ကားေမွာက္လို႕ ဆံုးျပီတဲ့... မန္ေနဂ်ာေရာ ဧည့္ၾကိဳေတြေရာ

ျပာယာခတ္ျပီး ေျပာလို႕သိရတာေလ.. ေနာက္ေတာ့ ရဲေတြေရာက္လာျပီး မန္ေနဂ်ာကို ေမးစမ္းျပီး သက္ဆုိင္သူကုိ ဆက္သြယ္ထားတဲ့အေၾကာင္းနဲ႕ ေကာင္မေလးပစၥည္းေတြလာယူသြားတယ္...ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ေကာင္မေလးရဲ႕ လက္ကိုင္အိတ္အနီေရာင္ေလးက ကုတင္ေအာက္မွာ က်န္ခဲ့တယ္... လူေတြမ်ား ပစၥည္းအစြဲအလမ္း

အရမ္းေၾကာက္ဖုိ႕ေကာင္းတယ္ကြ.. ေနာက္မွ သိရတာက အဲဒီလက္ကုိင္အိတ္က ေကာင္မေလးအၾကိဳက္ဆံုးလက္ကိုင္အိတ္.. အဲဒီလက္ကုိင္အိတ္ထဲမွာ ေကာင္မေလးအျမဲေရးတဲ့ ဒိုင္ယာရီအနီေရာင္ေလးတစ္အုပ္ပါတယ္တဲ့... မန္ေနဂ်ာလည္း သိသိခ်င္း ရဲကုိအေၾကာင္းၾကားျပီး လာပို႕ရမလား ဖုန္းဆက္ေမးျပီး ခဏေနေတာ့ လက္ကိုင္အိတ္ကို ရဲစခန္းသြားပုိ႕တယ္.. သြားပုိ႕ျပီး ျပန္ေရာက္လာရံုရွိေသးတယ္... လက္ကိုင္အိတ္က အဲဒီအခန္းထဲမွာ ေနရာမပ်က္ျပန္ေတြ႕လုိက္ရတယ္... ဟာ.. ဘာလဲေပါ့.. ေနာက္ ေကာင္မေလးနဲ႕သက္ဆုိင္သူတစ္ေယာက္ေရာက္လာတယ္... ေကာင္မေလးအေဖျဖစ္မယ္ထင္တယ္... ေကာင္မေလးကိုေတာ္ေတာ္ခ်စ္ပံုပဲ.. ေကာင္မေလးေနာက္ဆံုးတည္းသြားတဲ့ အေဆာင္ကို ေသခ်ာလုိက္ၾကည့္ျပီး လက္ကိုင္အိတ္ေလးနဲ႕ ဒိုင္ယာရီေလးကိုလည္း ေသခ်ာၾကည့္တယ္... ဒုိင္ယာရီေလးဖတ္ျပီး မ်က္ရည္ေတြေတာင္က်တယ္.. ဒီအခ်ိန္မွာ အလံုပိတ္ထားတဲ့ အေဆာင္ထဲက လုိင္ကာေတြ သိသိသာသာလႈတ္လာတယ္.. ေကာင္မေလးအေဖက ေသသြားတဲ့သူ႕သမီးက သူ႕ကိုအိမ္မက္ေပးတယ္ တဲ့... သူဒီမွာေနရတာေပ်ာ္တယ္.. ဘယ္မွလည္း မသြားခ်င္ဘူး ...တဲ့.. ျဖစ္ႏုိင္ရင္ ဒီေနရာေလးကို အပိုင္လုိခ်င္တယ္.. သူ႕ရဲ႕ေနာက္ဆံုးဆႏၵေလးကို ျဖည့္ဆည္းေပးပါ လုိ႕ေျပာတယ္ တဲ့.... ဒါနဲ႕ ဒီအေဆာင္ေလးကိုေရာင္းႏုိင္မလားေပါ့.. ဟုိတယ္သူေဌးကလည္း ပထမ မေရာင္းႏုိင္ဘူး .. ဘာညာေပါ့... ဒီလုိနဲ႕ မေရာင္းဘဲထားလုိက္တာ ေနာက္အဲဒီအေဆာင္ကိုလာတည္းခိုတဲ့သူေတြကို အသံေတြ၊ ရုပ္ေတြ၊ အနံ႕ေတြနဲ႕ေျခာက္ပါေလေရာ... ဘယ္သူမွမေနႏုိင္ဘူး.. ဒီလုိနဲ႕ေနာက္ဆံုး ဟုိတယ္သူေဌးလည္း ေရာင္းလုိက္ရတယ္... ေနာက္ျပီး ဟိုတယ္နဲ႕ အဲဒီအေဆာင္ျခံခပ္ဖို႕ ၾကိဳးစားေတာ့တာပဲ.. အကုန္လံုး တုိင္းတာျပီးျပီ.. ဒါေပမယ့္ အဲဒီညမွာပဲ သူေဌးကို အိမ္မက္ေပးတယ္.. ျခံမခပ္ဖုိ႕ တဲ့... သူေဌးကလည္း အဲဒီအေဆာင္ကသူနဲ႕မဆုိင္ေတာ့တဲ့အေၾကာင္း ဟိုတယ္လံုျခံဳေရးအတြက္ တည္းခိုတဲ့သူေတြ အေႏွာင့္အယွက္မျဖစ္ေရးအတြက္ ခပ္တာျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပတယ္ တဲ့... ဒါေပမယ့္ ေသသြားတဲ့ေကာင္မေလးက သူရွိတဲ့ အေဆာင္ေလးကို ျခံခပ္ျပီး သီးသန္႕လုပ္မပစ္ရင္ သူ႕ကို အေႏွာင့္အယွက္မေပးရင္ ဘယ္သူ႕ကိုမွမေျခာက္လွန္႕ပါဘူးလုိ႕ ကတိေပးတယ္ တဲ့... သူေဌးက အတင္းခပ္မယ္လုပ္တုန္း သူေဌးရဲ႕ သမီးအငယ္ေလး ညေနတစ္ညေနမွာ ျခံ၀င္းထဲေလွ်ာက္ေဆာ့ျပီး အဲဒီအေဆာင္ဘက္ထြက္သြားတယ္..ေနာက္ အေဆာင္ေရွ႕မွာ အသည္းအသန္ငိုျပီး ဖ်ားတာမေပ်ာက္ေတာ့ဘူး.. ေနာက္ျပီး သူေဌးကိုလည္း အိမ္မက္ထပ္ေပးတယ္..ထပ္လုပ္ရင္ သူေဌးသမီးေလးကို ပုိဆုိးေအာင္လုပ္မယ္ ဆုိလုိ႕ေနာက္ဆံုးသူေဌးလည္း ျခံမခပ္ရဲေတာ့ဘဲ အဲဒီအေဆာင္ကိုေသာ့ခပ္၊ အနားကိုဘယ္သူမွမသြားခုိင္းတာ ခုထက္ထိပဲ.. ငါ့ညီ..”

ကၽြန္ေတာ္။ ။ “ ဒါနဲ႕ ကိုေဇာ္ၾကီး.. အဲဒီ ေသသြားတဲ့ေကာင္မေလးရဲ႕ ဒုိင္ယာရီထဲမွာ ဘာေတြေရးထားလဲ .. မသိဘူးလား... ”

ကိုေဇာ္ၾကီး။ ။ “ ေအး.. ငါလည္းသိခ်င္တာေပါ့... ဒါနဲ႕ မန္ေနဂ်ာက တဆင့္ စံုစမ္းေသးတယ္... သူေျပာျပတာကေတာ့.. “ဒုိင္ယာရီထဲမွာ ေသသြားတဲ့ေကာင္မေလးရဲ႕မိသားစုဓါတ္ပံုပါတယ္...ေနာက္ျပီး ေကာင္မေလးနဲ႕ သူ႕ေကာင္ေလး တြဲရုိက္ထားတဲ့ ဓါတ္ပံုတစ္ပံုပါတယ္.. ငါသိရတာက ေကာင္မေလးကားေမွာက္ျပီး မဆံုးခင္ ရက္စြဲနဲ႕ပါတာကေတာ့

ေကာင္မေလးရဲ႕အေမဆံုးျပီး ေကာင္မေလးက မိေထြးနဲ႕ေနရတာ အရမ္းစိတ္ညစ္လုိ႕ထြက္လာတဲ့အေၾကာင္း.. သူ႕ေကာင္ေလးဆီအျပီးထြက္လာတဲ့အေၾကာင္း... ဒါေပမယ့္ ေကာင္ေလးက သစၥာမရွိဘဲ သူ႕ကြယ္ရာမွာ မိန္းမတစ္ေယာက္ရွိေၾကာင္း... ေနာက္ဆံုးစာရင္းရွင္းဖို႕ထြက္သြားတာျဖစ္ေၾကာင္းနဲ႕ အဲဒီအျဖစ္အပ်က္ေတြက သူ႕ဘ၀ရဲ႕ဒုိင္ယာရီေတြပဲ.. ေကာင္းေကာင္းမွတ္တမ္းတင္ထားရမယ္လုိ႕ ေနာက္ဆံုးေရးထားတယ္ကြ”... လုိ႕ေျပာတယ္.. ”

ကၽြန္ေတာ္။ ။ “အင္း.. ၾကားရတာ စိတ္မေကာင္းစရာပဲဗ်ာ.. ဒါဆုိ သူက ကၽြန္ေတာ့္ကို ဘာလုိ႕ေျခာက္တာလဲ.. ”

ကိုေဇာ္ၾကီး။ ။ “ ေအာ္.. သူ ဒီျခံထဲမွာ ရွိတဲ့အေၾကာင္း... မင္းကို အသိေပးတာ..ျဖစ္မွာေပါ့.. ”

ကၽြန္ေတာ္။ ။ “ အင္း .. ဒါလည္း ျဖစ္ႏုိင္တာပဲ... ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တစ္ခုမရွင္းတာက အဲဒီေကာင္မေလးကို ဘုန္းဘုန္းေတြ အကူအညီနဲ႕ေမာင္းမထုတ္ၾကဘူးလား.. ေျပာခ်င္တာက တျခားေနရာတစ္ခုခုေပးျပီး ဟိုတယ္ထဲမွာ မထားရင္ေရာ...”

မိုးၾကီး။ ။ “ မင္းကလည္း သတိမထားမိဘူးလား.. ဟိုတယ္ပိုင္ရွင္က ခရစ္ယာန္ေလကြာ.. သူတုိ႕လည္း သူတို႕နည္းနဲ႕လုပ္မွာေပါ့.. ”

ကိုျဖိဳး။ ။ “ ေအး..ေနာက္ျပီး ေကာင္မေလးရဲ႕အေဖကိုယ္တုိင္က ဘယ္မွႏွင္မထုတ္ပါနဲ႕ ဆုိျပီး သက္သက္အေဆာင္၀ယ္ေပးထားတာၾကည့္ပါလား... ”

ကၽြန္ေတာ္။ ။ “ အဲတာ မေကာင္းဘူးကြ.. ဒီဘ၀ကေန လြတ္ေအာင္လုပ္မေပးသလုိျဖစ္ေနတယ္..ငါ့ကိုေျခာက္တာကလည္း လြတ္ခ်င္လုိ႕လားမွ မသိတာ... ”

ကိုေဇာ္ၾကီး။ ။ “ ေအး...ျဖစ္ႏုိင္တာပဲ...သူလည္း အခ်ိန္တန္ေတာ့လြတ္ခ်င္မွာေပါ့ကြာ... ဘယ္မွမွမသြားရတာ.. ေတြးၾကည့္ရင္ သနားစရာပါကြာ.. ”

ကၽြန္ေတာ္။ ။ “ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ဘယ္လုိလြတ္ေအာင္လုပ္ေပးႏုိင္မလဲ.. ”

ကုိေဇာ္ၾကီး။ ။ “ေနအုန္းကြ.. သူက တကယ္လြတ္ခ်င္တာလား.. သက္သက္ သူရွိေၾကာင္း ေျခာက္တာလား မသိဘူး...ေတာ္ၾကာရန္စသလုိျဖစ္ေနမွ အရွည္ၾကီးထက္ဆုိးမယ္ေနာ္.. ”

ကၽြန္ေတာ္။ ။ “ အင္း..ဒါဆုိ အဲဒီေကာင္မေလးကို ေမးၾကည့္မွပဲ ရေတာ့မယ္.. ”

ကိုျဖိဳး။ ။ “ မင္းက ဘယ္လုိေမးမွာလဲ... ၾကည့္လုပ္အုန္းေနာ္... ”

ကၽြန္ေတာ္။ ။ “ စိတ္ခ်ပါကြာ.... ငါ့နည္း ငါ့ဟန္နဲ႕ေမးမွာပါ... ကဲ ငါလည္း လစ္ေတာ့မယ္... မနက္ျဖန္မွ ဆံုမယ္ေဟ့.. အားလံုးပဲ လစ္ျပီ... လက္ဘက္ရည္ဖုိး ရွင္းလုိက္ၾကေနာ္.. ဟဲဟဲ..မနက္ျဖန္မွ ငါတုိက္မယ္... ”

ကၽြန္ေတာ္ ေျပာေျပာဆုိဆို လက္ဘက္ရည္ဆုိင္က ထထြက္လာလုိက္သည္.. ရင္ထဲမွာေတာ့ ယေန႕ညအတြက္ အစီအစဥ္ေတြ ဆြဲလ်က္...

(၃)

ထုိေန႕ညေနဘက္ေရေလာင္းေတာ့ အေဆာင္ေလးကို ေသခ်ာၾကည့္ျပီး ေတြးလုိက္သည္.. ညက်မွ ေတြ႕တာေပါ့ေနာ္..လုိ႕..

ညဘက္ ၂ နာရီေလာက္...

ဟိုတယ္တစ္ခုလံုး အိပ္ေမာက်ေနသည္... စိတ္ထဲမွာေတာ့ ငါဒီမွာ လုပ္ေနတုန္း ဘယ္တည္းခိုသူမွ မလာပါေစနဲ႕လုိ႕ေပါ့... ဒီလုိနဲ႕အေဆာင္ေလးဆီကို ဓါတ္မီးတစ္လက္.. သိမ္၀င္ပုတီးတစ္ကံုး.. ၾကိဳတင္သိမ္းထားသည့္ အုန္းမႈတ္ခြက္ ႏွစ္ခု..ပရိတ္ရည္ တစ္ပုလင္းႏွင့္ လာခဲ့သည္.. ကုိယ္က ဘာဆရာ ဘာဂုိဏ္း၀င္မွ မဟုတ္ပါဘူး.. ဘာမွမတတ္လည္း မတက္ပါဘူး.. ဒါေပမယ့္ စိတ္ထဲမွာေတာ့ ေကာင္မေလးကို သနားေနမိတယ္.. တကယ္လို႕သူလြတ္ခ်င္ေနရင္ ကိုယ္တတ္ႏုိင္သမွ်လုပ္ေပးဖုိ႕ကိုလည္း စဥ္းစားေနမိတယ္... နဲနဲေတာ့လန္႕တယ္ေလ.. ေတာ္ၾကာအရွည္ၾကီးလုိလုပ္ေနမွ... သူ႕ကိုမကယ္ရဘဲ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ျပန္ကယ္ေနရအုန္းမယ္...

အေဆာင္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လာမွာကို ၾကိဳသိေနသလုိ ပုရစ္သံေတြ၊ ပိုးေကာင္ငယ္ေလးေတြ အသံေတြေတာင္ တိတ္ေနတယ္.. စိတ္ထဲမွာ ထိတ္ခနဲပဲ.. အင္း... ငါဘာလုပ္ရင္ေကာင္းမလဲ... ခုခ်ိန္ျပန္လွည့္သြားရင္ မွီႏုိင္ေသးတယ္...

ေတာ္ၾကာ ေျပးေပါက္မွားေနရင္ ဒုကၡ.. ဆုိျပိးေတြးမိေသးတယ္... ဒါေပမယ့္ မထူးပါဘူးကြာ.. ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ဆုိျပီး အေဆာင္ေရွ႕တည့္တည့္ေက်ာက္ခင္းလမ္းေပၚမွာ အရင္ဆံုး ပရိတ္ေရႏွင့္ စည္းေလး ၀ုိင္းတယ္..ေနာက္ျပီး သိမ္၀င္ပုတီးကို လည္ပင္းမွာ စြပ္.. (မသိရင္ သိုက္ဆရာလုိလုိ ဘာလုိလိုနဲ႕ .. ဟဟ..) အုန္းမႈတ္ခြက္ႏွစ္ခြက္ကို စည္းအျပင္မွာထား... အုန္းမႈတ္ခြက္ကုိထားတာကလည္း တစ္ခုက ပက္လက္.. တစ္ခုက ေမွာက္ခံုထားတာ... (ဘာနည္းမွမဟုတ္ဘူး.. ကိုယ့္အၾကံနဲ႕ကိုယ္ေနာ္.. လုိက္လုပ္လုိ႕မွားရင္ မသိဘူးေနာ္..)..ေနာက္ျပီး တုတ္တို မာမာေလးတစ္ေခ်ာင္းကို စည္းအျပင္မွာထားလုိက္တယ္... ျပီးတာနဲ႕... ဂုဏ္ေတာ္ကိုးပါး.. ၂၄ ပစၥည္းနဲ႕စည္းခ်... ဒီလုိလုပ္ေနတုန္း တေ၀ါေ၀ါနဲ႕ေလေတြတုိက္လာတယ္.. တျခားက မဟုတ္ဘူး.. အေဆာင္ဘက္က... ေတြးလိုက္မိေသးတယ္.. မၾကိဳက္လုိ႕မ်ားလား.. ကဲ လုပ္စရာရွိတာ လုပ္မယ္ ဆိုျပီး... စေခၚလုိက္တယ္..

“ ဒီအေဆာင္အတြင္းမွာ ရွိတဲ့ မကၽြတ္မလြတ္ေသးတဲ့ မိန္းကေလး စည္းအျပင္ဘက္ကုိ ၾကြပါ.. ” ဆုိျပီးေတာ့ေပါ့... ဒီအခ်ိန္္မွာ အေဆာင္မီးေတြ ျဖတ္ခနဲလင္းလာတယ္... စိတ္ထဲမွာေတာ့ နဲနဲလန္႕လာတယ္.. ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ငါ့မွာ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ အားကိုးရွိသားပဲ.. သူ႕ကို ဒုကၡေပးဖုိ႕မွ မဟုတ္တာ.. ေၾကာက္စရာမလုိဘူး ဆုိျပီး အားျပန္တင္းမိတယ္.. ဒီအခ်ိန္မွာ.. အေဆာင္တံခါး ကၽြီ ခနဲပြင့္လာျပီး.. ျဖဴျဖဴအရိပ္တစ္ခု တေရြ႕ေရြ႕ေရွ႕တိုးလာတယ္... ပံုစံက မီးခိုးေငြ႕ေတြ စုေနသလုိပဲ.. ဒါေပမယ့္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ပံုစံေပၚတယ္.. ဒါနဲ႕..

“ မင္းက ဒီအေဆာင္က မကၽြတ္မလြတ္ေသးတဲ့ မိန္းကေလးဆိုရင္ ေမွာက္ထားတဲ့ အုန္းမႈတ္ခြက္ကုိ တီးျပပါ.. မဟုတ္ရင္.. လွန္ထားတဲ့ အုန္းမႈတ္ခြက္ကို ခ်ထားတဲ့ တုတ္တိုနဲ႕တီးျပပါ.. ” လုိ႕ေျပာလုိက္တယ္.. အဲဒီခဏမွာ လႈတ္ရွားမႈတစ္စံုတစ္ရာမရွိဘဲ ေမွာက္ထားတဲ့အုန္းမႈတ္ခြက္ကို ေထာက္ခနဲ တီးျပတာ ၾကားလုိက္ရတယ္... ( မဆုိးဘူး... နဲနဲတုိးတက္လာတယ္ေပါ့.. ) သိပ္အမ်ားၾကီးေမးလုိ႕မျဖစ္ဘူး ဆိုတာ သိေနတယ္...

“ မင္း ရွိေနတာ အခု ငါသိရျပီ.. ဒါေၾကာင့္ မင္းကို ကယ္တင္ခ်င္လုိ႕ အခုေရာက္လာတာပဲ.. ဒီဘ၀က မင္းလြတ္ေျမာက္ခ်င္တယ္ဆုိရင္ ေမွာက္ထားတဲ့ အုန္းမႈတ္ခြက္ကုိ တီးျပပါ.. တကယ္္လို႕ မလြတ္ေျမာက္ခ်င္ဘူး.. ဆက္ေနခ်င္တယ္ဆုိရင္.. လွန္ထားတဲ့ အုန္းမႈတ္ခြက္ကုိတီးျပပါ.. ” ေမွာက္ထားတဲ့ အုန္းမႈတ္ခြက္သံ ေထာက္ခနဲ ထြက္လာျပန္တယ္... စိတ္မေကာင္းစရာပါပဲ.. အေရးၾကီးတာ ေမးရအုန္းမယ္..

“ မင္း ဒီအေဆာင္က ထြက္ခြာခြင့္ရွိလား... မင္းအတြက္ အလွဴတစ္ခုလုပ္ေပးဖို႕ မင္းသာဓုေခၚျပီး ေနာက္တဆင့္ ျမင့္တဲ့ဘ၀ေရာက္ဖုိ႕အတြက္ပါ... တကယ္လုိ႕ ထြက္ခြာခြင့္ရွိတယ္ ဆုိရင္ ေမွာက္ထားတဲ့ အုန္းမႈတ္ခြက္ကုိ တီးျပပါ.. မဟုတ္ရင္.. လွန္ထားတဲ့ အုန္းမႈတ္ခြက္ကုိ တီးျပပါ...” ... တေအာင့္ေလာက္ၾကာတဲ့အထိ ဘာအသံမွ ထြက္မလာဘူး.. ကၽြန္ေတာ္ စဥ္းစားရၾကပ္သြားတယ္.. သူထြက္ခြင့္မရတာလား .. ရတာလား... အၾကံတစ္ခုရလုိက္တယ္...

“ ငါျပင္ေမးတယ္.. မင္းကို ငါ တစ္ခုခုနဲ႕လာေခၚရင္ ထြက္လုိ႕ရလား... ရရင္ ေမွာက္ထားတဲ့ အုန္းမႈတ္ခြက္ကုိ တီးျပပါ.. မရရင္.. လွန္ထားတဲ့ အုန္းမႈတ္ခြက္ကုိတီးျပပါ.. ” ဆုိေတာ့ ေမွာက္ထားတဲ့ အုန္းမႈတ္ခြက္ကို တေထာက္ေထာက္နဲ႕ တီးျပတယ္... ၾကည့္ရတာ.. ၀မ္းသာသြားတဲ့ ပံုပဲ... အိုေက.. လံုေလာက္သြားျပီ..

“ ေကာင္းျပီ.. ဒါဆုိ ေနာက္ ၂ ရက္အတြင္း မင္းကို ငါလာေခၚမယ္... မင္း၀မ္းသာဖုိ႕သာျပင္ထားေပေတာ့...” .. ကၽြန္ေတာ္လည္း ၀မ္းသာျပီးေတာ့ “ မင္း၀မ္းသာတယ္ဆုိရင္ ေမွာက္ထားတဲ့ အုန္းမႈတ္ခြက္ကုိ တီးျပပါ..” ဆုိေတာ့ တေထာက္ေထာက္နဲ႕ တီးေနလုိက္တာမ်ားဗ်ာ.. ကၽြန္ေတာ္ဆုိ ေၾကာက္ဖုိ႕ေတာင္ ဘယ္နားမွာမွန္းမသိဘူး.. ၀မ္းသာလုိ႕ ၾကက္သီးေတာင္ထတယ္..

“ အိုေက.. မင္းျပန္လို႕ရျပီ.. ငါနဲ႕အခုလုိလာေဆြးေႏြးတာကို မင္းကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္.. ဒီ ၂ ရက္အတြင္း မင္းဘယ္သူ႕ကိုမွ မေျခာက္လွန္႕ပါနဲ႕.. မင္းရဲ႕လုိအင္ဆႏၵ အျမန္ဆံုးျပည့္၀ပါေစ... ” လုိ႕ ဆုေတာင္းေပးေတာ့ အဲဒီ အရိပ္က တေရြ႕ေရြ႕နဲ႕အေဆာင္ဘက္ျပန္ထြက္သြားျပီး... ေနာက္ အေဆာင္မီးပါ မွိတ္သြားတယ္.... ကၽြန္ေတာ္လည္း ပစၥည္းေတြသိမ္းဆည္းျပီး ျပန္လာခဲ့တာေပါ့.. အျပန္လမ္းမွာ ၀မ္းသာၾကည္ႏူးမႈေတြနဲ႕... ေရွ႕ဆက္လုပ္စ၇ာေတြကို စဥ္းစားရင္း...

(၄)

ေန႕လည္ပုိင္း သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ေတြ႕ျပီး အျဖစ္အပ်က္ေတြေျပာျပေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း အံ့ၾသ၀မ္းေတြသာလုိ႕... ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ စုတိုင္ပင္ၾကည့္ေတာ့..

ကိုေဇာ္ၾကီး။ ။ “ ငါနဲ႕ အသိဘုန္းၾကီး တစ္ပါးရွိတယ္.. အဲဒီဘုန္းၾကီးဆီမွာ အၾကံေတာင္းၾကည့္ပါလား... ”

ကၽြန္ေတာ္။ ။ “ ေကာင္းတယ္ .. အခုပဲ သြားၾကမယ္.. ”

ကၽြန္ေတာ္ တက္ၾကြေနပါတယ္.. ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေရာက္ေတာ့ အဆင္သင့္ပဲ.. ကိုေဇာ္ၾကီးအသိ ဘုန္းဘုန္းၾကီးကိုေတြ႕လုိက္ရပါတယ္... အျဖစ္အပ်က္ေတြ အကုန္ေလွ်ာက္တင္အကူအညီေတာင္းေတာ့.. ဘုန္းဘုန္းက “ ေကာင္းတာေပါ့... ဒါဆို မနက္ျဖန္ အဲဒီ ဒကာမေလးကို ကူညီဖို႕ ဘုန္းဘုန္း အဲဒီဟိုတယ္ေရွ႕ကို ၾကြခဲ့မယ္.... ”

ကၽြန္ေတာ္။ ။ “ ေက်းဇူးလည္းတင္ ၀မ္းလည္းသာပါတယ္ဘုရား.. တပည့္ေတာ္လည္း ကယ္တင္ခ်င္လုိ႕လုပ္လုိက္တာပါ ဘုရား.. ဘုန္းဘုန္း ဟုိတယ္ေရွ႕ၾကြခဲ့မယ္ဆိုရင္ေတာ့ အတုိင္းထက္ အလြန္ေပါ့ဘုရား.. ဒါေပမယ့္ ဘုန္းဘုန္း မနက္အေစာၾကီး ၾကြလုိ႕အဆင္ေျပပါ့မလား ဘုရား.. တပည့္ေတာ္ထဲက တစ္ေယာက္ေယာက္မ်ား လာၾကိဳရင္... ” ဘုန္းဘုန္းကလက္ကာလုိက္ရင္း ...

“ မလုိပါဘူး.. တကာေလး.. ဘုန္းဘုန္းတုိ႕ မနက္ေစာေစာၾကြလာခဲ့ပါ့မယ္.. ”

ကၽြန္ေတာ္။ ။ “ တင္ပါ့ဘုရား.. ဒါဆုိရင္လည္း အထူးေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဘုရား.. တပည့္ေတာ္တုိ႕ကို သြားခြင့္ျပဳပါအုန္း... ” ” ေအး..ေအး..တကာတို႕... သြားလမ္းသာလုိ႕လာလမ္းေျဖာင့္ျဖဴးႏုိင္ၾကပါေစ.. လိုအင္ဆႏၵေတြတလံုးတ၀တည္းျပည့္စံုၾကပါေစ.. ” “ ေပးတဲ့ဆုနဲ႕ျပည့္ပါေစ ဘုရား... ” ဘုန္းဘုန္းကို ဦးတုိက္ရင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ျပန္လာခဲ့ၾကတယ္..

ဒီည ကိုေဇာ္ၾကီးေရာ.. ကိုျဖိဳးေရာ... မိုးၾကီးေရာ အလုပ္မဆင္းဘဲ ကၽြန္ေတာ့္ဟိုတယ္မွာ လာအိပ္ဖုိ႕ ဆံုးျဖတ္လုိက္ၾကတယ္..

ကိုျဖိဳး။ ။ “ ဘုန္းဘုန္းေတြလာရင္ ဆြမ္းကပ္ဖုိ႕ကိစၥ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ.. ”

မိုးၾကီး။ ။ “ အဲတာေတာ့ မပူနဲ႕ကြ... အဲဒီဟိုတယ္နားမွာ ငါ့အစ္မအိမ္ရွိတယ္... ငါ့အစ္မက အလွဴအတမ္းဆို သိပ္၀ါသနာပါတာ.. ဆြမ္းဟင္းကို ငါသူ႕အိမ္မွာဒီည အိပ္ျပီး ခ်က္လုိက္မယ္... ကိုျဖိဳး မင္းလုိက္ကူေနာ္.. ”

ကိုျဖိဳး။ ။ “ ေအးပါကြ.. ဒါနဲ႕ မင္းက အဲဒီသရဲမေလးကို ဘယ္လုိေခၚမွာလဲ... ကိုမင္း..”

ကၽြန္ေတာ္။ ။ “ ငါလည္းမသိေသးဘူးကြ.. ဒါေပမယ့္ ေသတဲ့လူေတြကို အိမ္ျပန္ေခၚရင္ေတာ့ ဆီး(ဇီး)ကိုင္းေလးနဲ႕ ပုတ္ျပီးေခၚရင္ ရတယ္လုိ႕ၾကားဖူးတာပဲ... ”

ကုိေဇာ္ၾကီး။ ။ “ ေအး.. ဒါဆုိ ညေန ငါလာရင္ ဆီး(ဇီး) ကိုင္း ယူခဲ့မယ္.. ”

ကၽြန္ေတာ္။ ။ “ ဟုတ္..ေက်းဇူးပဲ.. ကိုေဇာ္ၾကီး.. ကၽြန္ေတာ္လည္း ဆီး(ဇီး)ကိုင္းမရွိလုိ႕ ဘာနဲ႕ေခၚရမလဲ စဥ္းစားေနတာ.... ”

ကိုေဇာ္ၾကီး။ ။ “ ကဲ.. စီစဥ္စရာရွိတာ စီစဥ္ၾကရေအာင္.. လမ္းခြဲမယ္.. ”

ကၽြန္ေတာ္။ ။ “ ဟုတ္.. အခုလို ၀ုိင္း၀န္းလုပ္ေဆာင္ေပးၾကတဲ့ ေဘာ္ေဘာ္ေတြကို ဒီေန႕လက္ဘက္ရည္တုိက္မယ္.. ”

ကုိျဖိဳး။ ။ “ အဲဒီအစီအစဥ္က အေကာင္းဆံုးပဲ... ဟားဟား.. ”

ဒီလုိနဲ႕ ...

ညပုိင္းေရာက္ေတာ့ ဗုဒၶဘာသာျဖစ္တဲ့ မန္ေနဂ်ာကိုေတာ့အက်ိဳးအေၾကာင္း ေျပာျပထားလုိက္တယ္... မန္ေနဂ်ာကသူ႕ကိုခုမွေျပာရပါ့မလား ဆုိျပီး စိတ္ဆုိးေသးတယ္.. ဒါေပမယ့္ ေသခ်ာရွင္းျပလုိက္ေတာ့မွပဲ မနက္ျဖန္ဘုန္းၾကီးဆြမ္းကပ္ရင္ သူပါ အလွဴပါမယ္ ဆိုတဲ့အေၾကာင္းေျပာတယ္.. ဘယ္ေနရာမွာ ဆြမ္းကပ္မလဲေမးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က အားလံုးအဆင္ေျပေအာင္ ဂိတ္တဲမွာပဲ လုပ္မယ့္အေၾကာင္း .. (ဂိတ္တဲသာဆိုတာ က်ယ္တယ္ဗ်.. ) ေျပာလုိက္တယ္.. ပုိင္ရွင္က ခရစ္မဟုတ္လား.. ဟိုတယ္မွာလုပ္ရင္ မေကာင္းဘူးေလ.. ဒီလုိနဲ႕ ည ၃နာရီေလာက္မွ သြားေခၚမယ္လို႕ ဆံုးျဖတ္လုိက္တယ္... ကိုေဇာ္ၾကီးလည္း ရွိေနတာနဲ႕ တေမွးေလာက္ေမွးလုိက္အုန္းမယ္လုိ႕ ကိုေဇာ္ၾကီးကို ေျပာျပီး အိပ္လုိက္တယ္.. အိပ္ေပ်ာ္သြားလုိက္တာ.. ကိုေဇာ္ၾကီးကလည္း မႏိုးမိဘူးဗ်.. သူလည္း အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္.. ကၽြန္ေတာ့္အိမ္မက္ထဲမွာ မိန္းမတစ္ေယာက္ ဂိတ္တဲေပါက္၀နားမွာ လာၾကည့္ေနသလိုခံစားရတယ္.. ေနာက္ျပီး လက္ညိဳးထိုးျပီး ဘာေတြေျပာေနမွန္းလည္းမသိဘူး.. ကၽြန္ေတာ္ ဇာတ္ခနဲလန္႕ႏိုးလာေတာ့ မ်က္လံုးေရွ႕မွာ ရိပ္ခနဲေတြ႕လုိက္သလိုပဲ.. ကၽြန္ေတာ္လည္း ခုမွ ဟာ.. ဆုိျပီး နာရီၾကည့္ေတာ့ ၃ နာရီ ၅ မိနစ္ဗ်.. ေနာက္က်ေနလုိ႕ လာႏိႈးတာျဖစ္မယ္.. (သရဲကေတာင္ လာႏိႈးရေအာင္ အဲေလာက္အအိပ္ၾကီးတာ).. ကုိေဇာ္ၾကီးကို ၾကည့္ေတာ့ သူက ႏွပ္ေနတာဗ်.. ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္.. ႏိႈးခုိင္းပါတယ္ ဆုိမွ သူကိုျပန္ႏိႈးရတယ္.. အဲတာနဲ႕ သူ႕ကိုေစာင့္ခုိင္းျပီး သြားေခၚမယ္ လုပ္ေတာ့ ကိုေဇာ္ၾကီးကလုိက္ခဲ့ရမလား တဲ့... “ ေနပါေစဗ်ာ.. ဟုိေကာင္ေတြကိုသာ ဖုန္းဆက္ထားလုိက္ေတာ့ေနာ္.. ေနာက္က်ေနအုန္းမယ္... ဟိုေကာင္ေတြလည္း မအိပ္ပါေစနဲ႕ဗ်ာ.. ” ေျပာေျပာဆိုဆို ဆီး(ဇီး)ကိုင္းေလးကိုင္ျပီး အေဆာင္ဘက္ထြက္လာလုိက္တယ္.. ထံုးစံအတိုင္း အေဆာင္ေလးကေတာ့ တိတ္ဆိတ္လုိ႕ေပါ့.. ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲမွာလည္း ေၾကာက္စိတ္မရွိေတာ့ဘူး.. ဒီလုိနဲ႕ အေဆာင္နားေရာက္ေတာ့ အေဆာင္ထဲက မီးမွိန္မွိန္ေလးလင္းေနတယ္... ဆီး(ဇီး)ကိုင္းေလးနဲ႕တံခါးေခါက္မယ္ ၾကံျပီး လက္ရြယ္လုိက္တဲ့အခ်ိန္ ကၽြီ ခနဲ တံခါးပြင့္သြားတယ္.. ေအာ္ ကုတင္ေဘးက မီးလင္းေနပါလား... မီးအလင္းေရာင္ေအာက္မွာ ကုတင္ေဘးက စာၾကည့္စားပြဲေလးမွာ မိန္းမကိုင္လက္ကိုင္အိတ္ေလးတစ္ခုေတြ႕လုိက္ရေတာ့တာပါပဲ.. ႏွလံုးေသြးေတြရပ္သြားသလိုပဲ.. ဒီအိတ္... ဒီအိတ္ပဲ.. သူစြဲလမ္းတာေနမွာ.. ေနာက္ျပီး ဒီအိတ္ကို ယူသြားခုိင္းတာ ထင္တယ္.. ဒါေပမယ့္ အေဆာင္ထဲ၀င္ရမွာ ကၽြန္ေတာ္လန္႕ေနတယ္... ဟာကြာ.. ခုမွျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ေတာ့ ဆုိျပီး အေဆာင္ထဲ၀င္လုိက္တယ္... အေဆာင္ထဲမွာ အဲယားကြန္းဖြင့္

မထားေပမယ့္ ေအးစိမ့္ေနတယ္... ရင္ကေတာ့ တထိတ္ထိတ္နဲ႕ေပါ့ဗ်ာ.. မ်က္လံုးကုိ လက္ကိုင္အိတ္မွာပဲ ထားျပီး ဘယ္မွမၾကည့္မိေအာင္ တစ္လွမ္းခ်င္း လွမ္းလာခဲ့တယ္.. နားထဲမွာ ေလသံေတြလုိလုိ စကားေျပာသံေတြလိုလုိပဲ.. လူလည္းထူပူေနျပီ.. ၇လွမ္းေလာက္လွမ္းရင္ ေရာက္တဲ့ေနရာက ၇ မုိင္ေလာက္ေ၀းေနသလိုပဲ.. ဒါနဲ႕လက္ကိုင္အိတ္ကုိကိုင္လုိက္ေတာ့ ေအးလုိက္တာဗ်ာ.. လက္ကိုင္အိတ္ကေတာ္ေတာ္ေအးတာပဲ.. ထားလုိက္ေတာ့ .. နဲနဲေလးတယ္.. ယူျပီးတာနဲ႕ ေျပးထြက္ခဲ့လုိက္တယ္.. တစ္ကိုယ္လံုးေခၽြးေတြခ်ည္းပဲ.. မသိရင္ တာေ၀းေျပးလာတာက်ေနတာပဲ.. ဂိတ္တဲျပန္ေရာက္ေတာ့ ကိုေဇာ္ၾကီးက ၾကာလုိ႕ခုပဲလုိက္လာေတာ့မလုိ႕ တဲ့.. ဒါနဲ႕ကၽြန္ေတာ္လည္း အျဖစ္အပ်က္ေတြေျပာျပီး လက္ကိုင္အိတ္ကိုျပေတာ့..

ကုိေဇာ္ၾကီး။ ။ “ ဘယ္မွာလဲ မင္းလက္ကိုင္အိတ္ဆိုတာ.. ”

ကၽြန္ေတာ္။ ။ “ ကိုေဇာ္ၾကီးကလည္း ... ဒီမွာ မေတြ႕... ” ကၽြန္ေတာ္စကားမဆံုးခင္ လက္ထဲကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အသြားတုန္းက ယူသြားတဲ့ ဇီးကိုင္ေလး...“ ဟာ.. ဘာျဖစ္တာလဲ ဟ...”

ကုိေဇာ္ၾကီး။ ။ “ ကိုမင္း .. ကုိမင္း.. မင္းအိပ္ခ်င္မူးတူးျဖစ္ရင္ျဖစ္ ... မျဖစ္ရင္ မင္းကိုေနာက္ဆံုးအၾကိမ္ ေနာက္လုိက္တာျဖစ္မယ္ကြ... ဟားဟား”

ကၽြန္ေတာ္။ ။ “ ကုိေဇာ္ၾကီးေရ.. ကၽြန္ေတာ္ မအိပ္ခ်င္ေတာ့တာ ေသခ်ာတယ္ဗ်... ေနာက္တာဆိုရင္လည္း အဲလုိမေနာက္ပါနဲ႕ဗ်ာ.. .အသက္ထြက္သြားႏိုင္တယ္... ”

ကုိေဇာ္ၾကီး။ ။ “ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ကြာ.. သူပါလာမွာ ေသခ်ာပါတယ္.. ငါလည္း ဟုိေကာင္ေတြဆီကို ဖုန္းဆက္ျပီးျပီ.. မၾကာခင္လာလိမ့္မယ္.. ဒါနဲ႕ အဲဒီေကာင္မေလးက ဂိတ္တဲထဲကို၀င္လုိ႕မရေလာက္ေသးဘူးကြ.. ဒီမွာက ဘုရားပံုေတြနဲ႕...”

ကၽြန္ေတာ္။ ။ “ေအာ္ .. ဟုတ္သားပဲ.. ကၽြန္ေတာ္ေမ့သြားတယ္... ေနအုန္း..ခံုတစ္လံုးယူထုိင္ခုိင္းထားလုိက္မယ္... ”

ကၽြန္ေတာ္လည္း ဂိတ္တဲအျပင္ဘက္မွာ ထုိင္ခံုတစ္လံုးယူျပီး ... “ ခဏေစာင့္ရင္းနဲ႕ ဒီမွာထုိင္ေနာ္.. ” ေျပာလုိက္တာနဲ႕ အိခနဲ ထုိင္ခံုေျခေထာက္ေတြညြတ္သြားတာေတြ႕လုိက္တယ္.. (သရဲဘ၀မွာ ၀လာတာထင္တယ္.. ဟဟ)

ခဏၾကာေတာ့ ကိုျဖိဳးတို႕ေရာက္လာတယ္.. ခ်ိဳင့္ေတြနဲ႕...

ကၽြန္ေတာ္။ ။ “ မင္းတုိ႕ကလည္းေနာက္က်လုိက္တာကြာ.. ေစာင့္ခုိင္းရတာ အားနာဖုိ႕ေကာင္းတယ္... ”

မိုးၾကီးး။ ။ “ ေဆာရီးကြာ.. ငါ့အစ္မက သူပါလုိက္မယ္လုပ္ေနလုိ႕ မနည္းေခ်ာ့ျပီးထားခဲ့ရေသးတယ္.. ” ေျပာေျပာဆုိဆို အျပင္မွာခ်ထားေသာထုိင္ခံုတြင္ ၀င္ထုိင္ရန္လုပ္လုိက္သည္... ကၽြန္ေတာ္ တားခ်ိန္ေတာင္မရလိုက္.. မိုးၾကီးကို တစ္စံုတစ္ရာကတြန္းလုိက္သလို ဖုတ္ခနဲ လဲသြားသည္... “ ဟာ.. ဘာျဖစ္တာလဲကြ.. ”

ကၽြန္ေတာ္။ ။ “ မင္းကလည္း အဲဒီခံုမွာ ငါေနရာေပးထားတာကြ...”

မိုးၾကီးခုမွ မ်က္ႏွာအပ်က္အပ်က္နဲ႕... ေဆာရီးပါေနာ္..ဆုိတာေရာ.. ေတာင္းပန္ပါတယ္ဆုိတာေရာ အကုန္စံုေအာင္ေတာင္းပန္ေနေလသည္... ကၽြန္ေတာ္လည္း မသိပါသျဖင့္အျပစ္မယူရန္ေတာင္းပန္မိသည္..

မၾကာမီ ဘုန္းဘုန္းမ်ားၾကြလာျပီး ဂိတ္တဲေပၚမွာတင္ ဆြမ္းကပ္လုိက္သည္...ထို႕ေနာက္ ဘုန္းဘုန္းက ယူခုိင္းသျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္သြားေခၚေသာ ဆီး(ဇီး)ကိုင္းေလးကို အေရွ႕သုိ႕ခ်ထားျပီး တရားနာေလသည္.. ထို႕ေနာက္ သာဓုေခၚေနခ်ိန္တြင္ ထုိဆီး(ဇီး)ကိုင္းေလးမွာ သိသိသာသာ လႈပ္ယမ္းေနသည္ကို အားလံုးေတြ႕ၾကရေလသည္... ထို႕ေနာက္ သံုးၾကိမ္ခပ္ျပင္းျပင္းလႈတ္ရွားျပီး ျငိမ္သြားသည္ကိုေတြ႕လုိက္ရေလသည္.. ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထဲ ေအာ္... သူေကာင္းရာဘ၀ေရာက္သြားျပီထင္ပါရဲ႕...လုိ႕ေတြးလိုက္မိသည္.. ဘုန္းဘုန္းတို႕လည္း ထုိ ဆီး(ဇီး)ကိုင္းေလးကို သင့္ေတာ္ရာေတြ လြင့္ပစ္ရန္ မိန္႕ၾကားျပီး ျပန္ၾကြသြားခဲ့သည္...

ထုိည ကၽြန္ေတာ္အလုပ္ဆင္းရင္း အေဆာင္ေလးဘက္ၾကည့္မိေတာ့ အားလံုးတိတ္ဆိတ္ေနသည္... ေနာက္လည္း ဒီလုိတိတ္ဆိတ္ေနေတာ့မွာပါလား... (သတိရသလိုေတာင္ ျဖစ္သြားတယ္..ဟဟ..) ဂိတ္တဲျပန္ေရာက္ျပီး အိမ္မက္လိုလို တကယ္လိုလုိနွင့္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ ကားနီေလးနွင့္ကၽြန္ေတာ္ဆီေရာက္လာသည္.. ကားေလးက တကယ့္ေနာက္ဆံုးေပၚျပိဳင္ကားေလးလိုပဲ.. အနီေရာင္ေတာက္ေနတာပဲ.. ကားေပၚက မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ဆင္းလာသည္.. ေအာ္.. သူလည္း အနီေရာင္ေလးပါပဲလား... လက္ကိုင္အိတ္လည္း အနီေလးပါလား.... ဟင္... တစ္ခုခုကို သတိရသြားသည္.. ဇတ္ခနဲ မ်က္လံုးဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ မ်က္စိေရွ႕တြင္ အနီေရာင္လက္ကိုင္အိတ္တစ္လံုး... ရုတ္တရက္လန္႕သြားသည္... ေသခ်ာၾကည့္ေတာ့ ဘာမွမရွိ....

“စတာေနာက္တာဆိုရင္လည္း ေတာ္ေလာက္ပါျပီဗ်ာ.. ေကာင္းရာမြန္ရာေရာက္သြားရင္ ေက်နပ္ပါျပီ.. သြားပါေတာ့ေနာ္... ” လုိ႕သာ တစ္ေယာက္တည္းေျပာရင္း.... ဂိတ္တဲထဲမွာ ငါတစ္ေယာက္တည္း..။

by myawady